Hoogstraten-Texel

Iets na 5u staat de wekker maar ik ben voor het weksignaal al het beddeke uit. Vlug een ontbijt en de koffer sluiten en dan richting de verzamelplaats in Rijkevorsel. De auto kan bij het reisbureau blijven staan. Iets na 6u30 kunnen we met een zo goed als volle bus de baan op. Greta, onze gids is goed wakker want zelfs in Hoogstraten en Breda krijgen we een hele uitleg over de steden...pfff, niet echt behoefte aan op dit uur. 

In Meerkerk maken we een korte stop van een half uur en om 8u10 zijn we weer vertrokken. We rijden naar Den Helder waar we de boot zullen nemen naar het Waddeneiland Texel. Den Helder is de thuishaven van de Koninklijke Marine. Ook het marinemuseum is hier te vinden. Onderweg zien we nog geregeld een bloemenpracht van tulpen in verschillende kleuren langs de weg. In deze streek worden massaal bloemen geplant voor de export van bloembollen. Ook velden vol met narcissen en hyacinten fleuren de omgeving op. 

In Den Helder zien we Lange Jaap staan, een enorme vuurtoren en passeren we het marinemuseum met ernaast een enorme duikboot die men kan bezichtigen. 

Teso, Texels Eigen Stoomboot Onderneming, volledig in handen van de Texelse bevolking is de naam van de veerbootonderneming waarmee we de overtocht zullen doen. Het is iets na 10u wanneer we aan de veerboothaven arriveren en tegen 10u30 kunnen we de boot oprijden. We gaan een warme chocolademelk halen op het bovenste dek…mannetje kan de gevulde koeken niet weerstaan en pakt er dan ook één mee. Ondertussen zijn we al aan het varen en op het buitendek zien we brutale meeuwen die dicht bij onze hoofden vliegen op zoek naar wat lekkers. Spijtig genoeg is het flink aan het regenen. Hopelijk is dat niet het weer voor de rest van ons verblijf op Texel. 

We meren aan in het veerhaventje ‘t Horntje...de overtocht duurde zo’n 20 minuten en in afstand is dit zo’n 4,5 km.

Texel is het grootste Nederlandse Waddeneiland (170 vierkante km, zo’n 28 km op het langste stuk met een gemiddelde breedte van 8 km) en het behoort tot de provincie Noord-Holland. Het eiland is ontstaan in 1170 toen het tijdens de Allerheiligenvloed van het vasteland werd gescheiden. 

Nederland heeft 5 Waddeneilanden. Men kan ze onthouden met het ezelsbruggetje TV-TAS, Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland en Schiermonnikoog...het watergebied tussen het vasteland en Texel is de Waddenzee. Aan de andere kant ligt de open zee, de Noordzee...

Vanaf ‘t Horntje beginnen we aan een rondrit op het eiland. 

Overal zien we schapen (er zijn evenveel schapen als mensen op Texel) en in deze tijd van het jaar zijn er ook de vele lammetjes. Zo schattig om te zien. In een groep schapen zetten ze vaak ook een zwart schaap...deze zijn een soort van gezondheidsbarometer want een zwart schaap zou zwakker zijn en bij een ziekte altijd als eerste de symptomen krijgen. In de schapenweides zien we tuinwallen (gestapelde graszoden) staan die dienen als afscheiding tussen de percelen. Ook staan er overal schaapsboeten en typische boerderijen in de vorm van een pyramide. De schaapsboeten lijken op een door de helft gezaagde schuur waarvan de platte kant de ingang is die altijd naar het noordoosten is gericht om de boer (en de schapen) te beschermen tegen de wind. Er worden geen schapen gehouden in de boeten, het is een opslagplaats voor hooi en gereedschap.

We rijden doorheen het dorpje Oudeschild (Skil) met een leuk haventje dat de thuishaven is van de Texelse vissersvloot (de Noordzeekotters). Vroeger vertrokken vanaf Oudeschild veel VOC-schepen (Verenigde Oost-Indische Compagnie).

Vervolgens rijden we langs Den Burg, het grootste dorp op Texel en tevens de hoofdstad. Het telt ongeveer 7000 inwoners, zowat de helft van het aantal inwoners van Texel. 

We zetten onze tocht verder doorheen De Waal, het kleinste dorpje van Texel met ongeveer 400 inwoners. Het bezit beschermd weidegebied, ideaal voor vogelspotters...we zien er grauwe ganzen, meerkoeten en nog veel meer pluimrijke wezens. 

