New York - Brussel

Hoihoi...vandaag onze laatste uren in New York City. Zoals gewoonlijk starten we met een ontbijt om daarna nog wat rond te wandelen in ‘The City That Never Sleeps’. Om de blaren op de voeten wat te sparen nemen we alvast de subway naar het station dicht bij Central Park. We laden onze metrocard op met nog 2 ritten en wachten op het perron. Zondag vandaag en dat valt op, heel rustig onder de grond. En daar profiteren de ratten precies wel van want die lopen vrolijk langs de sporen om dan weer eventjes in openingen weg te kruipen...creepy...

De rit tot waar we moeten zijn op 57th is niet zo lang. Vanuit de subway zie je vaak niet goed in welk station hij precies is gestopt. Ik zie dan ook te laat dat we eraf moeten en spring recht en loop uit de metro roepend dat we eruit moeten...ikke uiteindelijk op het perron en mannetje ziet de deur voor zijn neus sluiten. Oeps, die zijn we kwijt. Ik was net te laat om mijn hand tussen de deuren te steken.

Ik zie mannetje nog gebaren van ‘wat nu’ en de subway vertrekt...zonder mij, met mannetje. En het arme schaap heeft geen dollars meer op zak, had hij allemaal al teruggegeven gisteren. Ik dan maar snel zoeken wat de volgende halte is waar de subway stopt...de afstand valt wel mee en ik stuur hem per sms dat hij moet uitstappen bij de volgende halte en dat ik naar daar kom. Wil het bericht zich eerst niet versturen, zal dan net gebeuren natuurlijk. Misschien komt het omdat ik nog op het perron loop. Buiten aangekomen hangt er ontzettend veel rook in de straat. Nu komt er in New York vaak stoom omhoog door speciale kokers of putdeksels maar dit is niet normaal...en het stinkt ook. En ja hoor...een stuk van 7th Avenue is afgesloten omdat er brand is in een manhole van de subway. Er staan verschillende brandweerwagens opgesteld en de ‘firefighters’ zijn druk in de weer. En dit moet mannetje net missen, onze brandweerman in hart en nieren. Ondertussen heeft hij teruggestuurd dat hij bij Central Park staat en daar zal wachten. Ik stuur hem dan weer dat hij best zelf tot hier komt, dan kan hij nog wat zien van de interventie. Het is nog wel wat wachten tot hij er is...had ie toch nog de weg moeten vragen. En zo kan mannetje nog wat genieten van het gebeuren bij de brand. Nog even met een dappere ‘firefighter’ op de foto en zo is het ‘Lost in New York’ verhaal snel vergeten en kunnen we er eens goed mee lachen.

Toevallig lopen we hier ook nog langs Carnegie Hall, een wereldvermaarde concerthal die een bovenaardse akoestiek zou hebben. Tsjaikovski mocht er in 1891 als eerste een concert dirigeren. Je krijgt er naar het schijnt ook gratis hoestbonbons bij een concert...omdat men wil dat de akoestiek vooral muziek moet voortbrengen en geen hoestgeluiden...

Vlakbij Central Park aan het Plaza Hotel is het een lawaai van jewelste. Er staan daar tientallen sportwagens en ze laten maar al te graag de pk’s van de wagens horen. Volgens mannetje zijn er exemplaren bij die meer dan een huis kosten. We nemen even een kijkje bij de auto’s maar ik krijg het serieus op mijn systeem van dat lawaai en al snel duiken we nog even Central Park binnen voor nog wat foto’s. Mooi weer vandaag en dat levert vaak toch mooiere plaatjes op.

Daarna lopen we via Fifth Avenue terug downtown...hier zitten wel de grote merken. We zien de Apple Store, Bergman & Co, Louis Vuitton, Tiffany & Co en nog veel meer. Bij de Trump Tower lopen we even binnen om de gouden inkomhal te bekijken. Dit is niet dezelfde toren als degene dien we langs zijn gelopen afgelopen woensdag na ons bezoek aan Central Park.

We zetten onze weg verder en lopen langs het MoMA, Museum of Modern Art, met z’n MoMA Design Store en gaan vervolgens op zoek naar de Mini Plexiglass Waterfall Tunnel. Niet echt voor de watervaltunnel maar er zou een mooi beeld moeten staan van een hond en konijn die een fototoestel vasthouden. Afgelopen week zagen we dezelfde figuren al ergens opduiken...toen zaten ze aan een tafeltje te eten.

