Skututstodum-Akureyri

Na een zeer winderige en regenachtige nacht (met als gevolg geen noorderlicht) staan we na een stevig ontbijtje vertrekkensklaar om 8u30.
We rijden naar Husavik, een vissersplaatsje aan de Groenlandzee. Hier vond vroeger door de Denen de export plaats van de helgele zwavel die gebruikt werd voor de productie van buskruit.
Vanuit Husavik (ook wel de walvishoofdstad van het noorden genoemd) vertrekt straks de boot voor onze walvissafari. Walvissen laten zich graag zien en het zou wel de kers op de taart zijn moesten we deze kolossen straks zien opduiken rond de boot. Volgens het Wereld Natuur Fonds is IJsland één van de tien beste bestemmingen om walvissen te spotten. Vanaf april tot oktober eten ze hier hun buikje vol om daarna te vertrekken richting Zuid-Afrika om er te gaan paren. Het water hier is veel te koud voor de kalveren. Buiten walvissen kunnen we straks eventueel ook dolfijnen zien opduiken. IJsland doet sinds begin dit jaar ook niet meer aan walvisvangst, wat door velen positief is onthaald.
In Husavik aangekomen nog even een koffiepauze en om 9u45 verzamelen we in de haven aan de organisatie North Sailing waarna we direct aan boord kunnen van een traditionele houten IJslandse vissersboot met de naam Nàttfari. We krijgen een thermopak om aan te trekken tegen de koude. Ook kunnen we hierover eventueel nog een regenjas dragen. Het pak aantrekken is weer een hele klus...roept spontaan herinneringen op aan het betoverende Lapland waar we ons heel vaak in dergelijke pakken moesten hijsen. Iets na tien uur varen we af en zetten we koers naar de Sjálfandibaai voor een drie uren durende walvissafari. Ik heb nu al het gevoel dat het heel heavy gaat worden verder in zee. We hebben ons al wat naar achteren gezet op de boot, daar zou je het minst last hebben van de deining. Ik probeer me te focussen op het land om de deining zoveel mogelijk op te vangen, want het gaat er behoorlijk wild aan toe op zee met metershoge golven. En terwijl moet je nog goed rondkijken op zoek naar walvissen. Er komen vele soorten voor hier in baai...zo zijn er de bultruggen, dwergvinvissen, potvissen, bruinvissen en nog veel meer. Je voelt dat er een bepaalde spanning aanwezig is aan boord, en stilte ook omdat iedereen zich vergaapt aan het wateroppervlak. De kapitein van het schip gaf ons al van in het begin mee dat het hier niet is zoals in de dierentuin, we zijn hier in de vrije natuur, zekerheid om een walvis te spotten is er nooit. Moest er ergens één opduiken dan wordt de positie van de walvis afgeroepen volgens het kloksysteem. De voorkant van de boot is 12 uur, kwartslag links is 9u en zo verder. Ondertussen al één uur en een kwartier verder en nog geen walvis gezien. Ook moet ik vechten tegen de toenemende misselijkheid. Er is geen land meer te zien om me op te focussen....Tot plots op 11u30 een bultrug wordt gespot. Gelukkig is dat aan onze kant van de boot. Ik zie de walvis spuiten en de bovenkant komt boven. Dit doet ie enkele keren om dan plots weer te verdwijnen...spijtig genoeg is de foto niet echt geslaagd te noemen.
Niet veel later voel ik me echt heel beroerd. De boot vaart heel traag om de walvissen te spotten en de golven komen soms gelijk met de kant van de railing...zo fel gaan we heen en weer en tegelijk op en neer. We zien vlakbij een andere boot ook zo gigantisch deinen...jeetje, dit wil zeggen dat wij ook zo tekeergaan. Ook zien we een grote rubberen boot waar je mee kan gaan spotten, daar zou ik helemaal niet op willen zitten. Ik voel me zwakker worden met de minuut. Rond mij zijn er zelfs die al van in het begin overboord staan te kokhalzen. Verschrikkelijk, ik kan er over meespreken want ik kan uiteindelijk mijn weinige maaginhoud ook niet binnenhouden. Personeel van de boot stopt me meteen een papieren tissue toe. Mannetje staat echter bovenaan te spotten en heeft niet door dat ik zeeziek ben. Wanneer de boot terug meer versnelling maakt gaat het een beetje beter maar ik ben helemaal niet happy meer. En we zijn nog maar aan de helft van de tocht. Wanneer ik zit te zielepoten op het bankje van de zijkant van de boot springt er voor m'n neus plots een dolfijn uit het water. Het is een witsnuitdolfijn en hij springt nog enkele keren uit het water…hij wou me misschien wat komen opvrolijken. Ik heb het ondertussen ook flink koud...ik voel mijn vingertoppen niet meer, ook al heb ik handschoenen aan…
Mannetje ziet ook nog enkele bruinvissen zwemmen en er zou op 2u nog een bultrug gespot zijn in de verte. Maar ik heb de moed niet meer om me recht te hijsen en te gaan kijken. Ik wil gewoon terug naar de haven. Even later zetten we gelukkig terug koers naar de haven van Husavik en door de snelheid die we maken voel ik me een klein beetje beter. Aan boord mogen we nog een warme chocolademelk en een IJslandse kaneelkoek halen. Maar dat zie ik niet echt zitten nu. Mannetje gaat dan maar alleen wat drinken en eten.