We zijn nog wat te vroeg om door te rijden naar ons hotel en we maken nog tochtje door het aangelegd dennenbos, De Dennen. Er groeiden nauwelijks bomen op Texel en daarom werd dit bos aangeplant. 

We maken vervolgens in hotel De Pelikaan een tussenstop voor onze lunch. In dit hotel zullen we ook overnachten. We krijgen er een lekkere tas champignonsoep voorgeschoteld met diverse soorten brood en beleg. Ook komen ze nog een vleeskroket brengen en krijgen we nog een glaasje melk of karnemelk aangeboden. Rare gewoonte...zijn wij niet gewend bij een broodmaaltijd. 

Na de lunch krijgen we aan de receptie onze kamersleutel maar de kamers zijn nog niet klaar. Maar dat is geen probleem want om 13u15 zetten we onze rondrit doorheen Texel verder. 

Doorheen het dennenbos komen we langs Ecomare, het zeehondenopvangcentrum in de duinen aan zee, dat we morgen gaan bezoeken. 

Richting Oosterend zien we diverse vogelsoorten en enkele vogelspotters zijn deze aan het bestuderen. 

Oosterend is een dorpje dat bekend staat om de strenge reformatorische kerk.

Dan gaat het richting De Cocksdorp, het jongste en meest noordelijke dorp van Texel en zeer toeristisch. Voorbij De Cocksdorp maken we een korte stop bij de vuurtoren van Texel (op Eierland dat vroeger een apart eilandje was maar nu uit de eierlandpolder en De Cocksdorp bestaat) waarvan de lamp nog steeds brandt. Het is een stoere rode vuurtoren en voor veel mensen ‘het’ symbool van Texel. Wie wil kan de 118 treden van de vuurtoren beklimmen maar ik heb geen zin om op 20 minuten de longen uit mijn lijf te lopen om op tijd terug aan de bus te kunnen zijn. Dan liever een stukje het strand op en even richting vuurtoren door de duinen wandelen. Aan de toren kijken we uit op een ander Waddeneiland, Vlieland (bekend van de tv-serie Dokter Tinus). Af en toe valt er een beetje regen maar gelukkig is het weer nu een stuk beter dan daarstraks. 

Om 14u30 zetten we onze tocht verder, naar het natuurgebied de Slufter. Via een trap kunnen we de hoge duinen op en boven op de top hebben we een fenomenaal uitzicht over het natuurgebied de Slufter en aan de andere kant het duingebied De Muy. Er staan ook schaapjes te grazen en één exemplaar is best fotogeniek en staat te blaten om ook op de foto te mogen. 

Op Texel is er trouwens ook een luchthaventje, meest gebruikt voor sportrecreatie (parachutisten,...). Ooit is er blijkbaar wel een vliegtuig van KLM geland op het minuscule vliegveldje. 

Vanuit de Slufter gaat het richting De Koog, één van de oudste dorpen van Texel en een toeristische badplaats waar we enkele uurtjes vrij zijn. Dit is hier the place to be voor wie graag eens de bloemetjes buitenzet...uitgaansgelegenheden genoeg. Wij houden het rustig en kuieren wat doorheen de winkelstraat en drinken wat bij ‘Onder de Pomp’. We lopen ook nog even naar het duinengebied en zo verder door naar het strand. Daar smullen we samen nog een bakje versgebakken kibbelingen met remouladesaus...lekker...

Om 17u45 gaat het richting hotel maar wanneer we daar onze kamer zien blijkt dat we geen comfortkamer hebben gekregen maar een standaardkamer. Dan maar terug naar de receptie en de gids erover aanspreken. Volgens de receptie hadden ze dit niet doorgekregen van het reisbureau en omdat alle comfortkamers bezet zijn kunnen we alleen nog klacht indienen bij het reisbureau om de extra betaalde centen voor de kamer terug te kunnen krijgen. Maar dan komen er nog twee koppels aan met hetzelfde probleem. En dan zien ze plots in de computer dat er mensen uit de groep zijn die onze kamers hebben gekregen terwijl ze voor een standaardkamer hadden betaald. Het meisje achter de receptie is dan die personen op de hoogte gaan brengen dat ze naar een andere kamer moeten. En zo kunnen we toch nog in onze comfortkamer...

Na een korte rust op de kamer schuiven we aan voor een driegangendiner...rond 21u nog een kleine wandeling en dan vroeg onder de wol...schaapjes tellen, alhoewel dat degene die we vandaag al gezien hebben gewoon niet meer te tellen zijn...slaapwel...