Tromsø-Hurtigruten

God dag (of goedendag...zo leren we ook wat van de Noorse taal)...rond 8u45, na een redelijk rustige nacht, zijn we aan het ontbijtbuffet aangeschoven. Door het grote aanbod aan van alles en nog wat zijn onze buikjes (alhoewel ik die 'jes' beter kan vervangen door 'en') goed gevuld. We hebben nog tijd om Tromsø door te wandelen en in een winkelstraat hebben ze tonnen sneeuw op de weg gegooid. Straks is hier namelijk een rendierenrace voorzien en die beestjes willen natuurlijk wel wat sneeuw en ijs onder hun pootjes. Wij zullen die race vermoedelijk niet meer kunnen zien. Eerst was de race vroeger voorzien maar door het te warme weer hier was de eerste sneeuw die ze gestort hadden al terug aan het smelten...alles dus opnieuw aanleggen en tijdstip start race aangepast.
Na de wandeling hebben we in het hotel nog een uurtje om wat te relaxen op de kamer en om alles terug vertrekkensklaar te zetten want we moeten voor 12u de kamer verlaten.
Na het uitchecken blijven we nog wat in de lounge bij de receptie zitten in afwachting van de bus die ons zal oppikken om een sightseeingtour te doen doorheen Tromsø. 
Deze toer wordt begeleidt door Arne, een gids die altijd voor Voigt Travel heeft gewerkt, maar door de liefde (ooooooh) zich in Tromsø heeft gesetteld. Eerst maken we een stop bij Polaria, een museum over de cultuur, fauna en flora van dit gebied. Het gebouw zelf stellen reusachtige ijsblokken voor die aangespoeld lijken te zijn. Op zich al heel mooi...
In het museum zien we een indrukwekkende film over het noorderlicht en we kunnen er zeehonden en vele zeeaquariums bekijken. 
Je weet het natuurlijk wel want je hoort er zoveel van tegenwoordig, maar als je hier ziet hoe enorm de ijsvlakte op de noordpool verkleind is tov 25 jaar geleden dan is dat toch weer ff schrikken. Komt het door global warming of is het toch iets dat door moeder natuur zelf gecreëerd wordt? Ze verwachten zelfs dat tegen 2025 er in de zomer helemaal geen ijs meer zal zijn op de noordpool als het smelten aan dit tempo verdergaat. Ik vraag me af hoe het dan met de ijsberen moet. De ijsberen zijn ondertussen een beschermde diersoort en enige tijd geleden waren er twee mannen te dicht bij een ijsbeer gekomen en deze had hen aangevallen. Eén van de mannen raakte gewond en de andere kon tijdig wegkomen en heeft de ijsbeer doodgeschoten. Resultaat...beide één jaar cel en €10000 boete. Het is dus je eigen fout als er iets gebeurt omdat je dan gewoonweg te dicht bij de ijsberen komt.
Nog even over de global warming...hier in Tromsø was de eerste sneeuw er pas op 6 december, twee maanden later dan normaal. Ook hebben ze hier tien dagen geleden nog enorm veel regen en storm gehad en per dag enorme temperatuurverschillen. Normaal ligt hier nu toch ongeveer 30 cm sneeuw en dat is nu ook niet het geval. Hier in het Hoge Noorden zijn ze er niet helemaal gerust in wat de toekomst betreft. Zelfs de orka's en bultruggen zijn al enkele weken niet meer te zien en normaal zitten ze deze periode nog steeds hier. Toch wel wat beangstigend allemaal. 
We kijken nog wat in de shop bij Polaria en lopen dan nog even buiten naar de haven. In de verte zien we onze cruiseboot van Hurtigruten aankomen, de Polarlys...hij gaat vol op de scheepstoeter bij het binnenvaren van de haven...heel indrukwekkend...
Naast Polaria zien we in een glazen serre ook nog een originele boot liggen waarmee ze op zeehondenjacht gingen, de Polstjerna. Voor deze serre staat een standbeeld van Helmer Hanssen met sledehonden. Deze persoon is een lokale held want hij stippelde voor de eerste man op de zuidpool, Roald Amundsen, de expeditie uit en ging altijd voorop verkennen. Er wordt aangenomen dat ook hij eigenlijk de eerste man was op de zuidpool hoewel hijzelf beweerde gewacht te hebben op Amundsen, die dan als eerste de zuidpool kon betreden.
Dan gaat de rondrit verder en kunnen we genieten van besneeuwde bergen en mooie kleurschakeringen eromheen gedrapeerd. 
Arne vertelde ook over de dagen hier in het Hoge Noorden dat de zon niet opkomt en over de dagen dat de zon niet ondergaat. Het doet volgens hem heel wat met een mens, zowel lichamelijk als mentaal. Kan ik absoluut inkomen. 
Ook passeren we de meest noordelijk gelegen Burger King van Europa...dit even ter informatie voor de fastfood-liefhebbers. 
We passeren een enorm groot universitair ziekenhuis met daarnaast de universiteit waar je alle studierichtingen kan volgen. Naar dit ziekenhuis wordt trouwens iedereen van Noord-Noorwegen doorgestuurd. Hier voeren ze alle operaties uit en nu bouwen ze zelfs een hotel waar de mensen na hun opname nog verder kunnen herstellen of waar de familie kan verblijven. Uiterst dringende gevallen kunnen wel in kleinere ziekenhuizen opgevangen worden maar meestal wordt men doorgestuurd naar het ziekenhuis in Tromsø. Vlak achter een nieuwbouw van het ziekenhuis ligt trouwens ook een enorme springschans...lekker makkelijk als je toch niet zo goed neerkomt na een sprongetje. 
