Millstätter See

Vandaag blijven we een dagje in Seeboden...het is de verplichte rustdag van de chauffeur en na ons ontbijt hebben we nog wat tijd om te chillen. 

Om 9u45 verzamelen we aan de receptie voor een wandeling naar de oevers van de Milstätter See. Daar gaan we een panorama-boottocht maken op het meer. De mensen die de wandeling niet kunnen doen worden door de vrouw van Fritz naar het meer gebracht met de auto. 

Fritz begeleidt ons tijdens de wandeling naar het meer, met de nodige animatie, en wanneer we aan de steiger arriveren haalt ie plots weer sterke drank boven en trakteert hij iedereen weer op een borreltje. Ik laat dit mooi aan mij voorbijgaan. Achteraf hoor ik van velen dat ze het stiekem in de bosjes hebben weggegoten. 

Onze boot komt aangevaren en er zit best al wat volk op. Er is nog een beetje plaats voor onze groep om op het buitendek te gaan zitten. 

Om 10u20 varen we af en maken we een grote tour over het hele meer. Onderweg meren we enkele keren aan om nog personen te laten opstappen of afstappen. 

Het is bewolkt weer maar zeker niet koud en de zon laat zich ook wel eens zien. Aan de oevers van het meer staan er vele leuke typische Oostenrijkse huisjes. De meesten hebben een garage in het water...voor de boot...

Het water van het weer kleurt mooi donkerblauw-groen...er is vaak een mooie weerspiegeling te zien van de omgeving in het water. 

Ik heb nog wat brood meegepakt om de weinige eendjes die er ronddobberen wat te geven...degene die er wat van kunnen wegpikken zijn in extase...

Af en toe valt er wat regen, terwijl de zon voluit schijnt, maar wij zitten onder een afdakje en hebben er helemaal geen last van. 

Millstätter See heeft een lengte van 12 km lang en is tot 1,5 km breed. Het is het tweede grootste meer van Karinthië, na de Wörthersee. Rond het meer zijn vijf grote dorpen die voor hun inkomsten voor een groot deel afhankelijk zijn van het toerisme...Seeboden (waar wij verblijven), Millstatt, Pesenthein, Dellach en Döbriach. Onze boot zal hier overal even aanmeren. 

Vlak voor Millstatt worden de wolken donkerder en meer dreigend...ook valt er wat meer regen. Wanneer we Seeboden (waar we ook zijn opgestapt) tegen 13u bereiken is het gelukkig al wat minder aan het regenen. Fritz wuift ons al toe vanaf de kade. Wie de klim (nu bergopwaarts) niet ziet zitten kan met hem mee met het busje. 

Mannetje en ik gaan te voet en niet veel later kunnen we de voetjes weer onder tafel schuiven. Weer een volledig menu...we doen hier precies niks anders dan eten...

Na de maaltijd wat chillen op de kamer want het regent weer vrij veel. 

Rond 15u30, wanneer de zon er weer goed doorkomt en het gestopt is met regenen, gaan mannetje en ik nog een wandeling door Seeboden maken. Het is een klein plaatsje en je bent er zo doorheen gewandeld. Toch nog even een supermarkt binnen en de Milka chocolade met aardbei smeekte me om mee te mogen naar België (dat is toch de bedoeling om de chocolade onaangeroerd daar te krijgen)...mannetje net hetzelfde verhaal bij de chipsafdeling...maar deze zal België zeker niet halen, daar ben ik 100% van overtuigd...

Terug op de kamer ons nog wat opfrissen en om 18u30 weer de voetjes onder tafel...als hoofdgerecht had ik vanmorgen gekozen voor een typisch Oostenrijks gerecht…dit blijkt nu een Kaiserschmarrn, een mega-pannenkoek (wel heel luchtig) te zijn met vers fruit, room en een soort gelei en poedersuiker...mannetje had gekozen voor de Milanese schnitzel. Hier zit pasta bij met een Milanese tomatensaus. Van de pannenkoek heb ik wel wat gegeten, wel lekker maar als hoofdgerecht niet echt ideaal als je weet dat er nog een dessert zal volgen. Mannetje heeft geen zin in de pasta, die eet ik dan maar op en hij krijgt de rest van de pannenkoek...het fruit dat erbij ligt komt wel terug mijn kant op...zo voorspelbaar...

Vanavond heeft de patron een muziekavond georganiseerd...na het dessert komt er iemand met een accordeon de boel wat opvrolijken. Greta, onze gids had zich voor het eten al in speciale Oostenrijkse klederdracht gezet en staat even later de Hucklebuck te dansen met nog enkele dames van de groep. Mannetje en ik houden de muziekavond snel voor bekeken. Buiten zien we Fritz nog en hun hondje Rocky (een dwergpincher) rijdt met hem mee op de Vespa. Volgens mij is Rocky echt rotverwend. Overal in het hotel kom je Rocky wel eens tegen.

Na ons luchtje scheppen maar naar de kamer...de muziekavond is nog volop bezig...maar is echt niet ons ding...dan maar wat tv kijken op de iPad...en dan naar dromenland, als die accordeon tenminste wil zwijgen...slaapwel...