Reykjavik-Amsterdam

En nu is ons IJsland-avontuur bijna afgelopen. Na eerst nog een stevig ontbijt...met overheerlijke pancakes met bosvruchten (mmmmmm...) een laatste bagagecheck en rond 9u15 vertrekken we naar wat ook een hoogtepunt van IJsland is, de Blue Lagoon, vlakbij Grindavík. Het is de belangrijkste geothermische spa van IJsland omgeven door lava, met helderblauw water. In de bus (we hebben gisteren al afscheid genomen van Johann, die moest alweer met een andere groep van Kras op rondrit) is er nog een klein quizje over de voorbije dagen. Met de eerste letters van de antwoorden moesten we twee plaatsen vormen waar we geweest zijn. We hadden niet als eerste de plaatsen gevonden maar hadden toch wel zestien vragen juist van de zeventien...best goed opgelet dus...de winnaar, Edward, kreeg een blikje met verse IJslandse lucht...dan zal ik thuis wel wat eieren koken en pellen, heb ik ook wat IJslandse lucht...
We genieten tijdens de rit ook nog van het fenomenale landschap dat IJsland rijk is en worden regelmatig getrakteerd op mooie regenbogen.
Bij de Blue Lagoon aangekomen zien we de witte rookpluimen van de geothermische centrale Svartsengi. Het warme water in de Blue Lagoon is afkomstig van deze centrale waar door stoom elektriciteit wordt opgewekt en de gecondenseerde stoom wordt naar de Blue Lagoon geleid. Na even aanschuiven aan de inkom (het is er vrij druk) gaan mannetje en ik naar het chillgedeelte, we hebben uitzicht op de Blue Lagoon en kunnen ook tot bij het water komen. Het voelt niet overdreven warm aan, al zou het toch een temperatuur van 39 graden Celsius hebben. Het water heeft ook een mooie blauwe kleur die geweldig afsteekt midden in het zwarte lavalandschap. Wij (en nog wat anderen van de groep) gaan niet zwemmen in het kunstmatig aangelegde meer. We hadden thuis al beslist (moest al van tevoren geboekt worden) dat we dit niet gingen doen (trouwens ook lastig om straks je natte spullen in de koffer te moeten steken voor een aantal uren). Wel moesten we €10 betalen bij boeking om het complex van het meer binnen te mogen. Vonden we heel absurd vermits hier nergens controle op is. Volgens mij kan je hier gewoon altijd zo binnen en buiten lopen als je niet komt zwemmen.
Er zitten een heleboel mensen in het bad die bijna allemaal de witte klei die op de bodem ligt over hun huid smeren en weer afwassen. Dit zou een helende werking hebben voor mensen met huidproblemen. Het water bevat ongeveer 2,5% zout en is rijk aan mineralen, silicaten (zichtbaar als een witachtig poeder) en blauwwieren (vandaar die blauwachtige kleur). We nemen wat foto's, kunnen hier wat lezen, internetten, ons vergapen aan de badgasten en wat rondwandelen in het complex. Nog een kleinigheidje eten en dan gaan we even buiten het complex tussen de lavavelden wandelen waarin ook een meer is aangelegd, maar dit water is koud. Maar het is wel de moeite om te zien met dat blauwwitte water. Je waant je even op een tropisch eiland (de warme temperaturen moet je er wel bij fantaseren)…Ook stoppen we nog een heel klein lavasteentje weg om als souvenir mee huiswaarts te nemen.

Om 13u30 maken we nog even een groepsfoto en dan gaat het richting de luchthaven van Keflavik.

