Brussel - New York

Good ‘early’ morning... er staat ons een citytrip te wachten naar de Big Apple, New York City, gelegen in de staat New York, USA. We gaan daar alvast wat kerstsfeer opsnuiven. Allemaal extra spannend deze keer want nu gaan we volledig op eigen initiatief de oversteek maken naar de VS. Het wordt nu geen groepsreis en ik heb dan ook heel veel moeten voorbereiden om ons bezoek aan deze wereldstad vlot te laten verlopen. Fingers crossed dat er straks niet te veel onaangekondigde verrassingen zullen opduiken in de weekplanning...al zijn leuke verrassingen meer dan welkom.

Gisterenavond hebben we mijn dikste vriend al naar haar luxueuze vakantieadresje gebracht en hebben we de housekeepers de nodige uitleg gegeven over het reilen en zeilen van huis, kip en vis...

Het was de bedoeling dat de wekker omstreeks 3u50 van zich zou laten horen maar na een laat avondtelefoontje van de chauffeur van onze luchthaventransfer is de wekker vanmorgen pas om 4u20 in actie geschoten. Blijkbaar vond de chauffeur dat we gerust wat later konden vertrekken en na een ontbijt en een laatste bagagecheck staat hij bij ons voor de deur omstreeks 5u30 ipv 5u. Het is de eerste keer dat we voor een luchthaventransfer hebben gekozen...geen stress van het zelf moeten rijden. Het verkeer is vrij vlot en rond 6u30 staan we al op de luchthaven. De check-in bij Delta Airlines zou om 7u30 starten maar we kunnen vrijwel meteen na onze aankomst aanschuiven bij de balie. We worden gevraagd om zelf de incheck te doen bij een kiosk. Hoeven we straks enkel onze bagage nog af te geven.

Tijdens het aanschuiven bij de bagage drop-off is er al een eerste securitycheck waarbij er diverse vragen worden gesteld...Wie heeft de koffer gemaakt?...Heb je iets in de koffer meegenomen voor iemand anders of van iemand anders?...Waar verblijven jullie in New York?...Ga je voor vakantie naar New York?...en nog een aantal andere vragen.

Het is dan ook al bijna 8u na het afgeven van de bagage. Nog snel wat drinken en een broodje eten en dan richting de gate waar we om 9u moeten zijn. Eerst nog de securitycontrol en dan nog een eindje stappen naar gate B14.

We zitten nog maar net tot ze plots een hele reeks namen beginnen af te roepen en mannetje is erbij. Wij even gaan informeren en blijkt dat hij een extra safetycontrol moet ondergaan. We hadden het eigenlijk kunnen weten want op zijn boardingpas staat rechts onderaan SSSS en dan krijg je altijd een extra controle. Ik mag niet mee naar die extra controle en mannetje zal na de controle ook niet terugkomen naar waar ik zit.

Na enige tijd zie ik dat mannetje al naar het vliegtuig mag.

Omstreeks 9u30 begint het boarden voor de rest van de passagiers. Dit neemt best veel tijd in beslag en ondertussen krijgen we al een travelkit (oogmasker, oordopjes) en oortelefoon...deken en kussen liggen al op onze stoel.

Mannetje, die al vrolijk mijn plaats aan het raam had ingepalmd toen ik eindelijk in het vliegtuig kwam, vertelt dat ze de handbagage grondig hebben gecheckt bij de extra controle en dat ze wat swipes hebben genomen van handen en binnenkant schoenen en die schoenen werden ook gewogen.

Wanneer we om 10u30 worden weggeduwd van de gate blijkt er iets mis te zijn met de pushback truck en er moet een andere komen, met als gevolg dat we toch een dik half uur later pas richting runway kunnen taxiën en niet veel later kunnen opstijgen.

We zitten bijna achteraan in deze Boeing 767-300 en het vliegtuig zit zo goed als vol. Afstand te vliegen tot JFK (John F Kennedy International Airport) is 3657 mijl of 5885 km.

Om 11u30 zijn we nog steeds aan het stijgen met een grondsnelheid van 1048 km/u en zitten we op een hoogte van 8712 meter. De rugwind geeft 163 km/u aan en dit zorgt er voor dat we er waarschijnlijk minder lang over zullen vliegen...de flighttracker gaf bij de start 7u36 vliegtijd aan. Ik vind het altijd fijn om toch mee te kunnen volgen via het schermpje van het entertainmentsysteem waar we ons precies bevinden. We kunnen ook een hele resem films bekijken, muziek beluisteren en spelletjes spelen.

De klok geeft al 11u45 aan en we zijn net over Parijs gevlogen.

