Amsterdam-Tromsø-Malangen

17 februari 2018 - Meistervik, Noorwegen

Goeiemorgen...we zijn weer vertrokken voor een nieuwe rondreis. Deze keer gaat het richting Noors Lapland.

Gisteren hebben we ons hondje al naar haar vakantieadresje gebracht (vind ik zo erg dat ik ze moet achterlaten) en zijn we zelf rond 20u gaan slapen. Toch altijd een vreemd gevoel zo net voor vertrek, ook weer enorm zenuwachtig...

Om 1u40 opgestaan, dan een kleinigheidje gegeten en na een laatste check gaat het richting Schiphol...erg rustig onderweg...tegen 4u bereiken we de parking. Parkeren verloopt ook heel vlot en al snel zitten we op de bus richting de vertrekhallen. Daar aangekomen kunnen we meteen de koffers afgeven bij de bagage drop-off. Bij de veiligheidscontrole duurt het dan weer wat langer. We hebben in totaal wel zes bakjes nodig om onze spullen te laten scannen. Op weg naar de gate nog vlug wat water kopen en dan wordt het nog even wachten tot we kunnen boarden. We maken aan de gate al kennis met Bob en Karen, vader en dochter, die ook bij onze groep zitten. We eten nog een broodje en iets na 6u kan het boarden beginnen.

We hebben de gids ook al gezien...het is Leonie van de rondreis van vorig jaar in Noors en Fins Lapland.

Momenteel is het 6u20 en zitten we op ons plaatsje helemaal achteraan in het vliegtuig. Gisteren heb ik thuis online al ingecheckt en deze plaatsen gekozen. Het vliegtuig zit nog niet halfvol, dus vooraf stoelen kiezen was misschien niet nodig geweest.

We krijgen al meteen te horen dat er een kleine vertraging is omdat nog niet alle koffers geladen zijn. Niet goed voor de zenuwen hoor. Ik voel me ook niet op en top...wat last van maag en darmen en wat slapjes...hopelijk is dit allemaal van de stress en valt dat gevoel straks helemaal van me af.

Om 6u45 worden we van de gate weggeduwd en wordt het vliegtuig even verder nog gede-iced. Dit is de eerste keer dat we dit zien. Langs beide kanten wordt er een product (glycol) over de vleugels gespoten om alle restanten sneeuw en ijs te verwijderen. Zo kan het vliegtuig veilig opstijgen bij temperaturen onder de drie graden. Na het de-icen gaat het richting runway...ondertussen zijn we al een dik half uur voorbij onze voorziene vertrektijd van 6u35 wanneer we opstijgen. Pfff...zo’n take-off is echt zo zenuwslopend voor mij. Maar eens de gordellampjes doven en ik buiten een prachtige rode gloed boven de horizon zie van de opkomende zon wordt het vanbinnen in mijn bange lijf ietsje rustiger.

Voorziene vluchttijd naar Tromsø is 2u43...over het IJsselmeer, Friesland, Denemarken en zo naar Noorwegen, over Oslo en dan verder langs de kustlijn van Noorwegen. Ik doe een poging om wat te lezen en probeer dan nog wat te slapen want de oogjes prikken enorm van het slaaptekort. En het blijft bij proberen, spijtig genoeg.

Bij het aanschouwen van de mooie Noorse besneeuwde landschappen onder ons zien we plots een ander vliegtuig passeren. Wow...doet toch raar om dat te zien, wat een snelheid…

Leonie, onze gids van vorige jaar (en ook dit jaar) komt ook nog even een babbeltje slaan. Ze heeft deze rondreis drie weken geleden ook gedaan en het is volgens haar een geweldig mooie trip...het noorderlicht was ook vijf van de zeven dagen van de partij geweest. Hopelijk staat ons dat ook te wachten de komende week. Ook vertelde ze nog dat Nora van onze groep van vorig jaar blijkbaar gebroken ribben had opgelopen door de val uit de huskyslede (degene die al langer mijn reisverhalen lezen kunnen zich dat misschien nog herinneren)...

Iets voor 9u30 wordt de landing ingezet, na een vlucht met weinig turbulentie, en rond 9u50 staan we na een nogal bruuske landing (vol op de remmen, net zoals de landing in Tromsø vorig jaar) weer veilig aan de grond in het Hoge Noorden...er staat een stralende zon aan een strakblauwe hemel en de temperatuur is -7°C. Goed te doen dus.

