Hurtigruten-Noordkaap-Hurtigruten

Hoihoi...afgelopen nacht geen noorderlichtalerts ontvangen, en dan ga ik er maar van uit dat er ook geen meer te zien was. Na het pilletje tegen reisziekte heb ik volgens mij ook een flink stuk doorgeslapen want toen de Polarlys omstreeks 5u deze morgen even is aangemeerd in Hammerfest heb ik daar niks van gemerkt. Iets na 7u opgestaan en na het nodige geklungel in de cabine, wegens zo klein, gaan we ontbijten. Wat een keuze...je weet niet meer pakken. Gelukkig smaakt het eten me en dit stelt me toch wel gerust dat het gisteravond vermoedelijk toch echt reisziekte was.
Tijdens het ontbijt kruist ons nog een andere Hurtigruten, de MS Nordkapp (gisteren tijdens het diner passeerde ons de MS Nordlys). Om 9u meren we weer even aan in Havøysund.
De Polarlys is buiten een cruiseboot ook een vrachtschip en vandaar dat ie ook af en toe moet aanmeren om iets te lossen of te laden.
De Polarlys is een recent gerenoveerd schip van bouwjaar 1996. Het heeft een lengte van 123 meter en een diepgang van 19,5 meter. Het schip biedt plaats aan 619 passagiers en er zijn 512 bedden...snelheid 15 knopen.
De naam MS Polarlys is een hommage aan de Aurora Borealis (noorderlicht)...het is eigenlijk poollicht in de Noorse taal.
We hebben tot 11u15 wat tijd om wat rond te hangen op het schip. Buiten valt de koude goed mee. De thermometer geeft -2 graden aan. 
We maken ons klaar voor onze uitstap (lees goed warm induffelen) naar een hoogtepunt van onze reis...de Noordkaap. Via de fjorden bereiken we het uiterste noorden onder het Noordkaapeiland Magerøya en kunnen we om 11u15 aanmeren in Honningsvåg. We mogen niet treuzelen om van boord te gaan (geen foto's nemen, niet staan kijken, geen shopke gaan doen)...gewoon doorstappen. Eerst je cruisecard laten scannen en dan hoppa, vlug naar de bus die voor ons klaarstaat. Onze bus kan als eerste vertrekken (pluimpje voor onze groep) en dat is goed want je kan niet zomaar de weg oprijden richting de Noordkaap. Op een gegeven moment staan er slagbomen en dan is het de bedoeling dat je achter een sneeuwruimer in colonne naar de Noordkaap rijdt. Als je dan bij de laatste bus bent kan je je al wel voorstellen dat het al een enorme drukte is bij het noordelijkste punt van Europa. En de tijd bij de Noordkaap is beperkt want ook op de terugweg moet je in colonne rijden. 
De eerste slagboom staat vandaag gewoon open en die kan je voorbij zonder in colonne te moeten rijden. Dit komt omdat er zo weinig sneeuw ligt (normaal dus wel 30 à 40 cm meer) en dan hoeft de sneeuwruimer niet voor te rijden. De af te leggen weg naar de Noordkaap vanuit Honningsvåg is zo'n 34 km en is omgeven door een prachtige natuur...sneeuw (ook al is de laag niet heel dik), bevroren ijsmeertjes, fjorden en bergtoppen schuiven voor onze ogen voorbij. Er hangt wel wat bewolking maar dat is hier heel normaal...eigenlijk is het volgens de gids een hele mooie dag om de Noordkaap te bezoeken want vaak zie je hier bijna niks. Soms zie je ook enkele huisjes staan...jeetje, je moet hier maar eens wonen, toch echt heel speciaal. Vroeger was de Noordkaap trouwens onbereikbaar in de winter. 
De volgende slagboom is wel gesloten en hier staan we als eerste bus achter de sneeuwruimer. Hier even wachten tot alle andere bussen er zijn en dan in colonne achter de sneeuwruimer. Ik denk dat die enkel voorop rijdt om er zeker van te zijn dat er nergens hopen sneeuw van de bergen naar beneden zijn geschoven, die dan de weg zouden blokkeren. De weg is eigenlijk gewoon zo goed als sneeuwvrij, maar niet ijsvrij...maar daar heeft de bus geen last van met de spijkerbanden.
Na zo'n drie kwartier rijden vanuit de haven komen we aan op de Noordkaap...we besluiten om vlug al een foto te nemen aan het symbool van de Noordkaap...The Globe...een open wereldbol in metaal op een kale rotsplateau. 
De Noordkaap (Nordkapp) ligt op 71°10'21" NB, traditioneel het meest noordelijke punt van het vasteland van Europa. De kaap ligt op het eiland Magerøya, dat met een tunnel te bereiken is vanaf het vasteland...en ligt in de gemeente Nordkapp in de provincie Finnmark. Het is in feite een klif van 307 meter naar beneden tot de zee. 
Je krijgt hier wel zo'n 'einde van de wereld' gevoel als je uitkijkt over de eindeloze Noordelijke IJszee (dit stuk ervan is de Barentszzee) en toch ben je hier best dicht bij de Noordpool, op zo'n 2080 km. Het enige dat nog tussen de kaap en de Noordpool ligt is de archipel Spitsbergen Svalbard.
In de Noordkaaphal (drie verdiepingen tellend gebouw in de rotsen uitgehouwen) gaan we vlug een kleinigheidje eten en wat warms drinken want aan de Noordkaap staat een gure, koude en sterke wind en een opwarmertje is dan heel welkom. 
We laten ons ook weer verleiden tot enkele souvenirs, bezoeken nog een lichtkapelletje (St.Johanneskapell) en kijken naar een lichtshow in de grotten. Voor de panoramafilm is er geen tijd meer want ik wil toch nog eens terug naar het symbool om er foto's van te maken en ook nog wat foto's van de omgeving. Er staat ook nog een monument van ‘Children of The World’ ontworpen door zeven kinderen met verschillende nationaliteiten. Het symboliseert samenwerking, vriendschap, hoop en geluk. De zeven cirkels staan mooi opgesteld naast het standbeeld ‘Moeder en Kind’ van Eva Rybakken. 