Inmiddels ook een enorme honger gekregen en mijn appeltje dat ik vanmorgen nog snel had meegepakt komt nu goed van pas.

Wanneer we op kruishoogte zijn komt de foodservice ook op gang. We krijgen alvast het menu van vandaag en dit is heel wat. Als starter krijgen we een cocktail maar we besluiten om deze vriendelijk af te slaan. Geen alcohol voor mij...sowieso is één glaasje wijn voor mij op de begane grond al genoeg om een dronken gevoel te krijgen. Wat gaat dat dan geven op 9500 meter hoogte?

Voor het eten komt wisselen mannetje en ik van plaats en zo kan ik even aan het raam zitten. We hebben een helder zicht op het Verenigd Koninkrijk wanneer we over de Keltische Zee vliegen. Echt heel mooi om te zien.

Tijdens het eten zijn we aan onze lange oversteek van de Atlantische Oceaan begonnen. Een dik sneeuwachtig wolkendek trekt onder ons voorbij terwijl ik smul van mijn gnocchi in basilicumroomsaus en mannetje van zijn gemarineerde kippenborst met jasmijnrijst, groene bonen (eet ie thuis met tegenzin) en Hollandaise saus. Volgens hem de beste vliegtuigmaaltijd dat hij ooit al heeft gegeten. Als dessert volgt er nog een Beckleberry’s gezouten caramel ijsje. Die schuif ik door naar mannetje want ijs en de heel recente wortelkanaalbehandeling van mijn kies is echt geen goede combinatie.

In het wolkendek is precies een ronde regenboog te zien...heel speciaal...dit zou de ‘glory’ of ‘glorie’ zijn, een atmosferisch verschijnsel in de vorm van een gekleurde lichtkrans die in de mist of wolken kan optreden wanneer die door de zon (of maan) wordt beschenen.

Nog vijf uren te vliegen...even wat lezen en daarna tijd om de oogjes wat te laten rusten want die prikken enorm, was dan ook vroeg dag vandaag.

Na wat pogingen om te slapen, turbulentie was meestal de spelbreker, toch weer maar even de benen strekken. Achteraan in het vliegtuig staan er diverse koeken klaar en die kan je gaan halen zoveel je wil, ook het fruitsap en water is à volonté. Leuk (en lekker) zijn de speculaasjes van Lotus, voorzien van het logo van Delta Airlines.

Ondertussen is het nog drie uren vliegen tot in New York.

New York City is trouwens veel meer dan de hoogbouw waar New York voor bekend staat. In totaal bestaat de enorme metropool uit vijf grote delen of boroughs...Manhattan, The Bronx in het noorden, Queens in het oosten, Brooklyn in het zuidoosten en Staten Island in het zuiden.

Wij zullen deze week vooral Manhattan verkennen, een stukje Brooklyn en misschien nog een blitzbezoek aan Staten Island.

Voor vandaag is er sneeuw voorspeld...heel benieuwd of dat zo zal zijn straks. Dit zou de kerstsfeer helemaal compleet maken.

Wanneer ‘tijd tot bestemming’ nog twee uren vliegen aangeeft zitten we boven de Saint Lawrencebaai, na een stukje boven Canada te hebben gevlogen...en dat gaan we weer een stukje doen waar de St. Lawrence Baai stopt. Wanneer we terug over het vasteland van Canada vliegen is er een hele poos flink wat turbulentie...went nooit.

En zo gaat het vanaf nu in één rechte lijn richting Boston en verder naar New York, nog 1u20 te vliegen. M’n horloge heb ik daarstraks al stil gezet...seffens maar gelijkzetten met de plaatselijke tijd van onze bestemming, toch 6 uren vroeger dan bij ons in België.

We worden nog getrakteerd op een pizzatwist en een chocomousse op een laagje gezouten caramelsaus. Heel erg lekker...

Om 18u30 onze tijd (in New York 12u30) wordt de landing naar JFK ingezet, nog zo’n 200 km te vliegen...het is één en al bewolking rond NYC en het dalen verloopt dan ook vrij hobbelig.

Het is 13u10 wanneer we veilig op Amerikaanse bodem staan en het is hier ondertussen goed aan het sneeuwen. Vervolgens doen we een hele wandeling naar de U.S. Customs and Border Protection. Omdat we een nieuwe ESTA hebben moeten aanvragen omdat de vorige was vervallen, en ondertussen ook een nieuw paspoort hebben, moeten we in de rij 'First Esta' waar het meeste volk staat aan te schuiven...heb al verhalen gehoord dat men hier soms 4,5 uur moet aanschuiven. Omstreeks 14u30 is het aan ons om te passeren langs de security. Vingerafdrukken van alle vingers en duim, een foto, nog wat vragen over de reis en gelukkig allebei een stempel op ons paspoort om officieel de VS binnen te mogen...oef.

