Malangen

Hei hei...alvorens de wekker om 7u van zich laat horen zijn we al wakker. Ik kan vanuit de zetel voor het raam de mooie kleurschakeringen aanschouwen...mooie roze en blauwachtige tinten die boven de besneeuwde bergtoppen rond het fjord hangen.

En ja, jullie lezen het goed...ik heb de nacht in de zetel doorgebracht (en geslapen als een roosje) want toen ik gisterenavond naar de slaapkamer liep en mannetje al heel ver in dromenland lag...en ik geen zin had om naar de welbekende ‘slaapgeluiden’ te luisteren...besloot ik m’n donsje mee te pakken en een rustiger plekje op te zoeken. En wat mooi meegenomen was...ik kon het noorderlicht vanuit mijn nieuwe slaapplekje bewonderen. Want het noorderlicht heeft nog een lange tijd aan de hemel staan pronken, niet erg fel maar weer goed zichtbaar.

Tegen 7u30 schuiven we weer aan bij het ontbijtbuffet en die American pancakes smaken geweldig goed...even een flinke basis leggen want we gaan sneeuwschoenwandelen na het ontbijt.

Eerst nog de thermo’s en skibroeken aantrekken en dan onze snowshoes ophalen. Nog acht andere personen van de groep gaan mee en we wandelen (zonder de snowshoes aan onze voeten) eerst weer de hele klim naar de huskyfarm...dit is weer erg vermoeiend.

Aan de huskyfarm vertrekt er net weer een safari en het is weer één en al enthousiasme bij de beestjes.

Hier kunnen we onze snowshoes aanbinden en wandelen we onmiddellijk het natuurpark in. Dit is onze tweede sneeuwschoenwandeling en we zijn er vlug terug aan gewend. We doorkruisen een magisch winters landschap bij een temperatuur van -10ºC en de zon laat zich weer van haar beste kant zien. Soms maken we een stevige klim, dan weer een afdaling...Marieke uit de groep heeft het met de klim wat moeilijk door pijn aan haar rug en ze zakt dan ook vaak door haar knieën in de sneeuw...maar er heerst een fijne groepssfeer en we helpen haar met plezier weer recht. Af en toe maken we een fotostop en kunnen we genieten van de enorme stilte die er heerst in de wijde omgeving. Ook stoppen we enkele keren bij afdrukken in de sneeuw...eentje van een arctic rabbit (konijn), dan weer één van een wezel. We zien ook de huskysafari voorbijkomen...levert mooie plaatjes op...

De vergezichten boven op de heuvels zijn erg indrukwekkend...en die stilte blijft echt zalig...rust in het hoofd...zen...

Samen met de gids verzamelen we dan wat droog hout en in een mum van tijd is er een kampvuurtje aan het branden (mannetje voelt zich als een vis in het water als er vuur in de buurt is = beroepsmisvorming, en kan het niet laten om het vuurtje mee aan te wakkeren en zorgt er zo voor dat zijn handschoenen dit avontuur bijna niet hadden overleefd wegens plotse verbranding). We kunnen ons eerst al verwarmen aan een warme tas bessensap...dan zet de gids ook een keteltje water op het vuur en kunnen we met spiesjes een worstje roosteren of een marshmallow (mannetje verbrandt al snel zijn lip door het worstje direct van de spies te eten). Met het warme water kunnen we nog een warme chocolademelk, koffie of thee maken...en daar nog een lekker koekje bij...mmmmm...zalig zo buiten in de natuur.

Vooraleer we verder gaan wordt er sneeuw over het vuurtje gegooid...dit brandje kan alvast niet verder uitbreiden.

En dan gaat onze tocht verder, op sommige plaatsen door diepe sneeuw...mannetje gaat op een gegeven moment ook onderuit en valt in de sneeuw...we steken het bevroren meer ‘Lake Nikka’ over en zien ook ‘Camp Nikka’ op een heuvel naast het meer liggen. Dit is het basiskamp voor een excursie met noorderlichtjagers...er zou hier weinig wolkenactiviteit zijn en zo’n 85% kans op noorderlicht. Dit is best een dure excursie en waarom zouden we het doen als we vanuit ons appartement het noorderlicht kunnen gadeslaan en we hier dus niet voor op noorderlichtjacht moeten gaan? Natuurlijk is zo’n avond ook wel speciaal in Camp Nikka maar het kostenplaatje is ook niet min...1650 NOK, is toch ongeveer €165 per persoon.