We rijden terug het drukkere gedeelte van Tromsø in en Arne vertelt ons dat de stoepen hier allemaal verwarmd worden. Op de plaatsen waar je wel wat sneeuw ziet liggen is blijkbaar de verwarming kapot...daar dus oppassen voor slippertjes...
Toevallig kunnen we ook nog enkele rendieren van de race zien staan op hun aangelegd stukje sneeuwparcours. Het zou blijkbaar de bedoeling zijn dat ze mensen voorttrekken op skilatten. Dat is eens wat anders dan de cyclocross die vandaag in Hoogstraten wordt gereden.
Vervolgens rijden we de Tromsøbrug over tot de ijskathedraal (Ishavskathedraal) en gaan we binnen een kijkje nemen om de prachtige glas-in-loodramen te kunnen zien.
Een kaarsje branden hoort er zeker bij...de kerk is de grote blikvanger van Tromsø geworden. Hoewel de mensen eerst niet waren te spreken over de bouw van deze eigenaardige constructie in 1965.
Tromsø is eigenlijk een uitgestrekt gebied dat bestaat uit een stuk vasteland en diverse eilandjes. Wij bevinden ons nu in Tromsø, op het eiland Tromsøya.
Dan zit de tour er op en zet de bus ons af aan onze boot Polarlys, echt een prachtig schip. We nemen afscheid van Arne, echt een toffe gids, en wachten even in de lobby van het hotel vlakbij totdat onze vaste gids ons heeft ingecheckt op de Hurtigruten. Na ongeveer een half uur krijgt ieder van ons een persoonlijke cruisecard die altijd gescand moet worden bij het binnenkomen van het schip en bij het verlaten van het schip. Zo weet men altijd precies of iemand wel of niet aan boord is. 
We krijgen een binnenhut op dek 3, vlakbij de plaats waar we op en af de boot moeten. Het is een kleine hut maar (hopelijk) doenbaar voor de volgende twee nachten. 
We nemen een kleine rustpauze en gaan tegen 17u30 de boot wat verkennen. 
Wanneer we ons op het dek begeven zien we onmiddellijk dat er al noorderlicht is...niet heel sterk maar het is er wel. Ik kan weer enkele mooie foto's maken en ik besluit om binnen in het schip enkelen van de groep attent te maken op het noorderlicht. Ze lagen in ligstoelen achter het raam te kijken maar zagen het niet. Mee naar buiten gekomen konden ze ook het noorderlicht mee aanschouwen. Eigenlijk moeten we om 18u45 een veiligheidsinfo volgen maar ik blijf graag het noorderlicht opvolgen. Ondertussen zijn we ook beginnen varen en verlaten we Tromsø, we varen onder de Tromsøbrug door. Erg mooi om te zien. 
Wanneer het noorderlicht toch sterker afzwakt besluit ik toch even naar de veiligheidsinstructies te gaan luisteren (wel bijna toen minuten te laat...het deel van de reddingssloepen heb ik dus gemist). Maar we zitten nog geen twee minuten of er wordt melding gemaakt over de intercom van sterk noorderlicht en hoppa, allen terug naar buiten. Op het bovenste dek (dek 7) zien we op meerder plaatsen noorderlicht en we kunnen ons voluit laten gaan met fotograferen en genieten. De kapitein van het schip dooft ook de lichten op het dek zodanig dat we een minimum aan lichtvervuiling hebben. En dan plots licht heel de hemel op door een krachtig dansend noorderlicht...in de kleuren groen, paars, rood, roze...je weet niet waar eerst te kijken. Ik word er gewoon emotioneel van...dit is onbeschrijflijk, adembenemend mooi.  Wat een fantastisch natuurspektakel, een prachtig geschenk gestuurd door de zon...
Tegen 20u moeten we eigenlijk aan tafel en gelukkig is de Aurora Borealis tegen die tijd terug wat afgezwakt. Dan toch maar vlug gaan eten...het is een driegangenmenu met flink wat vis, waaronder arctische haai. Het was wel erg lekker maar de lokroep van het noorderlicht blijft in m'n hoofd spoken. Tegen 21u30 dan vlug terug naar buiten en er is nog steeds noorderlicht waar te nemen. Niet meer zo sterk als daarstraks maar het is er wel. Mannetje wil terug naar de hut en ik ga dan maar even mee. Eenmaal in de hut voel ik de deining van de boot enorm goed en niet veel later wordt bibi ontzettend misselijk. Ik ga even een frisse neus halen buiten en dat doet wel deugd...er was trouwens geen noorderlicht meer te zien...
Terug in de hut komt het misselijk gevoel direct terug en niet veel later heb ik het toiletje in onze hut eens deftig kunnen bekijken vanbinnen ( ik moet er geen tekeningetje bij maken zeker?)...ik voel me beroerd, net zoals bij de walvissafari in IJsland vorig jaar. Als ik ga liggen dan betert het wat. En dat ga ik dan ook maar doen. Ik reken op het waarschuwingssysteem van de Polarlys om ons attent te maken op noorderlicht. Ook de drie noorderlichtapps op m'n smartphone staan te draaien. Geen free WiFi aan boord, en dan heb ik daarstraks maar een tweedaagse WiFi-toegang gekocht voor 100 NKR of €11...kwestie van up-to-date te blijven voor het noorderlicht. Score een dikke 2 op 7...
En nu wat proberen slapen...op dit deinende schip...pfff...