Whistler

Maandagmorgen...een nieuwe werkweek voor velen onder jullie...wij doen er nog enkele dagen 'Canadian Beauty' bij.

Rond 7u opgestaan, op het gemakje ontbijten en tegen 8u30 naar de lobby. Vanaf daar kunnen degene die willen met Bob nog een wandeling door Whistler maken. Wij gaan mee om het resort wat te verkennen...spijtig genoeg is het helemaal overtrokken en er valt geregeld regen uit het dikke wolkenpak. Zelfs de bergen zie je niet meer. Bob laat ons allerlei plaatsjes zien zoals de kabelbanen naar de top van de berg Blackcomb Mountain. Vanaf hier kan je nog steeds skiën en snowboarden. Whistler Mountain is afgesloten voor skiërs en snowboarders, het winterseizoen is afgelopen. Normaal gezien kan je ook de Peak to Peak excursie doen...van de top van Blackcomb Mountain naar de top van Whistler Mountain met de gondola maar die is momenteel voor drie weken in onderhoud. Met de bewolking had het sowieso niet de ideale excursie geweest denk ik. Ook de excursies van vandaag met de watervliegtuigjes zijn twijfelachtig...het vliegen op zich zal veilig zijn maar het zicht zal heel beperkt zijn. En dan is 100 CAD wel veel geld natuurlijk. Sommigen van de groep haken dan ook af voor de excursie. Het is zelfs niet zeker of de vliegtuigjes wel gaan vliegen als het weer nog slechter zou worden.

We wandelen nog langs een Inukshuk die hier speciaal voor de Olympische Spelen werd geplaatst. Ook komen we langs een Olympisch pleintje waar de ringen van de Olympische Spelen en het symbool van de Paralympics staan opgesteld. Ook kan je nog op de foto in een authentieke bobslee. 

Whistler is echt een ontzettend leuk resort...het bestaat uit Lower Whistler en Upper Whistler. Wij gaan ook een kijkje nemen in Upper Whistler waar we nog skiërs zien afdalen vanaf Blackcomb Mountain. 

Whistler is trouwens vernoemd naar het fluiten van de harige bergmarmotten die hier voorkomen...deze periode zitten ze nog vooral in de bergen. Whistler krijgt elk jaar ongeveer 2,7 miljoen toeristen te verwerken en heeft zo'n 12000 eigen inwoners. Wat de sneeuw betreft krijgen ze per winter ongeveer 11,7 meter aan sneeuwvlokken te verwerken...Ook in de zomer is hier vanalles te beleven...er kan naar hartelust gewandeld worden naar omliggende meren...tijdens onze wandeling zag ik al wel waarschuwingsborden voor de beren...er is hier ook een golfterrein waarop ook vaak beren worden gesignaleerd (om er wat te spelen). Vermoedelijk is er in de omgeving ook een Avalanche Control want we horen duidelijk een kanonschot. 

Na onze wandeling met Bob spreken we af met twee dames van de groep dat we een wandeling gaan maken in de namiddag vanaf Green Lake, naar Lost Lake en zo terug naar het bergdorpje Whistler. Eerst gaan we nog een warme chocolademelk en koffie (met blueberry muffin) halen hij Mc Donalds, nemen nog wat foto's van wat er te zien is in Whistler, gaan nog om een broodje bij Subway en halen nog wat hij de supermarkt voor mannetje (die wou geen Subway-broodje deze keer). Hij gaat voor een broodje Babybell. Ook nog wat appeltjes mee bij de supermarkt en dan richting hotel om te lunchen en ons klaar te maken voor de wandeling. 

Om 12u30 hebben we afgesproken in de lobby, we wandelen richting bushalte (om ons in de buurt van Green Lake af te laten zetten) en daar blijkt dat de bus die we moeten nemen, 1 North, net vertrokken is...dat wordt een halfuurtje wachten op de volgende bus. Het regent best hard maar we kunnen gelukkig in een bushokje schuilen. Ben wel blij dat ik mijn handschoenen en muts mee heb genomen, die komen nu echt van pas. 

