Ring of Kerry

Beddeke uit om 6u30 (niet al te veel last gehad van het feestgedruis van de bruiloft...oef...) en om 7u15 aanschuiven aan het ontbijt...ben content dat hier elke morgen toch voldoende fruit voorzien is. 
Om 8u30 gaat de bus vertrekken...we hoeven geen bagage te laden want in dit hotel verblijven we twee nachten. 
Vandaag gaan we een rondrit doen over de beroemde Ring of Kerry, een 175 km lange rondweg op het schiereiland Iveragh in het graafschap (county) Kerry. Er zouden ons tal van prachtige panorama's te wachten staan en nog andere verrassingen...ik ben benieuwd. Het is wel wat bewolkt momenteel maar misschien trekt de lucht nog wel verder open.
De chauffeur is blijkbaar niet goed uitgeslapen want die neemt de eerste rotonde langs rechts....dan heeft ie plots door dat ie links moet rijden en hoppa...alle remmen dicht en terug achteruit...tja, ook in Ierland is links rijden een must...
We komen doorheen veengebieden, ontstaan door vele regenval en slechte afwatering. Veengebieden worden vaak afgegraven om turf te winnen als brandstof.
Hier zie je ook veel wollige woestijndieren...oftewel schapen, want blijkbaar gedijen schapen enkel in het wild in droge gebieden. Een schaap kan in vochtige gebieden enkel overleven als het verzorgd wordt door de mens. Volgens de gids kan een schaap in het wild al na zes maanden sterven bij vochtig weer. Er kruipt nl. een heel leger bacteriën en parasieten in hun wol en deze vreten het schaap gewoon op...ocharme...
We zien op onze trip regelmatig bruine borden opduiken met zigzagpijlen op...deze verwijzen naar de Wild Atlantic way...een kustroute langs de Atlantische Oceaan (westkust van Ierland) met vele bezienswaardigheden. Wij zullen ook een stukje op deze Wild Atlantic Way rijden.
In het stadje Killorglin begint onze tocht op de Ring of Kerry. En de zon komt ook al terug piepen...
Onze eerste stop (na zo'n drie kwartier rijden) is het veendorp Kerry Bog Village (veendorp)...een soort Bokrijk in Ierland. 
Naast de Village ligt The Red Fox Inn, wereldberoemd om zijn Irish Coffee. 
Maar eerst gaan we het veendorp verkennen. We maken direct kennis met twee Ierse Wolfshonden,  Fionn en Kerry, beide 11 jaar oud...stokoud dus want ze worden gemiddeld 7 jaar oud. De Ierse Wolfshond is een oeroud Iers hondenras en het is de grootste hond ter wereld. Ze zijn goedaardig van temperament, intelligent en hebben veel geduld. Ze kunnen tot 70 kg wegen en werden vroeger als een koninklijke hond beschouwd. Ze werden vooral door koningen gebruikt om te vechten en te jagen.
Verder zien we in het dorpje ook, de Kerry Bog Pony (Veenpony), een klein inheems Iers paardenras dat vaak gebruikt werd voor transport en werk op de boerderij en in de venen.
We nemen een kijkje is de verschillende huisjes, zo is er het huisje van de turfstekers met ernaast een 19de eeuwse Roma woonwagen, een oude smidse, een stalwoning waar vroeger de boerderijdieren samen met de bewoners in verbleven...ook nog een landarbeiderswoning (met kleine ramen in de woning want dat betekende minder belasting betalen...licht binnen in huis was dus een luxe), het huisje van de rietdekker (had meer aanzien, dus grotere ramen)...en ook nog een kippenschuur.
We nemen nog een souvenir mee uit de shop en gaan ook nog even binnen bij The Red Fox Inn...de Irish Coffee wordt er aan de lopende band verkocht maar deze laat ik aan me voorbij gaan om 10u 's morgens. 
Niet veel later back on the Ring of Kerry op weg naar onze volgende stop. Onderweg kijken we over de Atlantische Oceaan (dit stuk is de baai van Dingle) en zien we het schiereiland Dingle liggen. Er is ook altijd een kans dat we dolfijnen of walvissen kunnen spotten. Maar ik vrees dat mijn onscherpe oogjes dit niet spontaan zullen opmerken. En de oogjes naast mij in de bus zijn in dromenland (wie weet wat deze allemaal zien) dus die zullen mij ook niet kunnen helpen tijdens het spotten. 
We rijden doorheen het plaatsje Cahersiveen...hier kan men ook boottochten boeken om naar dolfijnen en walvissen te zoeken.