Bij de bagagebanden aangekomen zien we dat de onze al stil staat en volledig leeg is. Blijkbaar hebben ze de resterende koffers er naast gezet en de onze staan er ook bij...hoera!!! Nog snel door de douane en dan naar de balie van GO Airlink waar we een wachtnummer krijgen voor onze transfer naar het hotel. Het zou zo’n 30 minuten wachten zijn maar uiteindelijk is het 16u vooraleer we in het transferbusje zitten. Dit heeft natuurlijk met de sneeuwval te maken.

Het verkeer richting Manhattan is vaak stapvoets rijden. Het is al 17u gepasseerd wanneer we de eerste buildings van Manhattan in het vizier krijgen. Door het slechte weer allemaal wat vaag...

De chauffeur stuurt dan plots richting tankstation voor een tankbeurt...dat kan er ook nog wel bij. De vermoeidheid begint zwaar door te wegen...voor het lijfje is het dan ook al 23u gepasseerd in plaats van 17u.

De transfer is gedeeld dus dat wil zeggen dat het busje vol zit met mensen die allemaal in andere hotels zitten. Benieuwd wie er eerst zal worden afgezet.

We bereiken uiteindelijk Manhattan via een lange tunnel onder de East River. Het Empire State Building staat parmantig te pronken. De komende week zal het Empire onze buur zijn want ons hotel zit één straat verder.

In de vele appartementsblokken zien we achter de ramen al vele kerstbomen staan en menig balkon is opgetuigd met kerstverlichting.

Spijtig genoeg rijdt de transfer eerst richting downtown...aan dit tempo gaan we nooit voor 18u in het hotel zijn.

We krijgen wel al een hele rondrit doorheen Lower Manhattan en uiteindelijk worden we als voorlaatste aan The Hotel@Fifth Avenue afgezet...18u15 inmiddels en stikkapot. Normaal moesten we het hotel verwittigen als we na 18u zouden inchecken maar gelukkig maken ze er geen probleem van. We logeren in de Koreaanse buurt, op de 10de verdieping...geen last van het lawaai uit de straat maar wel van enorme ventilators op een dak vlakbij. Pffff...wat gaat dat geven ‘s nachts??? De kamer is niet heel groot maar dat is heel normaal in Manhattan. Ze is voor de rest prima in orde.

We besluiten om toch nog naar Midtown te wandelen...we kijken alvast waar we morgenochtend kunnen ontbijten. Ons hotel geeft vouchers mee voor de gasten waarmee we kunnen gaan eten bij Paris Baguette. Mooie oplossing van de nieuwe eigenaar (sinds oktober) want eerst werd er gezegd dat er geen ontbijt meer werd gegeven aan de gasten...wij heel content dat dit wel nog kan.

We wandelen richting Rockefeller Center (complex van 19 commerciële gebouwen) via Fifth Avenue langs de prachtige Public Library en zien alvast het mooie Chrysler Building. Mannetje schaft zich eerst nog een paar wandelschoenen aan van Skechers.

De etalages zijn al helemaal in kerstsfeer. Bij Saks Fifth Avenue, een luxe warenhuis, is er een fantastische lichtshow op de gevel te zien gebaseerd op de muziek van Frozen 2...echt geweldig mooi. Spijtig van de natte sneeuw, niet echt ideaal om nu foto’s te maken. We nemen ook nog een kijkje bij de nu nog onverlichte kerstboom op Rockefeller Plaza. Hier zien we ook de verlichte engelen in de Channel Gardens...een bekend beeld dat ook te zien is in één van de laatste scènes van Home Alone II, Lost in New York. De Channel Gardens zijn in feite aangelegde granieten zwembaden met fonteintjes omgeven door planten...en nu dus helemaal opgetuigd in kerstsfeer.

We wandelen nog verder richting Times Square maar stoppen onderweg eerst bij Radio City Music Hall met vlak daarbij kleurrijke reuzenkerstverlichting. Hier moeten we zeker nog eens terug naartoe wanneer het droog weer is.

Op Times Square lopen we nog wat winkels binnen en eten we nog een wrap. Daarna maar terug naar het hotel. Het is al 21u30...voor ons eigenlijk al 3u30, dus bijna 24 uren wakker. Tijd voor een hopelijk verkwikkende slaap.

Hopelijk is de jetlag een beetje vriendelijk voor ons vannacht en de komende dagen. Sweet dreams...