Istrië

Dobro jutro...goedemorgen...al voor 6u wakker, redelijk gehorige kamers en bij de buren stonden ze al om 5u30 onder de douche. Sowieso niet goed geslapen, ontzettend slecht bed, rug en nek lijken plots 10 jaar ouder, en de keelpijn die al sinds maandagavond op kwam zetten wordt precies alleen maar erger (airco van de bus zal wel de grootste boosdoener zijn)...en dan nog wat hoofdpijn erbij...pfff...en dat was het klaagmomentje van de dag...nu terug in vakantiemodus...

Om 7u aanschuiven voor het ontbijtbuffet en om 8u beginnen we aan onze dagexcursie.

We gaan vandaag naar het grootste schiereiland van Kroatië, Istrië...maar eerst nog het mopje van de dag...en alweer grote hilariteit in de bus...het ging over een man en een vrouw, geen koppel, een zachte borst, een harde elleboog, dat dingske en een kamernummer in een hotel...degene met veel fantasie kunnen met deze hints misschien zelf een leuk mopje samenstellen...

We rijden de Krčki Most weer over bij het verlaten van Krk en daar zien we de Kroatische vlag, een horizontale driekleur, wapperen...rood, wit en blauw...het schaakbordpatroon op de vlag is het symbool van vrijheid (volgens de legende won een gevangen genomen piraat zijn vrijheid terug van de koning tijdens een schaakspel)...verder staan er boven het schaakbord nog de wapenschilden van Zagreb, Dubrovnik, Dalmatië, Istrië en Slavonië. Het schaakbordpatroon samen met de vijf wapenschilden is het wapenschild van Kroatie. Een vlaggetje moeten we hier zeker nog aanschaffen...komt bij al onze andere vlaggetjes van landen die we bezocht hebben. 

We rijden zoals gisteren ook weer langs Rijeka, de voornaamste havenstad van Kroatië. De stad ligt onder het wakend oog van het kasteel Trsat en het oudste Mariaheiligdom...een bedevaartsoord. 

In Rijeka werd volgens de gids voor de allereerste keer operatiemateriaal gesteriliseerd, werd er de eerste torpedo gebouwd en werd er de eerste maal een geweerschot op film of foto vastgelegd...ik kon van deze beweringen nog niks terugvinden, of het zo is weet ik dus niet met zekerheid.

Verder op onze route naar Istrië passeren we opnieuw Opatija...met de Opatija Rivièra...

Opatija is een toeristische badplaats en is ook een officieel kuuroord...hier zou de lucht ook heel zuiver zijn, ideaal voor degene die longaandoeningen hebben.

Symbool van Opatija is het standbeeld van de dame met de zeemeeuw op haar gestrekte arm...

We rijden verder via de Učka-tunnel, een 5km lange tunnel doorheen het Učka-gebergte (Vojac is met zijn 1401m de hoogste berg) wat Istrië van de Kvarner scheidt. Bij het verlaten van de tunnel hebben we een heel ander uitzicht rondom ons en zitten we ook in Istrië. Geen water meer te zien, enkel gebergte. 

Typisch voor Istrië zijn de ronde stenen huisjes, Kažun, die we hier en daar zien staan. Ook witte truffels (niet die van chocolade) zijn te linken aan Istrië. De Mirna is er de langste rivier, 32 km...De valleien en graslanden in het binnenland worden voornamelijk voor de landbouwproductie gebruikt, zoals granen en groenten. De rode aarde dichter bij de kust wordt gebruikt voor het verbouwen van olijven, vijgen en druiven en voor de wijnbouw.

Onze eerste stop in Istrië is het stadje Pula waar we een stadswandeling zullen maken...we zien het goed bewaarde Romeinse amfitheater liggen (gebouwd in de 1ste eeuw na Christus), lopen langs oude monumenten zoals de kathedraal, de Tempel van Augustus en het stadhuis met de wapenschilden. We lopen via het enorme marktplein richting de triomfboog van Sergii en wanneer je er een eerste keer onderdoor loopt mag je een wens doen...hebben we dan ook gedaan en nu maar hopen dat die wensjes uitkomen. Overal doorheen de straatjes van Pula zijn er wel souvenirshops te vinden. Vlakbij de triomfboog stopt de gezamenlijke wandeling en is er ruimte voor vrije tijd. Wie wil kan nog mee naar een marktje maar daar heb ik geen zin in. 

