Kirkenes-Inari

7 februari 2017 - Inari, Finland

Hier zijn we weer... wakker om 6u45...niet meer zeeziek geweest maar wel onrustig geslapen. Redelijk vaak wakker geworden van het lawaai van de motoren en met momenten flink wat deining. 
Gisterenavond zijn we Båtsfjord nog gepasseerd en afgelopen nacht Vardø en vanmorgen Vadsø. 
Rond 7u30 schuiven we weer aan voor een rijkelijk ontbijtbuffet...we hebben alle handbagage al mee want we moeten voor 8u de hutten verlaten hebben. Had ik trouwens al gezegd dat je hier overal voor je een ruimte binnen of buiten gaat je handen moet ontsmetten? Heel de Polarlys hangt vol met ontsmettingspompjes. 
Na het ontbijt nog even wat chillen en genieten van de omgeving die naast ons voorbij glijdt langs het water. 
Tegen 9u meert de Polarlys in de haven van Kirkenes aan en verzamelen we aan de uitgang met onze handbagage. Voor mij kan het deboarden niet vlug genoeg vooruitgaan want het is er bloedheet tussen die hoop mensen. Na ongeveer een kwartier wachten kunnen we eraf...nog een laatste keer cruisecard scannen...goodbye, zegt de computer...
Dat was dan ons avontuur Hurtigruten...de kapitein houdt vanop de brug alles goed in de gaten. Het was, ondanks de zeeziekte, toch weer een aparte belevenis. Straks vaart de MS Polarlys weer terug naar Bergen...en zo cruist dit schip altijd (vloot Hurtigruten bestaat uit 11 schepen) tussen de haven van Bergen (beneden in Noorwegen) en Kirkenes en daar doet het schip ongeveer 12 dagen over.
We verzamelen aan de bus en rijden naar Hotel Scandic waar we onze bagage kunnen stockeren. Normaal hadden we hier ook geslapen maar wegens festiviteiten reizen we straks al door naar Fins Lapland, naar Inari. 
De meesten van de groep gaat op excursie naar een sneeuwhotel (hebben we reeds eerder gezien) maar wij gaan niet mee. Wij gaan liever Kirkenes wat verkennen. Je merkt wel dat hier al meer sneeuw ligt en dat het al een stukje kouder is...ongeveer -4°C.
Kirkenes is een klein oud mijnstadje in de provincie Finnmark en is het oostelijke eindpunt van de Hurtigruten. Kirkenes ligt geheel ten oosten van Finland. De kortste afstand over de weg tot de Russische grens bedraagt 47 km. De echte grensovergang bij Grense Jakobselv bevindt zich op 57 km...in vogelvlucht nadert het Russisch grondgebied op bijna 5 km. De mijnen zijn sinds 1996 allemaal gesloten en vanaf dan is toerisme hier heel belangrijk geworden. 
In een plaatselijk supermarktje kopen we nog wat om te drinken en om te knabbelen...en dan wat stappen door de besneeuwde straten van Kirkenes. De mensen kunnen hier door de sneeuw moeilijk fietsen en dus gebruiken ze hier een soort van sledestoeltje met lange ijzers onder om zich al glijdend te verplaatsen. Die dingen staan dan netjes achter elkaar geparkeerd aan een supermarkt...grappig om te zien...
We zien aan de waterkant de boten liggen waarmee ze op kingcrab gaan vissen. Die krabben worden gevangen met van die vierkanten kooien. Die staan hier dan ook massaal opgestapeld langs de waterkant. Normaal konden we vandaag optioneel mee op zee om een kingcrabsafari te maken maar door festiviteiten die hier gaan plaatsvinden kon deze excursie niet doorgaan. 
Vlakbij het Scandic Hotel waar onze bagage staat gestockeerd zijn ze ook een ijskasteel aan het opbouwen voor de festiviteiten. 
Na de wandeling nog ff terug naar het hotel in afwachting van de rest van de groep.
Om 13u45 arriveren ze ongeveer drie kwartier later dan voorzien...chauffeur had lang loeten wachten op een plaats waar een ongeval was gebeurd...en ik had de indruk dat de uitstap niet echt helemaal geslaagd was, dus wij hebben zeker niks gemist...
Na het laden van de bagage kunnen we weer op weg...in rechte lijn naar Fins Lapland. 
De rotsen en fjorden (of de toendra) laten we nu achter ons...deze maken plaats voor vergezichten met meren en bossen (of de taiga). Ook de hoeveelheid sneeuw zien we groeien. We kunnen vanuit de bus genieten van een prachtige zonsondergang...het is een combinatie van verschillende kleurschakeringen...soms lijkt het of de horizon in brand staat...echt ontzettend mooi. Wanneer we de grens Noorwegen/Fins Lapland over zijn moeten we onze klok een uurtje verder zetten. 
Even later maken we nog een korte stop op een soort van camping waar mensen in een klein huisje koffie en wat lekkers verkopen. Vlakbij ligt een bevroren meer...voor mij heeft Fins Lapland nog net dat tikkeltje meer, al is Noorwegen uiteraard ook geweldig mooi...maar Fins Lapland straalt gewoon ook rust uit...I love it...
Ook maken we bij ons stopje nog kennis met de hond des huizes en dan gaat onze tocht naar Inari verder. De lucht kleurt aan de horizon nog steeds erg rood en de bewolking trekt ook mooi weg. Temperatuur is ondertussen gezakt tot -12°C. Dat geeft hoop voor het noorderlicht later op de avond/nacht...
Omstreeks 18u10 bereiken we hotel Inari in, jawel, Inari. Het is gelegen aan een meer en dit geeft voor straks weer mogelijkheid om erop te gaan noorderlichtjagen.
Eerst even een douche op de kamer en dan om 19u15 aan tafel...er staat een sober buffetje voor ons klaar, met een heel lekkere soort van kaassoep...ook het dessert is speciaal, een soort van chocolademousse met daarin zwarte besjes, stukjes noot, stukjes chocolade...het smaakt me wel...
Omdat de voorspellingen voor het noorderlicht heel gunstig zijn was ik al in 'jacht'tenue naar de eetzaal gekomen. En aan de metingen te zien op de noorderlichtapp zou het er zitten aan te komen. We spreken af om 20u30 om met enkelen het meer op te lopen (mannetje gaat niet mee, die heeft geen zin om zich weer in die warme kleren te zetten). En we worden onmiddellijk beloond met noorderlicht...niet zo heel sterk maar je ziet het duidelijk met het blote oog. Enkele keren wordt het wat sterker en breidt het zich uit boven onze hoofden. Nadeel als je foto's aan het maken bent zijn die handen...die vingers gaan er precies afvriezen...
Het is best druk op het meer met noorderlichtspotters...ook vertrekt er een colonne sneeuwscooters, die zullen vast een heel donkere plek gaan opzoeken om het noorderlicht te gaan spotten. Even voordien was er van die groep al een sneeuwscooter vertrokken tegen een enorm hoge snelheid...jeetje, die moest het kampvuur al gaan aansteken volgens mij...
Ook de maan is een beetje een spelbreker want die schijnt veel licht de omgeving in zodat het noorderlicht voor het blote oog slechter zichtbaar is.
Omstreeks 22u30 besluiten de meesten wat te gaan opwarmen...ik doe dat ook, maar het is wel de bedoeling om nog terug te gaan jagen want vanaf 23u voorspellen ze sterker noorderlicht...jullie horen het morgen wel of dit zo was...voorlopige score is 4 op 7...

Foto’s