Wandeling Ribeira Grande

Vandaag onze laatste volledige dag op São Miguel...na het ontbijt verzamelen we met de groep iets vroeger in de lobby en vullen we een envelopje voor de gids en de chauffeur. Bij het vertrek geeft de grapjas van de bus (al ontzettend mee gelachen, hij noemt zichzelf een 'penspony'...hoeft verder geen verdere uitleg denk ik) een kleine speech om Nicolle en Victor alvast te bedanken voor de afgelopen week. 

Onderweg kunnen we ons nog wat vergapen aan de mooie natuur. Zo rijden we doorheen het sinaasappelgebied, zien we velden met tabaksplanten. Buiten de melkindustrie, dat hier toch wel de belangrijkste bron van inkomsten is, zijn sinaasappelen en tabak ook een belangrijke bron van inkomsten.

We worden omstreeks 9u30 afgezet in Calhetas aan de vertrekplaats voor onze wandeling van 6,5 km. Calhetas is een kleine parochie in de gemeente Ribeira Grande aan de noordkust. Vanaf hier stappen we richting de kust en gaan we via een onverharde weg verder langsheen de waterkant. Onderweg hebben we een prachtig uitzicht over verschillende landtongen zoals Ponta de Calhetas. We stoppen bij Buraco de São Pedro waar we een mooie geologische rotsformatie zien...een tunnel met een grot erboven, heel indrukwekkend om te zien. Helemaal bovenop de rotsformatie zit er een soort van diepe krater in de rots...heel speciaal.

Vlakbij deze plek staat er ook een enorme cactus waarin verschillende webben hangen met daarop een gigantische geel gestreepte spin, echt niks voor personen met een spinnenfobie. Tijdens onze wandeling zien we ook veel kleurrijke bloemen in een groene natuur, hier staat São Miguel echt wel om bekend.

Aan de ene kant van het pad zien we vaak weilanden met meestal wel een grazende koe erbij. Aan de andere kant is er dan die azuurblauwe oceaan met steile kliffen en prachtige rotsformaties gevormd door lava die uit de oceaan opdoemen. De golven donderen met veel geweld tegen de rotsen en over de vele uitlopers van lava.

Onderweg zien we heel veel honden en katten. Vele honden lopen gewoon los met ons mee, ze zien er vaak wel wat verwaarloosd uit...sommige honden zitten bij huizen en staan soms zelfs bovenop het dak. We hebben ook blonde labradors gezien en een zwarte lab die sprekend op ons Mila leek...mis mijn zwarte dikke vriend.

Onderweg passeren we het dorpje Fenais da Luz...veel van de huisjes vlakbij de kust zijn verlaten wegens het verzakkingsgevaar. Beetje bij beetje storten de kliffen bij de kust in en ook deze huisjes komen nog aan de beurt. De vensters en deuren zijn allemaal dichtgemetseld maar ze hebben de huisjes allemaal in leuke kleurtjes geschilderd zodat het beeld in de straat toch wat fraai blijft. De huisjes in het dorpje zijn aan de voordeur allemaal voorzien van een tegel met daarop een heilige, hier leeft het katholieke geloof nog heel fel.

In Fenais da Luz is er een feestelijk gebeuren aan het mooie kerkje. Iedereen is feestelijk gekleed en enkele scouts brengen een intermezzo met de drums. Blijkbaar doen ze hier hun Plechtige Communie vandaag. 

Vanuit het dorpje wandelen we weer een heel stuk langs de kust tot in Capelas waar we zicht hebben op een rotsformatie die gelijkt op een olifantensnuit...Miradouro do Porto das Capelas met z’n elephant trunk. 

Bij Bar Dos Pocos krijgen we onze picknick...gisteren konden we al opgeven wat we wilden eten. Mannetje krijgt een hamburger met friet voorgeschoteld, ik twee mini-pizza’s waar ook nog eens friet bij wordt gegeven. Rare combo maar alles smaakte wel. De Fanta met passievruchtensmaak is ook heel lekker. 

Victor is ondertussen ook al aangekomen met de bus en na het eten brengt hij ons terug naar het hotel. 

Eerst wilden we nog aan het zwembad gaan liggen maar uiteindelijk wordt het een chillmoment in het zonnetje op het balkon van de kamer...wat rustig schrijven aan reisverslag en wat tv kijken via iPad...ook dit is vakantie...

Ook al wat rommelen in de koffers want die moeten morgen weer op orde zijn voor de terugvlucht. 

Straks nog een verkwikkende douche en dan kunnen we nog een keer de voetjes onder tafel schuiven voor het avondmaal.

We blijven deze laatste avond op de Azoren wat langer aan tafel zitten voor een leuke babbel met onze tafelgenoten van de voorbije week. We hebben met onze tandarts op rust en met onze oud-rijkswachter (reed destijds in de platte oftewel de Porsche in uniform over de Vlaamse wegen) en hun partners echt veel plezier gehad aan tafel. 

Daarna nog wat tv kijken op de iPad en beddeke in...byebye...