En zo is het vlug 13u45 en moeten we de bus in om in colonne terug te rijden naar de haven van Honningsvåg. We krijgen ook nog een certificaat van de Noordkaap met een speciale stempel erop als bewijs dat we er die dag geweest zijn. Wanneer we in de buurt van Honningsvåg komen zien we ook nog vele stokvissen te drogen hangen aan stokken...dit drogen duurt zo'n drie maanden en dit houdt de vis langer houdbaar. 
In de haven gaan we vlug, vlug (want de boot vaart uit om 14u45) nog een shop binnen om wat water te kopen (het is 14u35!!!), ook vlug nog wat foto's van de Polarlys en terug aan boord...cruisecard scannen en vlug naar dek 5 om de afvaart te kunnen zien. Het zicht op Honningsvåg lijkt wel weggekaapt uit zo'n kersttafereeltje waarbij zo'n heel kerstdorpje staat opgesteld...mooi, mooi...
Niet veel later terug naar onze hut maar ik voel al meteen dat ik weer reageer op de deining van het schip...dan maar een pilletje en hopen dat het niet erger wordt. 
We hebben nog ruim de tijd om wat te relaxen in ligstoelen (wel binnen achter glas) op het panoramadek. 
Sinds gisteren hebben we de volgende route afgelegd met de Polarlys...vertrokken in Tromsø, vervolgens Skjervøy, Øksfjord, Hammerfest, Havøysund, Honningsvåg. Wanneer ik dit schrijf passeren we aan stuurboord Finnkirka, een rotsformatie in de vorm van een kerk. Vroeger was dit een offerplaats van de Saami (zoals de oorspronkelijke lappen ook wel genoemd worden). De rotsformaties worden in verschillende kleuren verlicht. 
En zo zijn we ook ineens aangekomen in Kjöllefjord waar we even zullen aanmeren, om dan verder te varen tot Mehamn. 
Om 20u worden we weer in het restaurant Torget verwacht voor een Arctisch buffet. Maar net van tevoren wordt er melding gemaakt van noorderlicht. Wij snel naar buiten om dit poollicht te bewonderen. Zeker niet zo fel als gisterenavond maar toch weer de moeite om voor naar buiten te gaan. Spijtig dat er nog veel bewolking is maar dat maakt de foto's ook wel wat speciaal. Voorlopig staat de noorderlichtstand 3 op 7...we hoorden trouwens van Leonie, onze gids, dat de andere groep van Voigt Travel, die een iets andere route volgen, nog geen noorderlicht hebben gezien. Hebben wij geluk...
Wanneer het poollicht sterk afzwakt gaan we richting restaurant. De kapitein informeert even bij ons of we het noorderlicht gezien hebben en even later blijkt hij naast ons aan tafel te zitten met nog wat elite van de bemanning. 
Op het arctisch buffet staan ontzettend vele soorten vis en schaaldieren...ook is er nog rendier met puree en veenbesjes...een lekkere pasta pesto en ga zo maar door. Hopelijk straks weer niet zeeziek...ik mag van iemand acupressuur bandjes lenen. Dit zou reisziekte tegen moeten gaan. Deze ga ik zeker uitproberen, want de boot gaat weer redelijk fel heen en weer.
Wanneer we na het eten tegen 22u nog even op dek 5 gaan kijken delen ze daar allemaal Noorse vlaggetjes uit. We hadden even tevoren via het oproepsysteem al wel vernomen dat we de Hurtigruten MS Finnmarken zouden kruisen en nu is er een wuif-wedstrijdje tussen de twee boten om om ter meest volk op het dek te krijgen bij de kruising. Er is een heleboel muziek en enkelen van de bemanning hebben zich ook verkleed. Er is best een gure wind op het dek maar we besluiten toch om mee te helpen aan het wedstrijdje. De MS Finnmarken laat langer op zich wachten dan verwacht, maar als ie er is zet ie z'n scheepstoeter op volle bak. We zien daar ook mensen op het dek staan zwaaien met iets in hun handen maar naar mijn gevoel zijn wij met meer volk...het was toch de moeite om hiervoor een tijdje de koude (geen skibroek aan) te trotseren...was echt indrukwekkend. Even later horen we dat de MS Polarlys de winnaar is geworden...applausje voor onszelf...

Even later meert de Polarlys weer even aan in de haven van Berlevåg.
Terug in de hut gekomen moeten we de grote koffers vertrekkensklaar maken want deze moeten voor 24u op een verzamelpunt gezet worden zodat morgenvroeg niet iedereen met die grote koffers loopt te zeulen doorheen de boot. Wanneer wij dan met onze handbagage van boord gaan zou de grote bagage reeds op de kade moeten staan...dat hoop ik toch...
Alles wat we nog nodig hebben vanavond en morgenvroeg gaat de handbagage in en de grote koffers breng ik iets na 23u naar het verzamelpunt. 
In België is vanaf vandaag iedereen al bezig met de mollenjacht...ik hou me voorlopig enkel bezig met de noorderlichtjacht...de verdere verwachtingen voor vanavond en vannacht zijn niet zo ongunstig, maar de bewolking blijft wel wat hangen. Het kan nog alle kanten uit. Mijn noorderlichtapp-jes staan stand-by en het noorderlichtalarm in onze hut staat geactiveerd. 
Toedeloe...