Borgarnes-Reykjavik

Vandaag alweer onze voorlaatste dag in het schitterende IJsland. Na het ontbijt vertrekken we om 8u30 voor wat alweer een hoogtepunt zou zijn, 'The Golden Circle' of 'de gouden cirkel' van IJsland. Dit bestaat uit het Nationaal Park Thingvellir, Geysir en Gullfoss.
Eerst nog een leuke anekdote van gisterenavond die ik bewust nog niet in het reisverslag had vermeld omdat we nog twijfelden over de identiteit van het slachtoffer in kwestie. Toen we gisterenavond nog naar het kerkje liepen met enkelen van de groep en het hotel voorbijliepen, kwamen we langs een kamer waar iemand op het bed lag. Omdat het licht aan was en de gordijnen nog open dachten we Edward uit onze groep te herkennen. We begonnen in eerste instantie wat te zwaaien maar er kwam geen reactie. Toen vonden we er niet beter op dan dat er iemand plots op het raam zou kloppen. Man, man, we zagen Edward als een speer uit het bed vliegen en naar z'n hart grijpen (hij zegt dat het naar z'n IPhone was)...en maar tegen het raam hangen om te kijken of ie iemand zag. En wij twijfelen of het wel echt Edward was. Vanmorgen is dan wel gebleken dat het wel degelijk Edward was die in die kamer zat. Aan hem nu om te achterhalen wie diegene was die op zijn raam heeft geklopt. Hij zei wel dat ie in eerste instantie aan mannetje dacht...dus de Belgjes (wij zijn de enige Belgjes in de groep) waren als eerste verdacht. Dat wij (en nog enkele anderen) erbij waren hebben we wel opgebiecht maar de uiteindelijke 'dader' blijft voorlopig nog een goed bewaard geheim...dit ff tussendoor...

Als eerste staat Thingvellir op het programma, sinds 1928 nationaal park. Hier was vroeger het IJslandse parlement gevestigd. In 930 kozen de eerste kolonisten het natuurlijke amfitheater Thingvellir (parlementsvlakte) als locatie voor de Alpingi (jaarlijkse twee weken durende vergadering). Het is een prachtig gebied om doorheen te wandelen en het is ook de plaats waar de Noord-Amerikaanse en de Euraziatische tektonische platen langzaam uit elkaar drijven...IJsland wordt hierdoor jaarlijks zo'n 1 à 2 cm groter. De breuk tussen de twee continenten is hier op spectaculaire wijze te zien door diverse fissuren (aardscheuren). Je kan hier zelfs ook gaan snorkelen in de kloof Silfra tussen deze twee platen. 
We maken er een wandeling in de indrukwekkende natuur en stappen doorheen een breuklijn, Allmannagjá. We bereiken zo de Lögberg (Law Rock), hier werd vroeger het recht uitgesproken en vonden vele historische gebeurtenissen plaats. Nu vinden hier nog vaak evenementen plaats. Een gids van een andere groep zingt hier voor de wetsberg een IJslandse hymne...erg knap...wat een stem, ook een geweldige akoestiek hier...even later horen we dat ze operazangeres is.
We hebben een mooi uitzicht over het park en op een bepaalde plaats mag je een muntstuk in het water gooien en als je de munt kan volgen tot op de bodem mag je een wens doen. Mannetje heeft een poging gewaagd maar ik denk niet dat ie de munt kon volgen tot op de bodem. We verzamelen terug aan de bus waar we Johann weer zien poetsen aan z'n busje...bij elke stop begint ie de bus te poetsen, echt heel extreem...zou ik hem niet meepakken naar huis?...zou handig zijn...
Onze volgende stop is Geysir, ook een natuurwonder van The Golden Circle...een gebied met stoom dat uit de grond komt en heetwaterbronnen. Hier ligt de originele Geysir (hiervan komt de naam geiser), de bekendste springbron van IJsland, die nu zelf in rust is door kleine aardverschuivingen. Vroeger spoot Geysir regelmatig een forse straal water de lucht in. Maar vlakbij is Strokkur (=boterton) nog wel actief en om de 5 à 10 minuten stuwt ie het water met een enorme kracht meer dan 30 meter omhoog vanuit de diepte. Ik keek er sowieso al erg naar uit om deze geiser aan het werk te zien...en het is een hele indrukwekkende ervaring om dit natuurspektakel te kunnen meebeleven. Eerst verschijnt er een felblauwe bol op de bron waarna er direct een massa water de lucht wordt ingespoten voor enkele seconden. Daarna zie je dat het water zich terugtrekt in de bron. Echt heel spectaculair. Soms worden we na een uitbarsting zelfs direct getrakteerd op een tweede stuwing. En dan is het weer vol spanning wachten tot de Strokkur weer in beweging komt. Spijtig genoeg regent het hard en zijn we na een tijdje druipnat. Ook voor het fototoestel is dit niet erg gezond. In de buurt zijn ook nog enkele andere bronnen zoals Litli Geysir (kleine Geysir) en de felblauwgekleurde Blesi. Deze bronnen liggen allemaal in een groot geothermisch gebied in het dal Haukadalur.

