Omgeving verkennen ~ Parel van de Dolomieten...

Buongiorno, een goedemorgen...rond 7u30 opgestaan, niet van de wekker wakker geworden maar van de dierengeluiden uit de natuur. Echt zalig ontwaken met het gehinnik van een paard en het geloei van een koe in de verte. Best goed geslapen, misschien het bed wat aan de harde kant (rug protesteert een beetje) maar de kamer heeft sowieso alles wat het nodig heeft. We hebben een geweldig uitzicht op de bergen vanuit ons bed. 

Om 8u naar het ontbijtbuffet en hier kunnen we goed onze maagjes vullen. Vele soorten brood, broodjes, granen, eitjes, spek, vers fruit, verse confituren...en nog veel meer. Alles in overvloed...een dikke 10 op 10.

Na het ontbijt nog even alles klaarmaken voor onze eerste wandeling van de dag...we gaan onze verblijfplaats verkennen. Alvast zonnecrème smeren want de zon is op dit vroege uur al volop van de partij. 

We wandelen met onze gids naar het dorpje San Lorenzo di Sebato of St.Lorenzen. We doen dit niet langs de gewone weg naar beneden maar echt langs kleinere, ook onverharde, paadjes doorheen de groene almen. Echt een ontzettend leuke wandeltocht, op een gezapig tempo met hier en daar een stop met wat uitleg. We maken kennis met een prachtig stukje natuur in het Pustertal, een uitgestrekt dal in de Alpen dat grotendeels hier in Zuid-Tirol ligt. We zien onder andere een mooie burcht (Michelsburg), een vroeger klooster dat nu als hotel dienst doet (Schloss Sonnenburg) en nog veel meer.

Leuk om weten is dat een burcht altijd is opgebouwd uit een donjon, een woontoren, waarrond later de rest van het kasteel werd gebouwd. Bij nood was de donjon altijd het laatste toevluchtsoord van de bewoners.

We eindigen onze zéér zonnige tocht in het plaatsje St.Lorenzen en zoeken even verkoeling in het kerkje. Volgens de gids is dit plaatsje de laatste jaren enorm toeristisch geworden waardoor de authenticiteit ervan wat verloren gaat. Zo wandelden we nog naast een camping die ze gigantisch aan het uitbreiden zijn. Het is ook daar waar we plots een enorme krak hoorden...en ja hoor, iemand draaide te scherp af op de inrit naar de camping en nam een stuk van de caravan van een andere toerist mee. Not a great way to start your holiday...

Na de wandeling van zo’n twee uren hebben we de keuze om te voet terug naar het hotel te stappen maar omdat er in de namiddag een pittige tocht op het programma staat raad Jean ons aan om toch met de bus terug te rijden naar ons hotel...Nico was zo vriendelijk om ons met de bus te komen ophalen. 

In het hotel kunnen we vrijwel meteen aan tafel voor het middagmaal en om 13u30 vertrekken we met de bus doorheen het Pustertal naar de vertrekplaats van onze namiddagwandeling om een glimp op te vangen van de Dolomieten, we gaan even de poort naar de Dolomieten open zetten en weer sluiten zoals de gids zei tijdens het eten...een voorproefje van wat de komende dagen nog gaat komen. 

We rijden langs de berg Kronplatz of Plan de Corones (steeds alles in het Duits en Italiaans hier), toch wel gegeerd bij skifanaten. We zien tussen de bomen de verschillende skipistes liggen in het groen. Wie wil kan deze week met de kabelbaan naar de top van de Kronplatz op 2275 meter hoogte om van een vermoedelijk geweldig uitzicht te genieten...boven op de berg kan men ook diverse wandelingen doen. 

Ondertussen kunnen we in de verte al een blik werpen op de Dolomieten. De Dolomieten, of bleke bergen, behoren tot UNESCO Werelderfgoed en het is volgens velen de opvallendste en mooiste bergketen ter wereld. Ze maken deel uit van de Zuidelijke Kalkalpen maar het is toch een andere soort bergketen dan de Alpen. Typisch voor de bergketen zijn de steile rotswanden en pieken, ontstaan door erosie en verwering. De hoogste top is de Marmolada...3343 meter. 

Onze route is supermooi...we kunnen via de camera vooraan op de bus ook de weg volgen op schermen in de bus en dus ook de prachtige natuur zien die zich voor de bus bevindt. 

We rijden de Prags-vallei in richting de Pragser Wildsee (Lago di Braies), een hoogvlaktemeer op 1500 meter, ontstaan uit een gletsjer, met een smaragdgroene kleur die door lichtinval steeds van kleur verandert. Het meer ligt in het natuurpark Fanes-Senes-Braies en wordt ook de ‘Parel van de Dolomieten’ genoemd. 

Onderweg worden we meer en meer omringd door de Dolomieten en langs de kant van de weg worden we ook verwelkomd door hele mooie koetjes...echt zo schattig...

Omstreeks 14u15 komen we aan bij het meer. De parkeerplaats staat overvol, iedereen wil genieten van deze mooie plek. Het meer is vooral erg in trek sinds er filmopnames zijn gedraaid. 

We hebben de keuze uit drie wandelingen die allemaal starten aan het Hotel Pragser Wildsee. Een kortere aan één kant van het meer, één die volledig het meer rond gaat (met het nodige klimmen en dalen) en nog één met een extra wandeling van een uur naar een berghut in Grünwaldtal. Wij kiezen voor een rondje Pragser Wildsee. Het weer is fenomenaal goed, alsook het uitzicht. Man, man...Canada-feeling komt hier sterk naar boven. Het meer wordt omgeven door het indrukwekkende Seekofel-massief, 2810 meter, en de rotswand van de Herrstein, 2447 meter hoog...beide domineren het landschap en behoren tot de Pragser Dolomieten. Dit geweldige uitzicht en het van kleur veranderende water neemt ons in gedachten echt weer mee naar Canada. Adembenemend magisch mooi plekje aarde is het hier. Op sommige plaatsen loopt het water langs de rotsen naar beneden, heel verfrissend en lekker van smaak dat bergwater. Het is de Dolomieten zien, voelen, proeven en horen...echt totaal beleven...geweldig, helemaal mijn ding. Af en toe is het enorm zweten door de hoge temperaturen van rond de 32 graden Celsius maar gelukkig komt er weleens een wolkje voor de zon en kunnen we af en toe wat verkoeling zoeken onder de sparrenbomen. Omstreeks 16u zit onze wandeling rond het wonderlijke meer er op en trakteren we onszelf nog op een frisse en heel dure Sprite (aan €3 voor een blikje, tja). 

Om 17u de bus weer op richting het hotel. Toch zo’n 12 km gewandeld vandaag, vlotjes onze 10000 stappen gehaald...moesten ook nog wat goedmaken na gisteren een hele dag in de bus te hebben gezeten. 

Bij het hotel aangekomen een welverdiende douche om dan om 19u weer de voetjes onder tafel te steken voor het 5-gangenmenu. Vanmorgen konden we al uit drie hoofdgerechten kiezen, ik ga voor vegetarisch vandaag. Heel content met mijn gebakken tomaat/mozzarella-saté...mmmmm...

Na het diner nog wat wandelen rond het hotel en hiermee sluiten we een dag vol wondermooie natuur af. Morgen gaan we nog meer ontdekken van de Dolomieten. Dormi bene...slaap lekker...