Banff National Park

Hoihoi...redelijk goed geslapen...er kwamen wel vaak treinen langs denderen met een oorverdovend lawaai, maar gelukkig kon ik toch elke keer de slaap snel terug vatten. Bleek vanmorgen dat we de ramen van de kamer niet helemaal afgesloten hadden. Dit had waarschijnlijk wel wat gescheeld voor het lawaai als we die hadden gesloten...weten we weer voor de volgende nacht.

Om 7u gaan we naar het hoofdgebouw voor het aangeboden continentaal ontbijt...ik had me bij een continentaal ontbijt wel iets anders voorgesteld. Er staan wat yoghurtjes, wat verse meloen, druiven en ananas en nog wat kaneelkoeken en koffiekoekjes gevuld met appel of framboos. Geen gewone broodjes of graantjes te bespeuren. Maar we zijn content met hetgeen ze aanbieden en met wat yoghurt, fruit en een kaneelkoek is mijn ontbijt geslaagd te noemen.

Terug op de kamer is er nog wat tijd om het Word Wide Web te verkennen...alvast bedankt voor de fijne reacties die we krijgen op de reisverhalen...fijn dat jullie weer volgen.

Vandaag staat er een dagtocht door Banff National Park op het programma. Er wordt aangeraden om extra warme kledij mee te pakken...fleecevest (sorry, Jani) de rugzak in en ook muts en handschoenen. 

Om 8u45 vertrekken we met de bus richting Banff National Park, het is een tiental minuutjes rijden. De checkpoints bij de ingang van het park zijn nu onbemand omdat de toegang dit jaar gratis is (150 jaar Canada). 

Niet veel later rijden we door het gezellige dorpje Banff via de Banff Avenue. We zien er het historische Mount Royal Hotel dat tijdens de afgelopen kerstdagen afgebrand is. Een dakwerker had tijdens reparatiewerken een gasbrander laten aanstaan...gevolg, het vuur sloeg om 4u 's nachts door de plafonds heen en ongeveer 300 gasten moesten worden geëvacueerd...gelukkig werd er niemand ernstig verwond. 

Onze eerste stop is Sulphur Mountain. Een kabelbaan (Banff Gondola) zal ons tot op de top van de berg brengen, 2451 meter...het hoogste punt dat we tijdens deze reis zullen komen.

We krijgen van Bob een toegangskaartje voor de kabelbaan en omstreeks 10u30 gaan we de berg op, met z'n vieren in zo'n gondel. Het af te leggen traject naar boven zal ongeveer 8 minuten duren. Ik moet er niet te veel bij nadenken want helemaal gerust ben ik er niet in. Vooral aan zo'n paal begint dat bakje te wiebelen. Maar we kunnen wel prachtige foto's maken van de geweldige omgeving...en het is er erg stil...in sommige bomen op weg naar de top zien we schoenen hangen. Geen idee wat die daar hangen te doen. Boven aangekomen hebben we een fenomenaal uitzicht over de Rockies, over Banff en omgeving. Je weet niet waar eerst kijken...het weer is ook helder en het is zeker niet ijskoud. Vanaf Sulphur Mountain kunnen we in aantal zoveel bergen bij elkaar zien die sommige mensen misschien in hun hele leven nooit te zien krijgen.

We zien namelijk zes bergketens rondom Banff...we zien Cascade Mountain, Tunnel Mountain, Mount Aylmer, Mount Inglismaldie, Mount Girouard, Mount Peechee, Mount Rundle...Sundance Range (uitgestrekt berggebied), Mount Bourgeau, Mount Brett, Pilot Peak, Mount Temple, Sanson Peak...Mount Cory, Mount Edith, Mount Louis, Mount Norquay en Mount Brewster...vraag me niet welke bergen samen bij een bepaalde bergketen horen want het was al een hele opdracht om elke vernoemde berg aan te kunnen wijzen vanop de top van Sulphur Mountain.

Hierboven op Sulphur Mountain staat ook de hoogst gelegen Starbucks ter wereld...altijd leuk om te weten...

