Svolvær-Evenes-Amsterdam

Hei hei...na gisterenavond nog een laatste korte zoektocht naar noorderlicht te hebben gedaan (veel te veel bewolking) ben ik tegen 23u45 gaan slapen.

Tegen 6u de kleren in en aangeschoven voor een ‘early breakfast’...vanuit de ontbijtruimte nog even de prachtige kleuren van de zonsopgang aanschouwen met de verlichte droogrekken voor vis en de vissershuisjes als decorstukken. Hier in de baai waar het hotel gelegen is kijken we uit op een enorm droogrek dat grotendeels volhangt met vis...

Na het ontbijt de koffers sluiten en dan wacht ons vanaf 7u30 nog een rit naar de luchthaven van Evenes. Onderweg is het weer volop genieten van de schitterende natuur met al die wonderlijke kleuren van de zonsopgang. Af en toe zien we nog een zeearend rondzweven in z’n habitat...

Op sommige plaatsen lijkt de sneeuw wel een blinkende ijsmassa, het ziet er gewoon anders uit dan zomaar sneeuw...het lijkt wel de zachte merengue bovenop een stukje taart…mmmmm…

Tijdens onze tocht naar de luchthaven gaat het weer via de Raftsundet Bridge, die ons van de Lofoten terug naar de Vesterålen brengt.

We rijden via de Kong Olav Veg langs de kust en via de imposante Tjeldsundbridge bereiken we uiteindelijk weer het vasteland van Noord-Noorwegen.

Tegen de klok van 10u komen we aan bij de luchthaven van Evenes nabij Narvik en daar nemen we afscheid van John, onze chauffeur sinds afgelopen donderdag. Dan is het even wachten tot de check-in opengaat. Ik heb ons gisterenavond al online ingecheckt. Nadeel was wel dat ik geen stoelen kon kiezen en nu zitten we vooraan in het vliegtuig, terwijl ik liever achteraan zit.

Aan de check-in blijkt dat ze geen passagierslijst hebben doorgekregen en deze stoelen blijven dan ook de onze voor deze vlucht.

De security-check verloopt vlot en dan is het nog een tijdje wachten tot we kunnen boarden. De Transavia-vlucht waarmee we naar Amsterdam zullen vliegen is vanmorgen vertrokken in Amsterdam en zal in Tromsø de nieuwe groep van Ruben afzetten voor een noorderlichtreis. Vanuit Tromsø is de vlucht nu op weg naar de luchthaven van Evenes.

Op 11u05 komt de Transavia-vlucht aangetaxied, mooi op tijd...zelfs veel vroeger dan voorzien. Wij kunnen dan ook al voor 11u30 beginnen boarden. De voorziene vertrektijd was 12u15 maar om 11u45 begeven we ons al naar de runway (ook al hebben we nog op vier mensen van de groep moeten wachten die de boardingmelding niet hadden gehoord) en niet veel later zijn we onderweg naar Amsterdam. Ook de wind zit blijkbaar mee want de vluchtduur zal 2u30 zijn ipv 3u10. Als alles mee blijft zitten landen we een uur vroeger dan voorzien op Schiphol. Ook nu zit het vliegtuig nog niet halfvol en wie wil kan op een andere plaats gaan zitten. Toch blijven we maar op onze plaatsen vooraan zitten in plaats van naar achter in het vliegtuig te verhuizen.

Vermits we sinds vanmorgen enkel nog een Granny koek hebben gegeten kopen we nog wat aan boord om de kleine honger wat te stillen...voor mannetje stroopwafeltjes en ik ga voor een warm kaasbroodje.

Omstreeks 14u wordt de daling naar Schiphol al ingezet. We krijgen van de piloot nog een uitgebreide uitleg over de omgeving onder ons als we het Nederlandse vasteland bereiken. Om 14u20 staan we terug veilig op de grond na een rustige vlucht. We begeven ons naar de bagagebanden en rond 14u45 komen de eerste koffers tevoorschijn. We nemen al afscheid van onze gids, Leonie en als we onze koffers hebben nemen we ook afscheid van de rest van de groep.

Na het verlaten van de aankomsthal kunnen we direct de shuttlebus nemen naar de parking en niet veel later zitten we op een vrij drukke snelweg op weg naar huis. Vliegt er plots nog een vogel tegen de voorbumper en dan voluit op de voorruit...schrikken hoor...of het beestje het overleefd heeft weten we niet, maar ik vrees voor het ergste.

Bij thuiskomst de wasmachine al laten draaien en dan vlug naar onze woef...de koffers verder uitladen is voor later op de avond. Op ons Mila haar vakantieadresje krijgen we lekkere frietjes voorgeschoteld...dit smaakt enorm goed...en wat is het fijn om m’n hondje weer te kunnen knuffelen.

Nu ontzettend moe van een lange reisdag...ook al zal dat vele noorderlichtjagen er ook voor iets tussen zitten denk ik...tja...

En zo is er een einde gekomen aan een fantastische tijd in het wondermooie Scandinavië...in het Hoge Noorden voel ik me thuis...en het noorderlicht liet zich weer van haar beste kant zien...

En aan de volgers...hope to see you soon again...bye, bye...

ONE WHO LIVES SEES MUCH...ONE WHO TRAVELS SEES MORE...