Vancouver-Amsterdam

20 mei 2017 - Hoogstraten, België

Last hours in Canada...iets voor 8u opgestaan. Gisterenavond veel moeite gehad om in slaap te vallen, al heel nerveus voor de vlucht (en hier in de kamer hoor je dan heel vaak de vliegtuigen laag overkomen, ook niet goed voor de zenuwen). 

We hebben ruim de tijd om ons klaar te maken want we moeten pas op 11u uit de kamer (in de buurt van het hotel is toch weinig te zien). We eten nog een potje yoghurt met de laatste granola en ik eet de beste stukken van de laatste twee appels op. Dan nog even relaxen...koffers moeten enkel nog wat goed aangevuld worden met kledij om het gewei en m'n porseleinen beertjes te beschermen tijdens de vlucht. Tegen 11u met alle bagage naar de lobby, nog een foto van het hotel en dan is het wachten tot het vervoer naar de luchthaven ons komt ophalen.

Iets na 12u stopt de bus...en het is John nog een keer...Bob had problemen om er te geraken wegens een panne aan de Sky Train. Hij probeert nog tijdig op de luchthaven te arriveren met een huurauto. In de bus geeft John nog een kleine speech...

Na een kleine 20 minuten rijden arriveren we aan YVR en nemen we afscheid van John. In de verte komt Bob al aangehuppeld. Hij begeleidt ons naar de check-inn. Dit verloopt allemaal vlot. We hebben net dezelfde plaatsen als bij de heenvlucht. Bob loopt nog even mee tot aan de security-controle. Hier nemen we afscheid van hem...Bob was een fijne reisleider, jonge knaap boordevol levenslust, altijd bereid om je te helpen...toppertje...

De security-controle is zo gebeurd...bij iemand van onze groep vinden ze een zakmes in de handbagage...dit moet hier in Canada achterblijven...tja…

Na de controle doen we nog wat shopkes...laatste Canadese munten uitgeven aan wat water en wat lekkers voor op het vliegtuig. Eten doen we bij Subway en na nog wat winkeltjes te hebben doorgelopen (en nog wat lekkers te hebben gekocht) zetten we ons bij de gate. Het toestel van Air Transat komt al aangereden. 

Het boarden start omstreeks 15u25...het neemt veel tijd in beslag en het vliegtuig begeeft zich pas rond 16u35 naar de runway, terwijl ons vertrek al om 16u20 was gepland. De take-off, altijd een zenuwslopend moment voor mij, verloopt tamelijk vlot. We zullen Canada weer dwars overvliegen, nu van west naar oost. Vermoedelijke vluchtduur is 9u18 minuten, een 12 minuten minder dan voorzien. Ik zet m'n horloge alvast 9u verder (eigenlijk 3u terug)...al wennen aan de plaatselijke tijd van bij ons. Nog net boven het vasteland van Canada hebben we onze maaltijd gekregen (ik had net na het opstijgen m'n overschot van het broodje Subway nog binnengespeeld), een warm broodje met kip, met ham&brie of vegetarisch. Mannetje gaat voor de ham, ik voor de kip. Nog een pasta-olijfslaatje erbij (heb ik weggegeven...bah...) en een zakje frambozen omhuld met chocolade. Ik besluit nog wat te lezen in mijn Dag Allemaal...ik heb hem al bijna drie weken maar het is me nog niet gelukt om hem uit te lezen. 

Wanneer we boven de Labrador Zee komen hebben we een hoogte van 11880m en moeten we nog 4u40 minuten vliegen, ongeveer halfweg dus...snelheid 890 km/u, buitentemperatuur -44°C...

Nog maar wat verder lezen...er wordt plots een oudere dame naar achteren gedragen en op de grond gelegd...ze is onwel geworden. Hopelijk valt het allemaal mee want anders zal het vliegtuig moeten uitwijken naar de dichtstbijzijnde luchthaven.

Wanneer we boven Groenland beginnen vliegen ben ik er uiteindelijk in geslaagd om m'n Dag Allemaal uit te lezen. Achter ons zitten al meer dan 5 uren aan een stuk enkele dames van de groep te kwekken dat het een lieve lust is...wat heb je elkaar in godsnaam nog te vertellen na 5 uren!!! Van slapen gaat met zo'n achtergrond-gekakel echt niets in huis komen. 

Ik besluit naar de film Passengers te kijken...een SF-film over het ruimteschip Avalon dat duizenden mensen in slaapcapsules vervoert naar een nieuwe planeet. Door een defect ontwaakt één passagier echter 90 jaar te vroeg. Echt een goeie film, met Chris Pratt en Jennifer Lawrence in de hoofdrol.