Op Sanson Peak staat een oud weerstationnetje en dit is via een houten wandelpad (Vista Trail Walkway) met vele trappen te bereiken...ik besluit om het tripje naar het weerstation te doen maar mannetje blijft liever op Sulphur Mountain. Het stappen is best wel pittig wegens altijd trapje op en vermits we hier toch op grotere hoogte zijn lukt het ademen niet altijd even goed. Maar uiteindelijk heb ik wel de top van Sanson Peak bereikt (en ben ik wel hoger geweest dan de 2451m, namelijk 2281m), wel spijt van die warme kleren, het is best warm na zo'n klim. Bij ons in de groep is een ventje van 86 jaar en die heeft die klim heel vlotjes gelopen en die zag er bij het bereiken van de top beter uit dan ik volgens mij. Vanaf Sanson Peak heb je rondom ook een spectaculair panorama...beneden zie je goed de blauwachtige Bow River liggen. Ik blijf niet te lang op Sanson Peak want iets na 10u30 moeten we terug naar beneden met de kabelbaan. De afdaling gaat gelukkig iets vlotter dan de klim. Zowel tijdens de klim als tijdens de afdaling denk je wel eens aan wat je in hemelsnaam zou doen als er plots een enorme beer opduikt. 

Samen met mannetje ga ik nog even naar het panoramadak om te genieten (en om te bekomen van de wandeling) van het uitzicht. Het ademen gaat nog steeds niet vlotjes...slechte conditie gecombineerd met ijle lucht op grote hoogte zal vast de reden zijn. 

Dan is het tijd om weer af te dalen en we nemen nu met twee plaats in de gondel...mannetje vindt het leuk om af en toe eens recht te staan maar ik heb liever dat ie gewoon blijft zitten...na de nodige foto's ben ik dan ook weer blij dat we na 8 minuten terug op de begane grond staan. 

Om 11u verlaten we de voet van Sulphur Mountain om even later een stop te maken aan de Bow waterval gelegen in de Bow River. De waterval is zo'n 30 meter breed en 9 meter hoog. Hier is ook het enigste strandje gelegen van Banff, wel klein maar het is een strandje...

De Bow River ontspringt in de Rockies in Bow Lake en stroomt door Banff National Park en Calgary. De totale lengte van de rivier is 623 km. 

Bij een volgende korte stop bij Surprise Corner hebben we een geweldig zicht op het Fairmont Banff Springs Hotel wat we eerder al eens voorbij zijn gereden en vanaf Sulphur Mountain konden zien liggen. Het is precies een kasteel, en het hotel heeft 5 sterren. Voor een overnachting betaal je minstens €350 en je moet dan ook minstens voor 4 nachten boeken.

Om 12u zetten we onze weg verder naar Lake Louise, het dorpje (want er is ook een meer dat Lake Louise heet). Onderweg rijden we weer langs Castle Mountain...die met wat verbeelding op een kasteel lijkt...en we moeten onze ogen weer op berenstand zetten want in deze streek is er zeker een goede kans om beren te zien. Er bestaan trouwens acht soorten beren waarvan er drie soorten in Canada voorkomen...de polar bear (ijsbeer, die niet in de Rockies voorkomt), de zwarte beer (die zich het vaakst laat zien...is niet altijd zwart van kleur, kan ook bruin zijn) en de grizzlybeer (is wat schuw van aard, laat zich niet zo graag zien). Gisteren in de bus liet Bob nog klauwen rondgaan van een zwarte beer en grizzlybeer. Ook de nagemaakte pootafdruk van een grizzly ging de bus rond en het is een enorme poot, wees daar maar zeker van...dit wil je niet dicht in je buurt hebben. 

Om 12u45 bereiken we het dorpje Lake Louise voor de lunch. Mannetje eet een saucijzenbroodje en een grote koek, ik ga voor de quinoa-salade met groenten. Buiten krijgen we tijdens onze lunch het gezelschap van wat brutale eksters en een eekhoorntje dat opgejaagd wordt door die eksters. Na de lunch zetten we om 13u30 onze tocht verder naar Lake Louise (nu het meer). Het is maar tien minuutjes rijden van onze lunchplaats.

Ook Lake Louise is nog voor meer dan 95% bevroren...maar wat we te zien krijgen is wel spectaculair. We hebben een prachtig zicht op de Victoria Gletsjer. Twee Aziaten besluiten even te gaan ijsberen in het open wak op Lake Louise...in hun onderbroekie...maar wat waren ze er snel terug uit. Ik durf er voor te wedden dat bepaalde lichaamsdelen kleiner zijn geworden na die ijsberenduik...