Iemand van de boot stopt me toch een chocolademelk in de handen want volgens haar zou ik me dan beter gaan voelen. Ik heb hem nog niet voor de helft uitgedronken en de rest aan mannetje gegeven. Maar toegegeven, het gaat wat beter maar dat kan ook komen door het land waarop ik me nu terug kan focussen. In de haven vlug dat thermopak uittrekken en wat ben ik blij dat ik van de boot af kan. Dure trip (€75 p/p) is het wel als je meer dan de helft van de tijd ziek bent geweest. Gelukkig maken de ontmoetingen met de walvis en dolfijn het een beetje goed. Of ik ooit nog een keer aan 'Whale Watching' ga doen weet ik nog niet...misschien bij een kalme zee...je weet maar nooit...
We gaan nog even Husavik verkennen, doen wat souvenirshopping en gaan nog een soort wrap met zalm eten en als dessertje een IJslandse kaneelkoek (heb hem nu wel moeten kopen, maar ik wou hem persé eens proeven).

Om 14u30 terug de bus in, nog steeds verkleumd van de kou, gaan we richting Akureyri…in de luidsprekers klinkt IJslandse muziek. Onderweg hiernaartoe stoppen we nog aan de Godafoss of godenwaterval (in deze waterval werden symbolisch beelden van oude Noorse goden geworpen toen Thorgeir de Wetspreker op het Allping besloot dat IJsland tot het christendom zou overgaan) gelegen in de rivier Skjálfandafljót. We wandelen langs een glad paadje naar de waterval en moeten vaak over stenen stappen. Dit is ook wel een heel imposante waterval, 30 meter breed en 12 meter diep en door een paar rotsen in stukken verdeeld. Ik vind ze persoonlijk mooier dan de Dettifoss van gisteren. Dit doet me meer aan de Niagara Falls denken...en het water is ook zo fel blauw gekleurd. We kunnen tot heel dicht aan de rand van de Godafoss komen...best wel gevaarlijk eigenlijk. Na de nodige foto's gaan we langs een ander paadje naar een watervalletje dat iets verder stroomafwaarts ligt, de Geitifoss. Minder spectaculair maar ook wel een mooie om te zien.
Om 16u beginnen we aan onze laatste rit van vandaag...passeren nog het langste fjord van IJsland, Eyjafjördur (eilandfjord) waaraan ook Akureyri gelegen is. In het fjord ligt een cruiseschip aangemeerd. Akureyri wordt ook wel de hoofdstad van het noorden genoemd. Rond 16u45 arriveren we aan het hotel Nordurland. Vanavond is er geen diner inbegrepen, maar in het levendige Akureyri zitten op loopafstand vele restaurantjes...honger lijden zullen we zeker niet...
Na een korte chill op de kamer gaan we wat rondwandelen in de stad, het is de vierde grootste stad van IJsland, geteld naar het aantal inwoners. Er is een mooie kerk maar ze is gesloten...trouwe volgers kennen het verhaal van het pakje uit Ierland met daarin een boek waarbij gevraagd werd om het de wereld rond te laten reizen. Ik heb trouwens gemaild met de dame uit Texas die het boek in Galway had achtergelaten. Ze was toch zo blij dat ik contact met haar had opgenomen. Thuis heb ik wel wat in het boek gelezen en ik vond het nu het ideale moment om het boek mee te nemen naar IJsland en het hier op een heilige plaats weg te leggen. We hopen dat we het in Reykjavik kunnen achterlaten. We gaan nog wat in winkeltjes rondneuzen maar halen wijselijk de MasterCard niet boven...
Voor het avondeten besluiten we om het heel simpel te houden en gaan we bij Subway een broodje met heel veel groenten eten...mmmmm, het smaakte heel goed.
Na nog wat rondgewandeld te hebben, terug naar het hotel en eens een keertje heel vroeg onder de wol...morgen weer een andere dag in het fantastische IJsland...