Jasper National Park

Om 6u45 opgestaan na weer een onderbroken nacht...de keelpijn die ik gisterenavond al wat voelde is er niet beter op geworden en die heeft me afgelopen nacht ook parten gespeeld. Vandaag de tijmtabletjes om de keel te verzachten goed in de buurt houden en de maximum dosis Echinacea opsmikkelen. 

Om 7u30 schuiven we aan voor het ontbijtbuffet dat dit hotel ons aanbiedt. Het is veel meer uitgebreid dan het ontbijtje van enkele dagen geleden. Toast, koffiekoekjes, croissants, granen, yoghurt, vers fruit, patatjes, roerei, spek,…keuze genoeg dus en onze buikjes worden goed gevuld. 

Daarna nog even chill op de kamer en om 9u vertrekken we voor een tocht door Jasper National Park waar we op ontdekking gaan in de natuur. Het park is 10878 vierkante km groot.

Misschien duikt vandaag de grizzlybeer wel op...Om de beren te kunnen onderscheiden van elkaar moeten we wel weten waar we op moeten letten als we ze zien. Als we een grizzlybeer of zwarte beer spotten kunnen we ze het best identificeren als we ze vanaf hun zijkant zien. De grizzly heeft direct achter het hoofd een grote bult, door sterk ontwikkelde halsspieren. Ook heeft de grizzly kleinere, ronde oren. Een grizzly is over het algemeen groter (kan wel vier meter worden) dan de zwarte beer maar de grootte is niet altijd een maatstaf om ze te onderscheiden, een oudere zwarte beer kan immers groter zijn dan een jongere grizzlybeer. Zwarte beren hebben kleinere pootadrukken dan grizzlyberen maar dat is vaak moeilijk in te schatten vanop een afstand. 

We zien vlak na ons vertrek al meteen elanden staan en niet veel verder zien we regelmatig een kudde herten grazen. Er zijn hier twee soorten herten, het white-tailed deer (witstaarthert met een grappig wit kontje) en het mule deer (muildierhert). 

We zijn nog geen twintig minuten aan het rijden of daar spotten we onze eerste zwarte beer van vandaag. Brengt onze teller op zes zwarte beren...we zijn beregoed bezig...

De impact van een bosbrand van juni 2011 veroorzaakt door een blikseminslag is iets verder zeer duidelijk zichtbaar. De brand woedde 11 dagen vooraleer de brandweer ze onder controle kreeg. We maken even een stop aan een meertje om wat foto's te kunnen maken. In de winter is dit water een rivier en vanaf het moment dat de dooi zich inzet stijgt het waterpeil tot het weer een meer is...Medicine Lake.

Bob vertelt nog dat in Kelowna, waar we enkele dagen geleden waren, de noodtoestand is afgeroepen. We verbleven toen vlakbij Kelowna in het Village Green Hotel dat de gasten waterflessen gaf omdat we geen kraantjeswater mochten gebruiken. De waterbekkens waren namelijk vervuild door de eerdere modderstromen en regenval. Er wordt nu ook een enorme wateroverlast verwacht en ze zijn volop bezig met overal zandzakjes te verdelen. Het zou zelfs op het nieuws zijn geweest in Nederland. Misschien ook wel in België, dat weet ik niet. Aan die waterellende ontsnappen we gelukkig.

Hier in Jasper National Park is het ook wel goed bewolkt momenteel en af en toe druppelt het even. 

We bereiken Maligne Lake, waar we optioneel een boottocht konden doen maar omdat het meer nog bevroren is zal er van een boottochtje niks in huis komen. We moeten ons tevreden stellen met wat foto's van het fraaie uitzicht. Het begint op dat moment wel flink te hagelen, sneeuwen en regenen tegelijk. Dus lang zijn we niet buiten gebleven. We bevinden ons hier 1700 m boven zeeniveau en Maligne Lake is het langste, natuurlijke meer van de Rockies, 22 km lang...gisteren zei ik al dat Lake Minnewanka het langste was, maar dat is geen natuurlijk meer. En de lengtes van deze twee meren liggen ontzettend dicht bij elkaar.