We wandelen een groot stuk langs Lake Louise onder een stralende zon. De sneeuw die nog op de paden ligt rond het meer is in een recordtijd aan het smelten. We brengen ook een bezoekje aan het hotel Fairmont Chateau Lake Louise, ooit begonnen als een chalet en nu een indrukwekkend hotel. En dit dankzij de visie van de Canadian Pacific Railway. Zowel de buiten- als de binnenkant doen kasteelachtig aan…

Bij het verlaten van Lake Louise zien we het Lake Louise Skiresort...niet zo lang geleden hebben ze de opening van het skiseizoen even moeten uitstellen vermits 'The Boss' (onze beruchte grizzlybeer) constant heen en weer bleef lopen over de pistes. En om niemand in gevaar te brengen was de opening uitstellen de veiligste oplossing. 

Omstreeks 16u worden we afgezet in het dorpje Banff...het is er een heel gezellige sfeer. We snuisteren wat in souvenirshops en gaan eten in de Old Spaghetti Factory...mannetje gaat voor een lasagne en ik voor een spaghetti bolognaise, bij beide gerechten nog een salade en we kunnen er weer tegen. 

Er is nog ruim de tijd om Banff door te kuieren en kopen alvast een Canadese vlag om bij onze verzameling vlaggen van onze vakantiebestemmingen te zetten. Leuk hoor, zo'n vaas met al die vlaggetjes bij elkaar. Op sommige etalages in Banff zien we een affiche met daarop een grizzlybeer en de vermelding dat ze berenspray verkopen...het werkt als een soort pepperspray, komt de beer te dicht en je spuit in zijn snoet, dan krijgt ie pijn van de spray en kan je van dat moment gebruik maken om ervandoor te gaan. Good to know...

Om 18u30 gaat het terug richting Canmore waar we in hetzelfde hotel zullen overnachten. 

Onderweg er naar toe zien we nog enkele herten en zeker meer dan tien elanden (in Europees Engels wordt deze 'elk' genoemd, in Amerikaans Engels 'moose') en voor de beren staat de teller nog op nul...alhoewel mannetje denkt er vandaag twee gezien te hebben, ik dacht er ook één gezien te hebben maar laten we maar gewoon de teller op nul houden...lekker spannend...

Dit was dan ons dagje Banff National Park...een ontzettend indrukwekkend en prachtig gebied met vele bossen, gletsjers, ruige bergpieken, felblauw-groene meren (althans de delen ervan die ijsvrij waren) en wildstromende rivieren...een meer dan geslaagd dagje natuur. De wandeling naar de warmwaterbron van de Cave & Basin National Historic Site hebben we vandaag niet gedaan, hoewel het voorzien was. Er zou volgens de gids een zwemverbod zijn omdat er een bepaald insect in huist dat beschermd moet worden. De bronnen gewoon gaan bekijken (het water zou helder blauw zijn) had nog gekund maar Bob had besloten om dit toch niet te doen. In plaats daarvan zijn we vandaag (ipv morgen) al langs het meer Lake Louise gereden omdat er volgens kennissen van Bob de laatste dagen enkele grizzly's gespot zijn op de plaatsen die we morgen passeren en dus wil Bob morgen op die plaatsen wat rondjes rijden in de hoop om deze grizzly's te kunnen spotten. Vermoedelijk kunnen we de warmwaterbronnen vergelijken met de bronnen vorig jaar in IJsland...ik kan me er wel wat bij voorstellen. Dan zie ik morgen liever een grizzlybeer in het wild...

In het hotel aangekomen begint mannetje al meteen van de net aangekochte popcorn met 'maple syrup' (ahornsiroop, zoete stroop gemaakt van het sap van de esdoorn) te smullen...dan heb ik maar meegedaan...mmmmm, dit is lekker...dit zal vast nog een keertje in het winkelmandje belanden.

Reisverslag nog even afwerken op ons terrasje met zicht op de Rockies (vooral de Mount Three Sisters valt erg op door de bijna drie identieke pieken, Faith, Charity en Hope...de berg is kenmerkend voor het dorpje Canmore waar we nu verblijven) en de zon op mijn snoet...zalige tijd in West-Canada...see you...