Iets voor 13u stopt de 1 North aan de halte, een ticketje kost 2,50 CAD, dat valt wel mee. We vragen de buschauffeur om ons te verwittigen wanneer we aan de halte Nicklaus North stoppen. Na een kwartiertje rijden doet de chauffeur teken dat we Nick North bereikt hebben en daar stappen we dan ook af. Vlak aan de halte kunnen we het wandelpad (Valley Trail) op en zijn we vrij vlug aan Green Lake. Vanaf dit meer vertrekken de watervliegtuigjes voor de rondvluchten boven Whistler. Maar het is er verdacht stil dus ik vermoed dat alle vluchten ondertussen gecanceld zijn door het slechte weer. De regen is ondertussen wel wat geminderd en de zon probeert ook wat door de wolken heen te priemen. Naast Green Lake ligt ook een golfterrein met daarrond echt prachtige huizen in blokhutstijl. Als de zon intens had geschenen was Green Lake vermoedelijk een fantastisch plaatje geweest. Nu ligt het er wat mistroostig bij. Zelfs enkele wilde ganzen vliegen er van weg.

Op een gegeven moment komen we aan een punt met waarschuwingsborden waarop te lezen is dat het te volgen pad op eigen risico te lopen is. Ik trek voor alle zekerheid nog enkele foto's van de te volgen route vanaf een routemap dat hier langs de kant staat.

En dan gaat onze tocht verder, met af en toe wat klimmen, in een wonderlijke natuur...onderweg zien we regelmatig mooie vogelsoorten, zoals een hele mooie blauw-zwarte (the true colors) met een leuke kam op zijn kop, de Steller Jay of Stellers Gaai. We kijken goed in de bossen, je weet maar nooit of er plots een beer opduikt. Overal zien we bomen met hierin een soort van lichtgroen/grijs gras dat in plukken naar beneden hangt. Vroeger werd dit door volkeren gebruikt om wonden te stelpen en het zou ook effectief een bloedstollend effect hebben. Hier noemen ze het 'oude mannenbaarden'...daar lijkt het ook wel op...

Na ongeveer een half uurtje stappen bereiken we het volgende meer...Lost Lake...dit ligt ook vlak aan het golfterrein en heeft ook een strandje. Hier komen we nog een koppel tegen van de groep. Zij hebben net een zwarte beer gezien op de green van het golfterrein...ondertussen is de beer wel terug de bossen in gelopen. Misschien zien we hem ook nog opduiken wanneer we van Lost Lake terug naar Whistler Village wandelen. Maar na nog eens een dik half uur stappen hebben we geen beer gezien...hij misschien ons wel, who knows...

Wanneer we terug in het dorp aankomen lopen we langs de brandweerkazerne van Whistler en een brandweerman doet even de poorten open zodat mannetje eens binnen kan rondkijken...zoals een klein kind in een speelgoedwinkel, wat had je gedacht...

Iets verder gaan we met twee weer onze eigen weg en drinken we nog een warme chocolademelk. Daarna nog even terug naar het hotel en een uurtje later gaan we terug Whistler in om een hapje te gaan eten bij El Furniture Warehouse...op aanraden van Bob...elk gerecht is hier 4,95 CAD. Mannetje gaat voor een Smokey BBQ burger met frietjes en ik ga weer voor een pastaschotel...hierbij nog 'fried onions' en een drankje...en de buikjes zijn weer heel goed gevuld voor 15 CAD...hierbij nog een tip van 5 CAD (is ook in Canada gebruikelijk) en we hebben voor 20 CAD goed gegeten. 

Na het eten nog wat extra water inkopen en enkele souvenirshopkes doen...en zo zit ons vrij dagje in Whistler er bijna op. We hebben ons goed geamuseerd...we hoorden ook nog dat de bear cub van gisteren vermoedelijk toch een kleine grizzlybeer was in plaats van een zwarte beer (nadat de foto's nog eens extra goed bekeken zijn). Dan houden we het dus op 11 zwarte beren en 1 grizzlybeertje...daaaaaaaag...