Malangen-Harstad

Afgelopen nacht rond 2u nog een keertje opgestaan voor een noorderlichtcheck maar geen zichtbare activiteit te bespeuren. Dan maar terug naar dromenland...alhoewel dromenland, ik word meermaals wakker van aankomende toeristen die dan met hun koffertjes over het ijs rijden. Wanneer om 7u Balthazar uit de iPhone klinkt staan de oogjes nog vrij klein. Maar een verkwikkende douche maakt veel goed. Door de erg droge lucht heb ik ook weer wat last van bloedneuzen, maar dat ben ik ondertussen al gewend van de vorige reizen...

Om 7u30 nog een laatste keer lekker ontbijten in het Malangen Resort en dan op het appartementje de koffers rijklaar maken. Iets na 9u30 kunnen we onze koffers naar de bus brengen, sleutels nog afleveren bij de receptie en om 10u verlaten we het geweldige Malangen Resort. Hier wil ik ooit nog wel eens verblijven.

Vanuit Malangen is het nog zo’n 1,5 uur rijden tot Camp Tamok in de Tamok vallei waar we de Icedome zullen bezoeken. Onderweg ernaartoe worden we beloond met wondermooie uitzichten op de fjorden. Een fjord is een open verbinding met de zee, een soort van inham in een bergachtige kust, omgeven door bergen met vaak steile bergwanden.

Onze gids, Leonie, vertelt ook nog over het noorderlicht, over rendieren en elanden...er is een kans dat we op onze tocht naar Camp Tamok wat elanden (moose) kunnen spotten...moose-radar staat op actief. Ook rijden we doorheen de besneeuwde bergen...blijft toch altijd fascinerend om te zien, wat een mooie natuur. En de zon krijgen we vandaag ook weer cadeau, dit maakt de uitzichten toch nog indrukwekkender. Hier in Noord-Noorwegen mis ik wel een beetje de overvloed aan sneeuw zoals in Fins Lapland...het winterwonderland-gevoel is hier iets minder aanwezig. Van die met pakken sneeuw bedekte bomen zie je hier in de streek niet. De bomen hebben weinig of niks meer van sneeuw op zich liggen wegens de weinige sneeuwval.

De huisjes (soms erg mooie erbij) die we regelmatig langs de wegen zien staan hebben diverse kleurtjes. Vroeger was het blijkbaar verplicht dat je hier om de drie jaar je huis moest verven met een speciale verf (beschermend voor het huis) in de kleur stierenbloed (donkerrode huisjes). Nu mag je de kleur vrij kiezen en zie je grijs, crèmekleurig, geel, ...maar ook dat stierenbloedkleurtje zie je nog vaak.

Rond 11u15 stopt de bus plots op de weg en begint traag achteruit te kuieren. Wij maar denken dat er een eland gespot is maar in feite was hij gewoon de afslag van Camp Tamok voorbij gereden. Camp Tamok is een afgelegen plek in de bergen van Noorwegen waar je allerhande outdoor activiteiten kan boeken zoals een huskysafari, sneeuwscootertochten, rendiertochten, ...

Bij Camp Tamok is voor de eerste keer dit winterseizoen de Icedome gebouwd. En deze gaan we vandaag bezoeken. Onze gids ter plaatse is een Nederlander uit Breda.

In de Icedome (Tromsø Ice Dome) is het altijd -5°C, warme kledij echt wel aan te bevelen (buiten is het nu -15°C). Aan het begin van onze rondleiding krijgen we in de ijsbar eerst een drankje aangeboden...een veenbessensapje of een soort vodka, Bivrost, aangelengd met veenbessensap. Beide drankjes worden in ijsglaasjes geserveerd. Ik ga voor de alcoholvrije en mannetje neemt de alcoholische versie. In de ijsbar krijgen we nog wat uitleg over de sculpturen die we hier kunnen zien. Om deze te maken zijn er zeven Chinezen overgekomen die ook al meewerkten aan grote ijssculpturenfestivals. Zo zien we hier de dieren die in de streek voorkomen (bruine beer, koningsarend, ijsbeer (enkel op Spitsbergen maar dit behoort tot het Noorse Koninkrijk), veelvraat, rendier, eland, wolf, ...). Op de wanden van de Dome zien we de boot van poolreiziger Roald Amundsen, en nog veel meer…

In de Icedome is ook een bioscoopje en we nemen plaats op de bankjes bedekt met rendiervellen. Vooraan staan de uit ijs gehouwen beelden van poolreizigers Amundsen en Robert Scott...beide mannen wilden als eerste de Zuidpool bereiken en uiteindelijk was het Amundsen die als eerste een stap op de Zuidpool heeft gezet.