De beelden en de tunnel zitten in een doorgang tussen twee straten maar spijtig genoeg is de doorgang afgesloten met een hek. Volgens mij stroomt er ook geen water door de tunnel dus vermoedelijk zijn er werken aan de gang. Ik zie hond en konijn wel zitten en probeer dan maar doorheen het hek wat foto’s te maken. Ook nog even blokje om...kan ik vanaf de andere kant nog eens proberen. Had ze liever vanuit een andere hoek gefotografeerd maar het kan niet anders nu.

Dan zakken we nog een laatste keertje af naar de Rockefeller Tree. Op weg ernaartoe heb ik weer maar eens een keer een handschoen verloren…blijkt dat ik ze zo’n 200 meter terug weer op de grond heb laten vallen. In een straat vlakbij Rockefeller Center zijn er nog opnames bezig van ’30 Coins’…dit zou een nieuwe horror serie zijn van HBO.

Op de ijsbaan bij de Rockefeller Tree is Santa Claus ook een rondje aan het schaatsen. Bij de Legowinkel is het nog steeds aanschuiven om binnen te kunnen...doen we dus niet. Na nog enkele foto’s van de kerstboom (benieuwd hoeveel ik er straks zal hebben van de boom) lopen we nog snel naar het Lotte New York Palace Hotel. Voor het 5-sterrenhotel is een pleintje met daarop een prachtig versierde kerstboom.

Bij Bryant park aangekomen zien we dat het al bijna 11u30 is en we moeten voor 12u uitgecheckt hebben. Dan maar vlug naar het hotel en bagage ophalen. We kunnen de bagage nog stockeren in een bagagelocker en gaan dan eerst een broodje eten. Vervolgens weer terug naar het hotel en daar houden we ons wat bezig terwijl we wachten op de transfer die ons naar JFK International Airport zal brengen...mannetje met het World Wide Web en ik met de foto’s die gemaakt zijn.

We halen ook ineens de bagage terug op en om 14u20 roepen ze onze naam af...de transfer is gearriveerd, goed op tijd. We nemen afscheid van The Hotel@Fifth Avenue...prima hotel, kamer had alles wat het nodig had, ideaal gelegen en de ontbijtformule die het hotel aanbiedt is ideaal om je dag goed te starten. Enkel het geluid van de ventilatie was soms nogal luid. Maar het hotel is zeker een aanrader.

We moeten nog wel enkele andere personen gaan ophalen bij verschillende hotels. Onze chauffeur is een vlotte kerel die ons snel door New York rijdt. We kijken nog eens goed rond en wanneer we één van de bruggen overrijden werpen we nog een laatste blik op de fantastische skyline van deze geweldige metropool…en volgens mij zie ik verderop nog het Yankee Stadium.

Omstreeks 15u30 staan we al op JFK. We checken onszelf alvast in bij een kiosk en gaan dan aanschuiven bij de bagage drop-off. Vervolgens naar de securitycontrol...hier staat een hele lange rij en uiteindelijk wordt het wel een dikke drie kwartier aanschuiven. Wanneer we bijna bij het controlepunt zijn moeten we zij aan zij door een zone lopen waar een schattige blonde labrador aan het werk is als K9-dog. Hij besnuffelt iedereen die langsloopt. Bij de controle weer het gekende ritueel...maar hier moet iedereen de schoenen uitdoen. Ik doe de metaaldetector piepen maar kan niet denken hoe het komt. Hierdoor moet ik door de bodyscan en dan is het voor de security in orde.

Na de controle hebben we nog ruim de tijd en mannetje wil toch nog een typische Amerikaanse hotdog eten...het wordt uiteindelijk een cheese dog, eentje met gesmolten kaas ertussen gegoten. Het ding ziet er niet uit maar ik heb toch eens geproefd en het viel heel goed mee van smaak.

We nemen ook nog wat te drinken mee en laten ons nog verleiden door een zakje M&M’s en een kingsize Snickers. Het is hier wel ontzettend duur...tel onze prijzen van in de supermarkt gerust maal vijf.

We zetten ons alvast bij de gate in afwachting van het boarden om 18u35 en gaan stipt op tijd het vliegtuig in. 