Onze volgende stop is Maligne Canyon...normaal gezien was er een wandeling voorzien van een uur maar deze wordt door het regenweer iets ingekort. Er zijn loopbruggen langs wanden van kalksteen en woeste watervallen. Het is één van de meest spectaculaire kloven van de Rocky Mountains. Het is allemaal heel indrukwekkend om te zien. En we hebben geluk want was het aan het Maligne Lake nog fel aan het hagelen en regenen dan is het hier bijna droog. De canyon is tot 51 meter diep en hier wringt het water zich doorheen. In de winter, wanneer het water allemaal bevroren is kan je met een gids een wandeling maken in de canyon over het ijs. Moet ook geweldig zijn. Op het tweede viewpunt besluiten er al enkelen van de groep terug te keren, wij stappen nog een stukje verder...het pad langs de canyon wordt wel wat modderig. Na nog een stuk te hebben gewandeld besluit Bob om ook terug te draaien omdat het anders te laat zal worden. Spijtig, want ik had liever de loop gewandeld...moet je niet langs dezelfde weg terug. De terugweg is best vermoeiend wegens veel klimmen (daarstraks was het dalen) en het wordt ook warmer. Rond 12u15 kunnen we in het Visitor Point nog wat relaxen. 

Om 13u gaat het terug richting Jasper...en de zon is ook weer volle bak van de partij...en daarom besluit Bob een extra stop te doen aan Pyramid Lake. Vanaf Maligne Canyon hebben we weer wat herten gezien en elanden. We passeren ook het Patricia Lake dat mooi blauwgroen kleurt onder de zonnestralen. 

Aangekomen bij Pyramid Lake kunnen we onze benen strekken en genieten van de fantastische groene omgeving met de Rockies op de achtergrond. We wandelen via een bruggetje naar een eilandje (Pyramid Lake Island) op het meer en weer terug. Persoonlijk vond ik het Patricia Lake veel mooier van kleur dan Pyramid Lake. 

Op de terugweg naar het hotel zien we nog een eland staan grazen. We laten ons afzetten aan het treinstation zodat we onmiddellijk in downtown Jasper zitten. De rest van de dag hebben we vrij. Ondertussen is het al na 14u en we beginnen wel honger te krijgen. Vlug naar de Subway voor een broodje met veel groenten. Dat smaakt goed. Vervolgens gaan we wat rondkuieren in het pittoreske stadje, maken hier en daar wat foto's...een foto met de mascotte van Jasper mag ook niet ontbreken. Het is Jasper The Bear, in 1948 ontworpen door James Simpkins voor een magazine. De stad Jasper heeft de beer geadopteerd. We eten nog een ijsje (frozen yoghurt met bosbessen, mmmmm), kopen nog wat lekkers bij Tim Hortons (als zijnde gespecialiseerd in donuts valt hun assortiment wel dik tegen), lopen nog wat souvenirshops binnen (nog leuk magneetje geshopt) en kopen bij de plaatselijke supermarkt nog wat water, graanrepen en worteltjes (ik beken, ook een doos Pringles). Het is nog een klein halfuurtje lopen tot ons hotel...langs woonwijken, ook best leuk om eens te zien hoe de gewone Canadees gehuisvest is. Omstreeks 17u bereiken we ons hotel en kruip ik maar direct onder de douche. Wanneer ik er onderuit kom ligt mannetje al in dromenland...

Om 19u wil ik toch nog even gaan wandelen in de natuur van Jasper...gelukkig gaat mannetje mee want alleen gaan wandelen zie ik niet zitten. Je weet immers maar nooit als er plots een beer zou opduiken. Zelfs met twee gaan wandelen raadde onze gids af...beter is om met vier personen te gaan wandelen. Misschien hadden we daarstraks toch beter een berenbel of berenspray gekocht. We stappen de stad uit waar er meer natuur is en voor we het weten staan we op enkele meters van een eland. Iets verder staan er nog twee en een vierde steekt de grote weg over. Toch geweldig...het lijkt hier wel De Beekse Bergen. Enkele eekhoorntjes lopen ook vlakbij. Wanneer we terugkeren lopen we echt op een bospaadje. Ik moet toegeven dat ik erg goed rondom me heen heb gekeken. Er heeft geen enkele beer ons pad gekruist...gelukkig maar misschien...

Terug in het hotel kijken we nog wat naar enkele programma's van bij ons op de iPad...en wordt alles al klaargezet voor morgen...morgen staat er een berensafari op het programma, ontzettend benieuwd of we een grizzly te zien zullen krijgen...en wij zingen vrolijk 'ik zag 6 zwarte beren, broodjes smeren'...