Ook al is IJsland niet erg groot, de luchthaven is toch best druk. We moeten ons zelf inchecken en dit gaat goed. Ook nog even een ander koppel van de groep wat geholpen en dan naar de bagage drop off. Daar gaat het ff mis want ik scan m'n eigen boardingpass om dan vervolgens mannetje z'n kofferlabel te scannen...hoppa....foutmelding dat boardingpass en bagage niet aan elkaar gelinkt zijn. Vlug koffer van de weegschaal en dan opnieuw beginnen...en dan gaat het vanzelf. Direct daarna door de veiligheidscontrole en natuurlijk moet de scanner bij mij weer piepen. Ik moet opzij komen staan en met een soort papiertje nemen ze staaltjes van mijn handen en buik. Papiertje gaat in leesapparaat en even later mag ik verdergaan...pfff...
We lopen wat door de taxfree shops en nemen nog wat lekkers mee voor op het vliegtuig. We eten nog een beetje (iets wat voor frieten moet doorgaan maar het lijkt wel karton) en dan wachten tot we om 15u50 kunnen boarden.
We worden met een bus (in thema noorderlicht bespoten) naar ons vliegtuig gebracht...op de tarmak kwam even voordien ook het toestel Hekla Aurora de tarmak opgetaxied. Dit is een vliegtuig dat thematisch bespoten is met het noorderlicht en binnenin is er ook een noorderlicht lichtshow. Je kan in dit toestel het noorderlicht al aan boord ervaren. Maar wij rijden dit vliegtuig voorbij...geen noorderlichtvliegtuig voor ons...spijtig...
Na even rijden komen we bij ons vliegtuig en kunnen we aan boord. Ons vliegtuig heeft de naam Eyjafjallajökull, genoemd naar de IJslandse vulkaan. Niet veel later is er rond 16u30 de take off (met een slalom-gevoel, zitten op voorlaatste rij, misschien daarom dat gevoel) met bestemming Amsterdam. We kunnen de vluchtroute deze keer mooi volgen op het schermpje in de stoel voor ons. We houden ons wat bezig met lezen, het lekkers opknabbelen, aan schermpje frutselen...we vliegen nu ook terug een andere tijdzone in en we zien het dan ook versneld donker worden. 
Wanneer Edward naar het toilet gaat klopt 'de dader' weer een keertje op de deur van dat arme manneke...gisterenavond op z'n kamer werd er trouwens ook op z'n kamerdeur geklopt terwijl ie net z'n broek wou uitdoen. Hij dacht direct weer aan het vorige klopavontuur maar deze keer was het iemand van de groep die z'n hulp kwam vragen ivm wifi. Eerder die dag had ie ook al een briefje op z'n stoel in de bus gevonden met 'groetjes van de klopgeest'...wat hebben 'de pestkoppen' er plezier in. Om 21u24 plaatselijke tijd (in IJsland nog maar 19u24) staat ons vliegtuig veilig en wel terug op de grond (met weer het nodige slalom-gevoel) en moeten we nog een hele tijd naar de luchthaven taxiën (volgens mij zijn we weer op de Polderbaan geland). Er gaat best wat tijd overheen voor we van het vliegtuig kunnen, dan vlug naar de bagagebanden maar de koffers van onze vlucht zijn nog niet uitgeladen…uiteindelijk kunnen wij als laatsten van de groep onze koffers van de band halen. We hebben nog afscheid genomen van iedereen van de groep en dan gaat het richting bushalte waarna de shuttlebus ons naar de parking brengt. Vlug ons autootje in en naar de uitgang...parkeerkaart scannen en we kunnen huiswaarts. De drukte op de weg valt goed mee en iets voor 24u zijn we terug in ons vertrouwde huisje. Ons Mila laten we deze nacht nog even op haar logeeradresje want die is nu toch al een tijdje in dromenland...morgenvroeg gaan we zo vlug mogelijk onze dikste vriend oppikken en uitbundig knuffelen...
Koffers toch al maar uitgeladen en dan bedje in...
Paul, onze gids, was geweldig...de groep was supertof (één van de beste die we ooit hadden), echt allemaal leuke mensen...en Johann, onze chauffeur, was ook de max...en jullie, beste volgers, bedankt om er weer bij te zijn, bedankt voor de vele fijne reacties...volgende keer mogen jullie weer mee...
En zo sluiten we met meer dan 900 foto’s deze schitterende rondreis af na ongeveer 1710 km rijden doorheen een fantastisch mooi land...IJsland, je gaf ons een ervaring die we nooit zullen vergeten...je prachtige, vaak heel ruige landschap, je adembenemende natuurwonderen en nog veel meer staan op ons netvlies gebrand...wat een fenomenaal avontuur...IJsland, ik hoop je zeker nog een keer te kunnen ontmoeten...Thx...

Enne...Edward, de dader is...goh, laat hem of haar het je zelf maar vertellen...