Nadat we Lake Nikka hebben overgestoken mogen we nog even met onze snowshoes door de sneeuw ploeteren langs een bevroren riviertje dat uitloopt in Lake Nikka. Staat er ook nog een piepklein huisje tegen de rotswand...geen idee of daar iemand woont...

Tegen 13u bereiken we de hoofdweg vlak voor het Malangen Resort...de sneeuwschoenen kunnen uit en deze gaan we eerst terug afgeven in het hotel. Op het weggetje naar het hotel toe heb ik het nog met iemand over de valpartijen bij de sneeuwschoenwandeling (ikzelf was niet gevallen)...en wat denk je...ah ja, schuif ik daar vlakbij het hotel onderuit natuurlijk. Recht op de rechterbil...maar die billen kunnen wel een stootje hebben dus die pijn zal snel weer over zijn.

Nadien nog ff wat rusten in het appartement, aflevering van Salamander online bekijken...hier in het appartement staat trouwens wel een tv, maar zonder aansluiting (er liggen wel twee dvd’s die je kan bekijken). Dit hebben ze bewust gedaan in het resort omdat ze de mensen echt een natuurbeleving willen aanbieden en hen zoveel mogelijk naar buiten willen lokken met hun aangeboden activiteiten en hun wondermooie en rustgevende omgeving. Geen slecht idee natuurlijk maar met gratis Wifi in het appartement kan men ook veel doen natuurlijk. Het is zalig in het zonnetje achter het glas, ik heb me zelfs even op het balkon buiten neergezet om even van de zon te genieten.

Via onze Whatsapp-groep krijg ik nog leuke foto’s binnen van de snowshoe-hike en ook nog een filmpje over de gelopen route. Tof om te zien en zo weten we meteen dat we ongeveer 4,60 km hebben gelopen met die dingen aan onze voeten.

Rond 15u gaan we nog een halfuurtje wandelen doorheen het resort, doet deugd om weer even een frisse neus te halen. Daarna wat reisverslagje maken en tegen 18u30 kunnen we weer aanschuiven voor het diner.

De voorspellingen voor het noorderlicht zijn zeer goed, voor mij kan het diner niet snel genoeg vooruit gaan. Als voorgerecht krijgen we trouwens walvis...in Noorwegen mag er nog op walvis gejaagd worden...ik proef er een beetje van maar heb het er toch wat moeilijk mee om ervan te eten, het lijkt trouwens erg op rood vlees....en heel lekker is het ook niet. Tijdens het diner is het noorderlicht al aanwezig en na het dessert gaan we ons in warmere kledij steken om het noorderlicht te gaan spotten. Op dat moment is het nog wat aan de zwakke kant. Via Ruben (onze welbekende noorderlichtman) verneem ik dat er tijdens onze maaltijd toch een periode met erg intens noorderlicht moet zijn geweest. Dat we dat nu net gemist zouden hebben is wel heel frustrerend. Maar volgens hem is er nog een substorm op komst...geduldig wachten is de boodschap. We brengen vlug een bezoekje aan de cabine van Bob en Karen en drinken er een warm drankje. Terug op ons eigen appartementje kunnen we vanachter het venster de situatie goed opvolgen en regelmatig komt er sterk noorderlicht opzetten. Rond 22u30 duikelt mannetje het beddeke in maar ik wil toch nog even wakker blijven. En dan rond 23u is er een enorm dansend en fel noorderlicht met de roze en paarse kleuren ertussen. Geweldige laatste avond hier in Malangen...voor de derde nacht op rij noorderlicht...morgen zoeken we andere oorden op...en voor nu misschien toch maar best wat slapen...dreaming of the northern lights...