Het valt wel op dat het hier in Ierland overal heel netjes is...afval zie je hier raar of zelden langs de kant liggen en ook rond de huizen is alles vrij proper en gestructureerd...zeker geen wirwar van vanalles en nog wat...me like ;)
Rond 11u bereiken we Waterville...hier vond de allereerste communicatie plaats met de Verenigde Staten van Amerika via een trans-Atlantische telegraafkabel.
Waterville is gelegen aan de Atlantische Oceaan. Vroeger kwam Charlie Chaplin hier veel op vakantie en ter ere van hem is hier een standbeeld gezet. Allen daarheen voor een fotomomentje...aan de zijde van Charlie met de oceaan op de achtergrond...op één of andere manier voelt Amerika hier in Ierland heel dichtbij. Er wapperen hier dan ook vele Amerikaanse vlaggen naast de Ierse vlaggen.
Op sommige plaatsen zijn er Gaeltacht-gebieden...hier wonen Ieren die het Gaelic (Keltische taal) spreken, waar het Iers dus de hoofdtaal is, en die hiervoor gesubsidieerd worden zodanig dat ze hier zouden blijven wonen. Ook bedrijven worden hiervoor gesubsidieerd.
We maken nog een fotostop op de Coomakista Pass, gelegen op 215 meter boven de zeespiegel...langs de ene kant zien we de Atlantische Oceaan met wat stranden en kleine eilandjes. Aan de andere kant kijken we uit op Waterville en de restanten van een lager gelegen torenfort. Op dit punt is het heel winderig en toch wat koud.
Al die verschillende zee-engtes die we zien zijn eigenlijk ook fjorden...

Vervolgens rijden we door naar Sneem voor een lunchstop. Op weg ernaartoe kunnen we genieten van prachtige panorama's...dit doet me terugdenken aan Schotland dat ook zo'n prachtige natuur te bieden heeft.
Omstreeks 12u45 arriveren we in het plaatsje Sneem...een schattig plaatsje dat perfect inspeelt op de toeristen met vele souvenirshops. We gaan op zoek naar iets om te eten...in een foodstore maken ze vers belegde broodjes en we laten ons een smoske maken...ikke met 'coleslaw', mannetje met tonijnsla. Mmmmm, dat smaakt...af en toe voelen we wat druppels vallen, maar dat hoort toch een beetje bij Ierland denk ik dan...
We slenteren daarna nog wat rond op de twee pleintjes dat Sneem groot (of klein) is...met elkaar verbonden door een brug die over de Sneem River loopt...op één van de pleintjes zit een man met een mooie witte bok...hij geeft de bok knuffels en speelt er mee. Zo schattig...als de man even weggaat begint de bok achterna te blaten en te loeren waar z'n baasje blijft. Als die dan terugkomt is de bok zo blij dat ie zelfs kwispelt met zijn staartje.
We delen nog vlug een softijsje en begeven ons terug naar de bus. Om 14u30 zetten we onze weg verder. We rijden nu meer het binnenland in, terug naar het Killarney National Park. We rijden langs Moll's Gap (viewpoint) en aan het Upper Lake van het nationale park maken we weer even tijd voor een fotostop. Schitterend uitzicht heb je hier...
Niet veel later nog een fotostop aan Ladies View...zou genoemd zijn naar de kirrende lady van Queen Victoria toen ze genoot van het uitzicht. 
Op verzoek iets verderop nog een korte fotostop en dan rijden we via Killarney terug naar ons hotel in Tralee. 
Omstreeks 17u30 arriveren we daar en vandaag eten we wat vroeger want vanavond staat er in het Siamsa Tire Theatre in het centrum van Tralee nog een voorstelling van muziek en dans op het programma gebracht door het nationale folktheater van Ierland. De bus neemt ons na het eten (lekker gegeten trouwens) mee naar het vlakbij gelegen theater en om 20u30 start de voorstelling Turas (A Breathtaking Journey of Music, Dance and Song). Ze brengen fantastische muziek uit alle hoeken van Ierland gecombineerd met spectaculaire tapdans en sterke vocals. Er wordt in het Iers en het Engels gezongen. Wat een geweldige show...ik hou hier wel van...in het najaar staat trouwens Lord of The Dance ook weer op de planken in de Antwerpse Lotto Arena. Mijn tickets zijn al lang geleden besteld en ik kijk er nu al weer naar uit.
Omstreeks 22u30 is de voorstelling voorbij en dan weer terug naar het hotel...nog wat reisverslagje afwerken en naar dromenland...op de tonen van Ierse muziek in mijn achterhoofd...