Vanuit Tromsø vliegen er nog passagiers door naar Evenes (eigenlijk terug want Tromsø ligt verder naar het noorden dan Evenes).

Vermits er hier in Tromsø maar één transportbandje is op de luchthaven hebben we onze koffers heel snel en na het verzamelen van onze groep (14 personen in totaal) kunnen we de bus op richting Polaria (dit museum hebben we vorig jaar uitgebreid bezocht) met chauffeur Tommy. Vanuit de luchthaven passeren we door een hele lange tunnel met rotondes. En wanneer we de tunnel uitrijden zijn we al bij Polaria gearriveerd. Normaal moest er een soeplunch klaarstaan maar blijkbaar is er iets misgelopen met de communicatie. Dan krijgen we eerst een filmpje over het noorderlicht te zien en een film over Spitsbergen...mooi...

Daarna is het tijd voor een lekkere groentesoep met een smakelijk stukje brood en worden de hongerige magen goed gevuld.

Rond 12u komt onze plaatselijke gids Arne van Tromsø-Safari’s ons ophalen voor een rondrit door het historische Tromsø. Arne heeft ons vorig jaar ook doorheen Tromsø gegidst maar we weten niet of ie ons nog zal herkennen.

Onze rondrit kan beginnen en vorig jaar heb ik al een uitgebreid verslag uitgebracht (in ander reisverhaal na te lezen) over Tromsø, dus al te veel ga ik er niet meer over neerschrijven...een verkort verslagje dus deze keer...

Volgens Arne ligt er ook dit jaar weer veel te weinig sneeuw, sinds half januari heeft het niet meer gesneeuwd en daardoor is het nu best glad, uitkijken dus...

Tromsø ligt op 69,4°NB en er wordt verteld over de midzomernacht en over de periode zonder zon.

We maken een fotostop aan het zuidelijkste punt van Tromsø dat uitkijkt op het gebied Malangen en het eiland Håkøya...met dit zonnige weer echt een fenomenaal uitzicht.

Nog een leuk iets om te weten...in Tromsø betalen ze in de winter 0,50 NOK extra bij de autobrandstof om de herstellingswerken aan het wegdek, veroorzaakt door het gebruik van spijkerbanden, te bekostigen. Spijkerbanden zorgen ook voor een flinke hoeveelheid asfaltgruis dat hier regelmatig een soort van mist vormt.

Na deze fotostop passeren we het vliegveld waar we niet lang geleden geland zijn…er is één start- en landingsbaan en door de toenemende drukte is er nood aan uitbreiding. Men denkt momenteel aan een start- en landingsbaan op zee.

Van de westkant rijden we verder naar de oostkant en passeren we net zoals vorig jaar de meest noordelijk gelegen Burger King ter wereld.

We zien de hoogste berg in de omgeving van Tromsø liggen....Tromsdalstind...1238 meter hoog...het is een rage om deze te beklimmen wanneer de zon na een lange winter weer aan de horizon verschijnt. Bovenop deze berg zie je de zon dan enkele dagen eerder verschijnen...

Vervolgens rijden we door het haventje Breivika en passeren we ook het meest noordelijk gelegen academisch ziekenhuis ter wereld...we zien ook het oude noorderlichtobservatorium. Tromsø wordt de hoofdstad van het noorderlicht genoemd. In Tromsø en omgeving is er blijkbaar zo’n 180 nachten per jaar noorderlichtspektakel, dit is heel veel in vergelijking met andere plaatsen. Hopelijk mogen we onze nachten hier ook bij die 180 nachten rekenen.

Aan de maritieme school maken we nog een fotostop, we hebben hier een geweldig zicht op de mooie IJszeekathedraal (Ishavskatedralen). Hier maken we al een leuke groepsfoto. En dan vraagt Arne ons plots of er al eerder personen in Tromsø zijn geweest...want blijkbaar kom ik hem bekend voor...goed onthouden, Arne...

Via de Tromsøbrug gaat het vervolgens naar het vasteland (Tromsø is een eiland) en maken we een stop aan de IJszeekathedraal. Deze kathedraal was vorig jaar al indrukwekkend en dat is ie nog steeds. Vandaag kwamen we ook te weten dat er zich onder de kathedraal een atoomschuilkelder bevindt.