We horen al van de piloot van de enorme wind in België en hij zegt dat het ontbijt vroeger geserveerd zal worden zodat iedereen geruime tijd voor het landen vastgeklikt in de stoel kan blijven zitten. Hij vermoedt een erg hobbelige landing...ik krijg er nu al zenuwen van. Na wat taxiën komen we eerst nog in de line-up te staan en een dik kwartier later dan voorzien volgt de take-off...we laten de Big Apple met de vele lichtjes achter ons. Byebye, New York City...maar één ding staat vast 'We can leave New York, but New York never leaves us'... 

Vermoedelijk is het 6u15 vliegen tot in Brussel, veel korter dan op de heenvlucht. Al snel wordt de maaltijd uitgedeeld…en kijk ik een film, 'The Art of Racing in the Rain', een aangrijpend verhaal dat wordt verteld vanuit het standpunt van Enzo, een Golden Retriever. Echt een feelgood-movie-met-de-nodige-portie-drama waarbij ik stiekem een traantje wegpink.

Na de film toch maar proberen wat te slapen, heb m’n horloge alvast zes uur vooruit gezet.

Slapen in een vliegtuig is echter niet mijn sterkste kant, het is ook ontzettend warm in de cabine met een verschrikkelijk droge lucht.

Schuin achter ons zit een jong meisje vaak te hoesten onder twee dekentjes. Volgens mij is ze goed ziek, zo ziet ze er ook uit.

Na eens kort de benen te hebben gestrekt en heel veel zuchten…is toch altijd een krappe bedoening die economyclass, krijgen we zo’n 1,5 uur voor de landing nog een warm kaneelbroodje en lekkere Toblerones.

Vanaf Londen, zo’n half uur voor de landing, verzoekt de piloot ons om te blijven zitten met de riemen vast wegens hevige turbulentie tot we geland zijn. Pfff, niet goed voor mijn tikker...zal een lang half uur worden.

Uiteindelijk valt de turbulentie nog wel mee. We hebben al veel erger meegemaakt toen we eens van Noorwegen terugkwamen en het code oranje was op Schiphol.

Om 8u15 staan we veilig aan de grond, heel content dat ik uit het vliegtuig kan. Eerst nog een identiteitscontrole en dan naar de bagagebanden. Ook daar gaat het vlot. Bij de Java koffiebar in de aankomsthal zou onze chauffeur ons staan opwachten. We vinden hem niet direct maar na enkele minuten zien we hem plots staan. We zijn dan ook drie kwartier vroeger geland dan voorzien. Iets voor 9u zitten we al in het busje op weg naar Hoogstraten en omstreeks 10u steken we de sleutel weer in het slot van ons huisje…snel m’n hondje ophalen (toch altijd een fijn moment), die maar al te graag weer mee naar huis gaat…dan de bagage uitrommelen, de wasmachine laten draaien en wat rust voor de rest van de dag…de jetlag ligt op de loer en zal vermoedelijk genadeloos toeslaan de komende dagen.

Deze citytrip New York heeft me heel veel voorbereiding gekost en een dagplanning is echt wel nodig als je veel uit New York wil halen.

Slechts enkele dingetjes die gepland waren hebben we niet gezien...zoals Spot de Dalmatian bij het kinderziekenhuis...een supergroot beeld van een dalmatiër die een yellow cab op zijn neus balanceert. Al had mannetje deze blijkbaar wel gezien toen we bij aankomst naar het hotel reden. Deze is aan het kinderziekenhuis weggezet om een glimlach te toveren op het gezicht van de kindjes die in het ziekenhuis moeten worden behandeld of er moeten verblijven. Ook de overzet met de Staten Island Ferry 'by night' met zicht op het verlichte ‘Statue of Liberty’ had ik nog graag gedaan. Maar wie weet is dat voor een volgende keer...

Het was een erg vermoeiende reis maar echt zo de moeite waard...de pijnlijke knie en de bloedende blaren nemen we er met plezier bij. De dagen die volgen zal het vooral recupereren zijn van weer een geweldig avontuur. Dankjewel aan wie heeft meegelezen, dankjewel voor de fijne reacties. New York...you love it or you hate it...I definitaly love it.

Een volgende reis staat alvast gepland...want de liefde voor het Hoge Noorden is ook heel groot. Hopelijk lezen jullie dan ook weer mee.

Alvast fijne feestdagen en vooral een Merry Everything and a Happy Always…