Omdat we daarstraks in de bus al een stadsplannetje hebben gekregen kunnen we hierop zien waarheen we nog willen gaan. 

Het amfitheater wil ik wel wat beter zien en we nemen de snelste route ernaartoe. Onderweg lopen we nog even langs en onder de Tweelingenpoort. Hier liggen ook het archeologisch en historisch museum. Beide staan momenteel in de steigers maar er is sowieso geen tijd om deze te bezoeken.

Bij het amfitheater lopen we een steil straatje in en zo hebben we een mooi zicht op de binnenkant ervan...best indrukwekkend. Onvoorstelbaar dat zoveel jaren geleden hier gevechten plaatsvonden met gladiatoren en wilde dieren. Men kan er ook binnenin rondwandelen maar dan moet men inkom betalen en van buitenaf zien we voldoende. We lopen helemaal rond het amfitheater en verzamelen iets na 12u aan de stadsmaquette van Pula waarna we samen terug naar de bus wandelen. Er vertrekt net een kleinere, maar wel hele mooie, cruiseboot...ook ligt er een vissersboot die de vangst aan het lossen is. Een niet te tellen aantal bakken met vis worden via een lopende band bedekt met geschaafd ijs en gaan dan een koelwagen in...en dit alles vergezeld van een fenomenale visgeur.

Vanuit Pula gaat het richting Rovinj...de meest romantische stad van Istrië en naar het schijnt één van de meest fotogenieke steden in het Middellandse Zeegebied. Deze middeleeuwse stad is prachtig gelegen aan het water. 

De oude stad Rovinj is gesticht op een eiland met een heuvel als ondergrond en het kent vele omhooglopende straatjes in de oude stadskern. 

Aangekomen in Rovinj is er eerst nog het middagmaal, geserveerd in restaurant Galeb. Het is een 3-gangenmenu waarvan we niet zo veel hebben gegeten...ontzettend veel vlees, niet mijn ding. We zitten op een soort afgesloten dakterras met uitzicht op het water waarvan de ramen opengeschoven kunnen worden en zien de cruiseboot van daarstraks in Pula de haven van Rovinj komen binnenvaren en aanmeren. 

Na het eten gaan we via smalle steegjes naar de hoger gelegen Sint-Eufemiakerk (hier kan men ook nog een hele legende van nalezen op Google)... het zijn echt van die hele gezellige straatjes met overal winkeltjes met snuisterijen. 

We hebben hier een fantastisch zicht over het water...het is wel wat puffen en zweten want de temperaturen bereiken hier vlotjes 30°C. 

Boven aangekomen bij de kerk gaan we een kaarsje branden...voor iedereen die we liefhebben en voor één iemand in het bijzonder.

Na ons bezoek aan de Sint-Eufemiakerk lopen we via de andere kant de heuvel weer af tussen smalle winkelstraatjes...echt zo’n gezellige sfeer hier...

Beneden aangekomen lopen we naar de andere kant van de haven en verfrissen ons wat bij een fontein. Dit doet deugd...en de aankoop van de Kroatische vlag waar ik het daarstraks over had kunnen we ondertussen ook afvinken...

Om 16u30 is het weer verzamelen geblazen en niet veel later zijn we terug op weg naar Krk. We laten het gebergte weer achter ons wanneer we doorheen de Učka-tunnel rijden om dan even later weer de Opatija Rivièra te kunnen aanschouwen met fantastische panorama’s over de kustlijn en het blauwe water. Vervolgens weer langs Rijeka met zicht op het kasteel van Trsat.

Deze keer rijden we over een hoge panoramabrug richting kustweg waar we beneden de stad Bakar zien liggen. 

We blijven de kustweg volgen en maken nog even een fotostop met zicht op Bakar. Het oude gedeelte van de stad ligt op een heuvel met zicht op de Baai van Bakar.

Vervolgens langs Kraljevica (de koningsstad, die ook twee burchten heeft) en zo bereiken we opnieuw de vroegere Titobrug om hierlangs het eiland Krk op te rijden. 

Iets voor 19u zijn we terug in ons hotel en na een snelle douche schuiven we weer aan bij het buffet voor het diner.

Zo zit onze eerste volledige dag in Kroatië er helemaal op, mooie plaatsen gezien bij warme temperaturen...morgen heel vroeg dag want er staat veel natuurschoon op het programma...bye, bye...