Dan gaat het terug naar Polaria waar we afscheid nemen van Arne en van daaruit gaat het richting het Malangen Resort in Meistervik waar we enkele dagen zullen verblijven. De weg ernaartoe is ontzettend mooi...na ongeveer een uurtje arriveren we bij het Malangen Resort en worden we ontvangen door de gastheer, Justin. We krijgen koffie en thee aangeboden en kunnen ons al inschrijven voor excursies. We besluiten op maandag de sneeuwschoenwandeling te doen.

Na de introductie vlug de sleutel ophalen en ons appartementje verkennen. De ligging is direct aan het Balsfjord met echt een fenomenaal uitzicht. Als hier het noorderlicht verschijnt kunnen we het misschien direct vanaf ons balkon aanschouwen…echt geweldig...

Om 18u30 schuiven we aan voor het diner...een champignonroomsoep, een zeevruchtenwok en een sabayon met vers fruit...best lekker allemaal...

Rond 21u gaat het terug richting appartement...er is een ontzettend heldere hemel maar nog geen noorderlicht (tijdens het eten hebben we ook een Whatsapp-groepje gemaakt om elkaar te verwittigen bij noorderlicht). De voorspellingen geven na 22u grotere kans op noorderlicht. Iets over 21u30 komt er een melding via de groep van heel zwak noorderlicht. Wanneer ik iets voor 22u buiten op het balkon ga kijken zie ik een melkachtige schijn...is idd heel zwak noorderlicht...voorlopig geen spektakel dus...

Nog even proberen wakker te blijven, maar als het zo blijft dan duik ik het bed in want ik ben echt ontzettend moe...

En dan, iets na 22u begint het spektakel...vanuit ons appartement kijken we op het fjord en op het sterker wordende noorderlicht...het is te zeggen ‘ik’ kijk naar het noorderlicht want mannetje ligt al te knorren. Maar wanneer ik blijf aandringen om toch eens naar een dansende Lady Aurora te komen kijken komt ie welgeteld 1 minuut kijken...hoppa, terug z’n bed in. We zijn dan ook al wakker van 1u40 en dat weegt wel door natuurlijk.

Ik besluit toch om even het appartement te verlaten en langs de voorkant te gaan kijken. En het is net daar dat het noorderlicht zich plots van haar beste kant laat zien...hevig dansend en zelfs met roze en paarse kleuren erbij. Na ongeveer een kwartier neemt het aan die kant weer wat af en ga ik terug vanop ons balkon nog wat noorderlicht kijken. Iets na 23u besluit ik toch dat het verstandiger zou zijn om wat te gaan slapen, anders zal ik het morgen moeten bekopen. Rond 2u besluit ik toch om de noorderlicht-app nog eens te raadplegen en die zegt nog steeds aanwezigheid van noorderlicht. Dus maar weer richting balkon...en ja hoor...het noorderlicht weet van geen ophouden en staat nog steeds te pronken aan een heldere sterrenhemel. Niet fel dansend, maar wel goed zichtbaar. Toch geweldig om zo je vakantie te starten...

Foto’s

6 Reacties

  1. Jacky:
    18 februari 2018
    Hui. Geweldige start van en wat een geweldige week belooft te worden. Je moet mannetje eens een energiedrankje geven want anders riskeert hij veel te missen ;)
    Als jullie in dezelfde huisjes wonen als wij vorig jaar, moet je eens proberen om 'omgekeerd' in bed te gaan liggen: dan kun je het noorderlicht zien zonder dat je onder de dekens uit moet :)
    Nog veel plezier ginds!
  2. Jacobs Marian:
    18 februari 2018
    Ola...beloofd weer een mooie en magische reis te worden.
    Ogen en oren te kost geven dus.
    Geniet ervan.....
  3. Sandra de Gier:
    18 februari 2018
    Heerlijke start van de vakantie, geniet er weer van Brenda! Wij lezen mee. : )
  4. Joosen jan:
    18 februari 2018
    Geweldige start ik weet weer wat te doen deze week Genieten jullie er maar goed van gr
  5. Leen en Marc:
    20 februari 2018
    Genieten maar van jullie avontuur!
    Wij volgen jullie met de reisverslagen.
  6. Chris en Wannes:
    20 februari 2018
    Zo te horen en op de foto's te zien belooft het een prachtige reis te worden. Geniet er nog van en probeer niet te veel uit te schuiven en op de billen terecht te komen! 😎😎