Reykjavik-Kirkjubaejarklaustur

Na een hele korte nacht (dus nog echt knock-out van te weinig slaap) schuiven we omstreeks 8u aan voor een sober ontbijt. Heel basic maar we vinden er alles wat we nodig hebben, alleen is het aanbod van fruit erg klein. Daarna de koffers terug sluiten want vanuit Reykjavik (waar er trouwens een stralende zon staat in een strakblauwe hemel met een temperatuur van ongeveer 6 graden Celsius) trekken we vandaag langs de Zuidkust van IJsland.
Wanneer we in de lobby komen worden we meteen verwelkomd door onze chauffeur Johann. Hij begint de koffers al te laden en om 9u30 verlaten we de hoofdstad Reykjavik. Het lijkt me een mooie, ook moderne stad. Op het einde van de rondreis komen we hier nog terug om de stad te verkennen. We passeren nu al het Höfdi-huis...een uitloper van het witte huis in Washington uit 1909, waar in 1986 president Reagan en Gorbatsjov gesprekken voerden en het einde bezegelden van de Koude Oorlog. Het huis is gelegen aan het adembenemende fjord Kollafjördur. Misschien wandelen we er wel eens naar toe als we terugkomen in Reykjavik.
In de bus krijgen we nog een kaart van IJsland en een lijstje met IJslandse woordjes. Geen simpel taaltje zo te zien. Ik zal hier af en toe wel eens iets neerschrijven in het IJslands...

Onderweg krijgen we al indrukwekkende natuur te zien op de hoogvlakte Hellisheidi. Je ziet hier echt heel goed dat alles vulkanisch is. Overal waar je kijkt zie je gestolde lava waar vaak ook mos op groeit, echt heel speciaal… Ook bizar, om te waarschuwen voor ongevallen zien we langs de kant van de weg twee autowrakken…maar misschien is deze directe confrontatie wel heel effectief..
We passeren een geothermische centrale waaruit witte stoom opstijgt. Hier wordt het heet water uit de bodem gehaald en naar Reykjavik getransporteerd. In de bus hangt dan ook ook een flauwe zwavelgeur (wat rotte ei-achtig)...dacht eerst al dat iemand zich serieus had laten gaan, maar op IJsland is deze geur heel gewoon door de vulkanische activiteit die hier overal is.
IJsland is trouwens ten noordwesten gelegen van het Europese vasteland en wordt omringd door de Atlantische Oceaan, de Straat van Denemarken en de Groenlandzee.