Om 13u zetten we onze tocht verder naar de Gullfoss (gouden waterval), een hele imposante waterval, die in twee lagen 32 meter naar beneden valt in een 2,5 km lange ravijn. Ook deze waterval maakt deel uit van de rivier Hvítá en we horen het water met een enorme kracht naar beneden bulderen. Dit veroorzaakt grote wolken nevel die naar boven komen en wanneer het zonnetje erop schijnt (vandaag dus niet) ziet men vaak een mooie regenboog. Destijds (1907) waren er plannen om deze waterval in te dammen voor de bouw van een warmtekrachtcentrale. Maar mede dankzij een dame, Sigriour Tómasdóttir bestaat de gouden waterval nog. Zij dreigde ermee zich in de waterval te gooien indien de bouw van de warmtekrachtcentrale zou starten. Aan de waterval zou ook een gedenkplaat voor haar staan maar die zijn we niet gaan zoeken. Het weer was veel te slecht en we hebben dan ook niet heel lang bij de waterval staan kijken. Maar wat we te zien kregen was bijzonder indrukwekkend, zelfs bij regenweer...godzijdank is dit magisch stuk natuur bewaard gebleven. 
In de cafetaria vlakbij de waterval hebben we ons een beetje kunnen verwarmen aan een stevige kom aspergesoep. Maar uiteindelijk blijft de koude toch overheersen.

Om 14u30 zetten we koers naar Reykjavik waar we nog een City Tour gaan doen waarbij we de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad zullen zien. Rond 16u rijden we Reykjavik binnen. We stoppen even bij een sculptuur in roestvrijstaal, Sólfar of Sun Voyager. Het lijkt op een vikingboot maar dat is het niet. Het zou een droomboot zijn, een ode aan de zon, een symbool voor licht en hoop. Ik vind het in ieder geval een mooi sculptuur.
Onze volgende stop is iets verder aan het Harpa concert- en congresgebouw...de naam verwijst naar de harp maar geldt ook als een symbool van hoop. Het is een eigenaardig bouwwerk met heel veel glas. Binnenin zijn er verschillende concertzalen...de hoofdbespeler is het IJslands Symfonieorkest. In een repetitieruimte kunnen we gewoon binnenwandelen en even luisteren naar wat zich daar afspeelt. 
We zetten onze City Tour verder en zien de vele kleurrijke huizen passeren die Reykjavik rijk is. In het oude stadsgedeelte zijn er nog vele houten huizen, in het nieuwere gedeelte wordt meestal beton gebruikt. 
Bij de Hallgrímskirkja (kerk) maken we onze laatste stop. Het is een mooie betonnen constructie en met z'n 74,5 meter is dit het hoogste kerkgebouw in IJsland. Wij maken van deze gelegenheid gebruik om het boek verder de wijde wereld in te sturen. Het is niet zo simpel om een ideale plek te vinden om het achter te laten. Uiteindelijk kiezen we ervoor om het tussen een betonnen pilaar en een zitbankje op de grond te plaatsen. Het voelt wel wat vreemd om het boek nu uit handen te geven. Hopelijk komt het bij de juiste persoon terecht en kan het verder de wereld rondreizen. In de kerk speelt ook een klein orkestje en we laten nog een kaarsje branden, in het bijzonder voor onze (schoon)zus die vandaag jarig is...for your birthday in heaven...
Voor de kerk staat ook een standbeeld, geschonken door de Verenigde Staten, van Leif Eriksson, zoon van Erik de Rode, vermoedelijk eerste kolonist van Noord-Amerika.
Na het bezoek aan de kerk kunnen we wat vrij rondlopen in Reykjavik. Wij besluiten om toch met de bus al naar het Storm Hotel (zelfde als eerste nacht) te rijden samen met nog enkele anderen. Door het regenweer van vandaag nog steeds wat natte kleren aan en die wil ik zo snel mogelijk uit om droge kledij aan te trekken. Bij het hotel aangekomen nemen we afscheid van Johann…topchauffeur…, vlug ff omkleden en dan trekken we samen met een leuk koppel van de groep naar de winkelstraat in Reykjavik. We lopen af en toe wat winkeltjes binnen. Wanneer we in een winkeltje binnen zijn horen we buiten een enorme klap en zien we nog net een jongen over de motorkap van een auto vliegen. Blijkbaar is de jongen met z'n brommer frontaal op de auto ingereden en is hij zo van zijn brommer gevlogen. Er wordt direct hulp geboden, er is flinke schade aan auto en brommer. De jongen is erg onder de indruk en heeft wel pijn. Wanneer we even later terug richting hotel stappen (veel was er in de winkelstraat uiteindelijk niet te zien) is de ziekenwagen en politie al ter plaatse. Ah ja, in de winkelstraat zijn we ook nog het penismuseum gepasseerd...niet bezocht...
Terug bij het hotel aangekomen maken we ons klaar voor het diner. Hiervoor mogen we de straat oversteken en aan tafel schuiven bij het Foss Hotel. We krijgen er een heerlijk diner voorgeschoteld. 
Daarna de bagage vliegtuigklaar maken want morgen is onze laatste dag in IJsland.
Enne...Edward weet nog steeds niet wie de dader was...enne...hopelijk wordt ons pakketje in de kerk niet als verdacht aanzien, anders rukt er straks nog een elite-eenheid uit om het pakketje onschadelijk te maken...bye, bye...