We krijgen in het bioscoopje een filmpje te zien over de bouw van de Icedome...op vijf weken is deze gezet door een ploeg van 30 medewerkers en dan nog de zeven sculpturisten. Eerst hebben ze een gigantische ballon opgeblazen en hieromheen kwam allemaal sneeuw. De sneeuw maakten ze zelf door bij -15 à -20°C water te vernevelen dat dan in perfecte sneeuw veranderde om een dergelijke constructie mee te bouwen. Wanneer de sneeuw rond de ballon goed stevig vastgevroren was werd de ballon leeggelaten en bleef de Icedome staan. En dan kon de inrichting ervan beginnen. Grote blokken ijs werden uit bepaalde stukken van bevroren meren gehaald en hiervan werden dan meubeltjes gemaakt.

We bekijken ook nog de slaapkamer...er is er maar één en een overnachting kost je ongeveer €1300 (krijg je ook nog huskysafari en noorderlichtjacht bij).

In het restaurant mogen we plaatsnemen aan tafeltjes in ijs en zitten we met onze poepjes lekker warm op een rendiervelletje. We krijgen een tas rendiersoep geserveerd met een stukje brood en koffie of thee...dit smaakt wel bij -5°C. Als dessert krijgen we lefse, een typisch Noors baksel met plat brood en bruine kaas waaraan ook suiker en kaneel werd toegevoegd. Niet slecht maar ook niet heel lekker...

Omstreeks 13u10 vertrekken we met de bus richting Harstad waar we één nacht zullen verblijven. We passeren Rundhaug en ook het hotel Gjestegård waar we twee jaar geleden ook twee dagen hebben gelogeerd.

We maken nog een stop aan een tankstation om even de benen strekken en om eventueel iets van drinken en/of eten te kopen.

Wanneer we onze tocht verder zetten zien we nog twee elanden die achter ons de weg oversteken en niet veel verder loop er één verschrikt weg van onze bus. Dus missie elanden is ook geslaagd...

Wel grappig is dat de Noorse taal zo gelijkt op de onze...zo zag ik gisteren op een afvalcontainer ‘restavfall’ staan, en bij de receptie stond ‘resepsjonen’...uitgang is ‘utgang’...en nu zie ik hier ‘skytefelt’ staan oftewel schietveld.

Wanneer de schemering invalt is het een erg sprookjesachtig zicht met de lichtjes en de sneeuw in de valleien en op de bergwanden. Dan voel ik toch weer dat winterwonderland-gevoel een beetje.

Via een imposante hangbrug over de Tjeldsundet bereiken we officieel de Vesterålen, een eilandengroep in het uiterste noorden van de provincie Nordland en gelegen ten noorden van de Lofoten.

Rond 17u bereiken we hotel Scandic Harstad in Harstad...er is hier veel lichtvervuiling, noorderlicht spotten zal moeilijk worden op deze manier. Maar de voorspellingen zijn sowieso niet al te gunstig voor vanavond en vannacht. Hoogstwaarschijnlijk zal dit een noorderlichtloze avond worden (alhoewel Ruben daarstraks nog stuurde dat een 7/7 er misschien wel in kan zitten voor ons).

Harstad is een havenstad in de provincie Troms...hier worden trouwens de noordelijkste aardbeien ter wereld gekweekt...Harstad is ook een aanleghaven voor de Hurtigruten.

Om 18u30 staat wordt het diner voor ons geserveerd en na het diner kruipen we vroeg onder de wol...geen noorderlichtjacht voor mij vandaag.. ongunstige voorspellingen en morgen staat de wekker om 6u want de Hurtigruten willen we niet missen...slaapwel...