Als we de zee inkijken zien we de Westman-eilanden liggen, ontstaan door onderzeese vulkanische activiteiten...ze bestaan uit 15 eilanden waarvan er maar één bewoonbaar is...de anderen zijn een soort van natuurreservaat.
Ook zien we regelmatig IJslandse paardjes...het zijn kleine paardjes (men mag ze geen pony noemen) en er zijn er zo meer dan 80000 op het eiland. Enkel dit paardenras is toegestaan op IJsland. Eénmaal een paardje uitgevoerd wordt mag het ook nooit meer terug ingevoerd worden.
IJsland heeft een oppervlakte van 103000 km2 en telt ongeveer 329000 inwoners (wist je dat op het afgelopen EK zo'n 30000 IJslanders aanwezig waren?) en heeft voor het hele land zo'n 650 politieagenten. Het is dan ook één van de veiligste landen ter wereld. Maar toch willen ze nu meer politie vermits IJsland een steeds populairdere bestemming wordt voor vele mensen.
We rijden doorheen het dorpje Selfoss, hier maken ze ook Skyr...een soort van yoghurt op z'n IJslands en ook bij ons te koop...een product dat we hier vaak zullen tegenkomen en waarschijnlijk ook wel eens zullen proeven. Doorheen Selfoss loopt ook de Ölfusa-rivier met melkachtig blauw water dat eigenlijk smeltwater is van een gletsjer. Echt prachtig...
Even verder zien we de Hekla liggen die afgelopen juni op uitbarsten stond. Het is een spleetvulkaan...hij heeft niet echt een krater. Normaal ligt deze vulkaan ook continu onder een dik pak ijs en het moet al een hele zware uitbarsting zijn vooraleer dit ijs volledig verdwijnt. 
Rond 10u30 bereiken we de Urridafoss-waterval en we krijgen een kwartiertje om ze te gaan bewonderen. Hier wordt deze waterval meer een stroomversnelling genoemd maar het is toch de moeite om te zien. Er is een hoogteverschil van zo'n 6 meter. Het is hier wel ijzig koud en ik ben blij dat ik mijn sjaaltje heb meegepakt...handschoenen en muts gaan hier zeker ook nog van pas komen (en gelukkig heb ik deze ook nog in de bus liggen).
We zetten onze weg verder en kijken al op de beruchte vulkaan en gelijknamige gletsjer Eyafjallajökull die enkele jaren geleden het luchtverkeer danig in de war heeft gestuurd met een vulkanische aswolk tot op meer dan 8 km hoogte. Hier op IJsland (telt ongeveer 140 vulkanen, waarvan een dertigtal nog actief) zijn er ook regelmatig kleinere uitbarstingen en dan kan men deze van heel dichtbij gaan bekijken...of er zelfs met een helikopter overheen vliegen. 
In het plaatsje Hvolsvöllur hebben we een korte stop om iets te drinken. Even later zien we een ambulance verschijnen. Blijkbaar was er een auto die de handrem niet had opgetrokken en een vrouw heeft die auto tegen haar aan gekregen toen die aan het bollen ging. Onze chauffeur Johann hoorde de vrouw schreeuwen. Ambulance en politie waren ontzettend snel ter plaatse. Hopelijk valt het voor die vrouw allemaal nog mee.
Na onze stop gaat het richting de waterval Seljalandsfoss, één van de bekendste watervallen van IJsland, vaak gebruikt voor foto's van kalenders. Daar aangekomen lijkt het van ver niet zo veel voor te stellen maar wanneer we dichterbij wandelen zien we het water van de Seljalandsfoss zo'n 65 meter diep naar beneden storten. We kunnen via een klim- en klauterpad achter de waterval doorlopen. Een regenjasje is hier wel aan te raden. Wat eerst niet veel leek voor te stellen blijkt nu toch wel een een gigantische waterval te zijn wanneer je op dit watergordijn kan kijken achter de waterval. 

IJsland heeft ontzettend veel watervallen omdat het nog zo'n 'jong' land is. Er hebben zich nog maar weinig rivieren gevormd doorheen de tijd en dan stort het water (klimaat met veel neerslag) vanaf de rotsen/kliffen naar beneden. Na de nodige foto's rijden we naar de Eyafjallajökull waar we in het Visitor Centre een filmpje kunnen bekijken van de enorme uitbarsting van 14/04/2010. De grote boerderij die aan de voet van de gletsjervulkaan staat komt uitgebreid aan bod in de film. Geweldig om te zien dat ze na de grote miserie van toen er nog steeds staan met hun boerderij. Want dat was het echt wel...enorme overstromingen door het smeltende gletsjerwater, enorme asregens...mensen moesten zichzelf in veiligheid brengen en dieren op de boerderij werden voor enkele dagen opgesloten en voorzien van voldoende eten. En dan nog te zwijgen over het luchtverkeer dat helemaal op zijn kop stond. Wat een natuurkracht achter zo'n vulkaan zit is echt enorm en onvoorstelbaar als je er langs de buitenkant naar kijkt...nu zit ie braafjes verstopt onder een dikke laag sneeuw en ijs…