Na de film (duurde 1u56min) zie ik dat we IJsland reeds zijn overgevlogen. Nog iets meer dan 2u vliegen tot Schiphol…hoogte 12489m met een snelheid van 827 km/u, buitentemperatuur -50°C.  

Goh, het plaatsgebrek hier op het vliegtuig begint erg door te wegen. Ik word er echt onnozel van. Heel m'n bovenrug doet pijn, je benen kan je niet deftig wegzetten...pfff, toch maar proberen wat te slapen...kwebbel en bebbel zijn stil momenteel...

De poging om te slapen is maar van korte duur want het is tijd voor het ontbijt (nou ja, ontbijt...een stuk bananenbrood met worteltjes in...wel lekker...).

Zo zijn we ondertussen ook over Schotland gepasseerd...nog iets minder dan een uur tot Amsterdam.

Zo'n drie kwartier voor landing wordt de daling ingezet...een pepermuntje kan er nog net af bij Air Transat. Iets na 11u is er dan eindelijk de touchdown...terug veilig op de grond. 

We zijn niet op de Polderbaan geland maar op een gegeven moment staan we gewoon een tijdje stil en gaat het vliegtuig wel naar de Polderbaan taxiën, heel vreemd. Het duurt dan ook nog tot na 11u30 vooraleer we aan de gate staan. Op weg naar de bagagehal moeten we nog langs de grenscontrole maar op weg naar die controle is er een enorme chaos. We mogen niet verder door en er wordt weinig uitleg gegeven. Af en toe mogen er enkelen (degene met Europese paspoorten) doorlopen. We hebben hier vrij lang gestaan maar kunnen uiteindelijk ook door. De reden zou de drukte zijn geweest maar het was toch wel erg vreemd. Na de grenscontrole (we mogen ons weer zelf scannen) gaat het naar de bagageband en daar zijn onze koffers al. Door alle chaos aan de grenscontrole kunnen we niet van iedereen afscheid nemen...wanneer Bob de groepsfoto doormailt zal ik iedereen nog wel een bericht sturen. 

We kunnen ook meteen de shuttlebus op die ons naar de parking zal brengen...gelukkig staat autootje er nog en we kunnen vlot de parking afrijden. Ook vreemd dat hier plots ook iemand bij het inrijden van de auto's staat te controleren. Het lijkt wel of er iets niet pluis is op Schiphol. Nog nooit meegemaakt hier…

De weg naar huis verloopt zoals gepland, ook al is het redelijk druk op de weg...om 14u45 rijden we onze oprit op. De beukenhagen staan volledig in het groen en veel planten staan al in bloei. Hier heeft de tijd blijkbaar ook niet stilgestaan.

Vlug even een wasmachine opzetten (het gewei is netjes mee in de koffer gegaan, geen problemen mee gehad) en dan naar onze allerdikste vriend...doet altijd goed om ze dan weer vrolijk te zien rondlopen en om ze te knuffelen. We kunnen direct de voetjes onder tafel schuiven voor een warme maaltijd...dat zal smaken. 

Het is al volop vechten tegen de jetlag...maar ik probeer toch zo lang mogelijk op te blijven om vlug weer in het normale biologisch ritme te komen. Terug thuis al de rest van de bagage uitladen en de wasmachine draait overuren...iets na 22u30 het eigen bed terug in...nu toch bijna 30u wakker...

En zo hebben we er weer een fantastische reis opzitten...Canada is top...echt geweldige natuur gezien, met de beren als een ongelooflijk hoogtepunt...bedankt voor alle leuke reacties, is altijd fijn om ze te lezen. Hopelijk hebben jullie van de reisverslagen genoten...en misschien tot een volgende keer...

2 Reacties

  1. Joosen jan:
    21 mei 2017
    Waw waw waw weer ongelooflijk zo een mooie Verhalen en fotos als je die elke dag leest en bekijkt Ben je zelf een beetje mee op reis . Geweldig wat gaan we nu smorgens het eerste half uur moeten doen? Gr en tot ziens
  2. Sandra de Gier:
    21 mei 2017
    Oh nee, het zit erop?! Nu kan ik geen verhalen meer lezen! Dit was de afgelopen 2 weken een vast moment hoor. Tof dat jullie het gewei konden meenemen en dat het heel is thuis gekomen (en jullie uiteraard ook, haha)! Ik hoop dat jullie snel terug acclimatiseren. Bedankt om ons een stukje mee op reis te hebben genomen. Xxx