We zetten onze toch verder en vangen al een glimp op van de waterval Skógafoss, oftewel boswaterval....70 meter hoog en 25 meter breed. Maar eerst een hapje eten bij het Skógarmuseum. Goh, wat is IJsland duur, voor wat soep betaal je 1550 IJslandse Kronen (ISK) oftewel ongeveer €12...ook nog maar een broodje erbij en de buikjes zijn gevuld. Daarna nog ff in het buitenmuseum rondwandelen. Er zijn wat typische IJslandse huisjes en nog een oude turfboerderij van vroeger te bekijken...lijkt allemaal wat op Bokrijk.
Van daaruit dan naar Skógafoss...een gigantische waterval...eerst beneden al wat foto's nemen en na ff aarzelen (de conditie, hé) besluiten we toch de vele trappen naar de bovenkant van de waterval te doen, waar het verval begint. Met de nodige tussenstopjes (weer die conditie, hé) en het nodige gezucht bereiken we de top...hier speelt de natuur weer haar mooiste troeven uit. Wanneer we terug afdalen ga ik nog ff langs een eng paadje halverwege de waterval naar het omlaag denderende water kijken (waar het water van afdondert zijn de kliffen van de vroegere kustlijn van IJsland, en dat is ook bij de Seljalandsfoss)...blij dat ik dat nog heb gedaan want dit was het mooiste uitzicht dat je had op de Skógafoss. Heel moe, heel warm (van de inspanning), maar heel voldaan stappen we terug het busje in.
Op naar Dyrhólaey, een kaap die 120 meter boven de zee uitsteekt en die een groot gat aan de zeezijde heeft waar zelfs boten doorheen kunnen varen. Onderweg ernaartoe rijden we nog langs een enorme gletsjer...respect voor moeder natuur...
Aangekomen aan Dyrhólaey, het zuidelijkste puntje van IJsland, zijn we getuige van een enorm waterspektakel vermits de zee enorm wild is...golven van enkele meters hoog worden tegen de kliffen aangegooid. Wow...hier is het natuur zien, voelen, proeven en ruiken (zeegeur)...het strand hier aan de kliffen is een gitzwart lavastrand. Ook het gat in de kliffen is aan de ene kant goed zichtbaar. Het zicht dat we hier hebben op de gletsjer Myrdalsjökull, die we daarstraks al passeerden, herbergt de vulkaan Katla, die momenteel wat aan het rommelen is...ook deze gletsjer is bedekt met een flink pak ijs.
Dyrhólaey is in het voorjaar tot medio juni trouwens niet toegankelijk vanwege de enorme populatie papegaaiduikers dat hier broedt. Momenteel zijn de vogels weer vertrokken naar andere oorden...we hebben er geen meer gezien, dus geen achterblijvertjes...spijtig, want het is echt een grappige, mooie vogel. 
In de verte zien we een imposante rotsformatie…het trollenschip…(volgens de legende werd dit schip door trollen aan land getrokken maar werd het schip door het daglicht versteend).

Vanuit Dyrhólaey gaat het richting Reynisfjara Beach. Op het strand loop je precies doorheen miljoenen suikerbonen, daar lijken al die steentjes op (wel grijze). Aan de rechterkant van het strand zien we van ver Dyrhólaey terug liggen en Reynisdrangar (of het trollenschip dat we eerder al zagen)…dit zijn 66 meter hoge basaltzuilen. Aan de linkerkant van het strand zien we een grot met pilaarachtige basaltformaties...heel erg knap. De zee is ontzettend wild en de gids raadt af om dicht hij het water te komen. Er zijn enorme golven en af en toe moeten we toch achteruit springen om deze te ontwijken. Het is een echt spektakel en raar maar waar, ook enorm rustgevend. Wel ontzettend koud...muts en handschoenen komen nu al van pas.
Vanuit Reynisfjara Beach komen we door Vik, het meest zuidelijke dorpje van IJsland en een voormalig handels- en vissersdorp. Wanneer onze rommelende Katla tot uitbarsten zou komen dan moet dit hele dorpje geëvacueerd worden want dit zou dan volledig overstromen door het smeltwater van de gletsjer. Wanneer wij straks verder richting ons volgende hotel rijden zijn wij trouwens uit de gevarenzone van de vulkaan...oef...
Onderweg zien we al goed de grootste gletsjer van IJsland liggen, Vatnajökull...jökull is trouwens IJslands voor gletsjer...en deze gletsjer zullen we morgen nog vaak zien opduiken.
We rijden door een oud lavaveld van de vulkaan Laki (ook een spleetvulkaan), een overblijfsel van de ergste vulkaanuitbarsting ooit in IJsland. In dit lavaveld groeit enkel wat mos op de lavastenen wat resulteert in een wat groen uitziend, desolaat maanlandschap.
Wat andere flora betreft...lupines zijn planten die het ook bijzonder goed doen in IJsland...en als je al eens bomen ziet zijn ze meestal kunstmatig aangeplant. 
We maken nog een stop aan een groene kloof, Fjadrárgljúfur canyon...ze is zo'n 100m diep en 2 km lang.
En dan richting hotel Klauster in Kirkjubaejarklaustur (kerk-boerderij-klooster) waar we rond 19u45 kunnen aanschuiven voor het diner. Lekker gegeten, nog wat reisverslagje nakijken, misschien nog een noorderlicht-check (maar veel bewolking, dus weinig kans) en bedje in...góda nótt (goedenacht)...