Iso-Syöte verkennen

4 februari 2020 - Pudasjärvi, Finland

Fantastisch ontwaken hier met ‘blue hour’ aan de horizon...geweldig mooie kleuren blauw geven het winterwonderland nog meer oooh’s en aaah’s. Blue hour is in feite de twilightperiode, een natuurlijk fenomeen vlak voor zonsopkomst of vlak na zonsondergang waarbij de blauwe lichtdeeltjes het meest dominant zijn.

Om half 9 rapen we onze moed weer bijeen om de heuvel op te klimmen tot de receptie. Blijkbaar hebben ze op de weg net een soort van zand gestrooid tegen de gladheid. Ze zijn al enkele dagen de grote kraan aan het afbreken op de bouwwerf van het hotel en deze komen ze vandaag laden met zwaar vervoer. En dan willen ze zeker geen uitschuiver meemaken op de besneeuwde wegen naar het dal. 

Bij de receptie gaan we ons eerst nog inschrijven voor een extra excursie op zaterdag...of ze zal doorgaan krijgen we per mail nog te horen maar het dametje van de receptie denkt van wel. Ik kan jullie al vertellen dat het met een rendierfamilie te maken heeft...als de uitstap doorgaat volgen er zaterdag meer details. 

Ook vragen we nog wat info over wat we vandaag in de buurt kunnen doen want er staat geen excursie gepland. Ze raadt ons aan om het informatiecentrum te bezoeken waar een expositie is over de natuur in de omgeving en waar men ook iets kan drinken.

Net wanneer we de receptie buitenkomen komt de shuttlebus aangereden die ons naar het restaurant zal brengen. Daar wacht ons weer een overheerlijk ontbijtbuffet. 

Vermits we vandaag geen rekening moeten houden met de tijd is het al na half 11 wanneer we Romekievari buitenstappen. 

We zien dat ze sneeuw aan het maken zijn op de skipiste voor het restaurant...doen ze blijkbaar altijd, ook al ligt er al veel natuursneeuw. Het is helemaal niet druk op de verschillende pistes. 

Vlakbij ligt Iso-Syöte Lumimaa Snow World en daar staan twee rendieren die men kan voederen. Maar er ligt al zoveel baardmos bij de beestjes dat ik er best geen meer bijgeef. Dit mos groeit hier trouwens overal aan de bomen...gisteren zagen we het ook tijdens de sneeuwscootersafari. Het feit dat er baardmos groeit wil zeggen dat de lucht hier puur en zuiver is, anders zou dit hier niet kunnen groeien. Ook lusten de rendieren graag korstmos (rendiermos) dat meer op de bodem groeit. 

Na ons rendierbezoekje lopen we via de weg (het wandelpad is helemaal ondergesneeuwd zei het dametje van de receptie) richting het informatiecentrum. Het is zo’n twee km wandelen tot het Syöte Nationaal Park waar het centrum gelegen is en de tocht gaat over een tamelijk vlakke weg. Onderweg zien we de sneeuwtapijten tussen de bossen mooi glinsteren onder de ochtendzon. 

Alles in de omgeving straalt puur natuur uit. Wanneer we halt houden en zwijgen hoor je werkelijk niks...gewoonweg zalig.

Aangekomen bij Syötteen Luontokeskus, eigenlijk zitten we nu in het Syöte National Park, is het nog even een stukje ploeteren door verse sneeuw via het wandelpad. We komen langs een soort brug over de loipe/wandelpad en dit beeld heb ik de afgelopen weken vaak gezien via de webcam. Ik ging steeds maar kijken hoe het gesteld was met de hoeveelheid sneeuw hier in Iso-Syöte. Omdat de webcam 24/24 filmt sturen we naar sommige personen de link van de webcamera door zodat we eens naar hen kunnen zwaaien. Missie 'zwaai naar de camera opdat iemand in België het zou kunnen zien' is geslaagd. 

In het informatiecentrum gaan we eerst een warme kop chocolademelk drinken en we delen een kaneelbroodje. Het doet deugd om ons wat te verwarmen...het is -16 graden maar de gevoelstemperatuur geeft -22 graden aan. Dit is nog goed te doen hoor maar af en toe de warmte opzoeken is heel aangenaam. 

Omdat we met de skibus vanuit het dal bij Romekievari terug naar het hotel willen rijden (geen zin om de ganse heuvel op te moeten lopen...is toch 431 meter klimmen) moeten we wel zien dat we daar om 14u45 zeker bij de halte van die skibus staan. 

Eerst is er wel nog wat tijd om de expositie even te bekijken...heel veel info over de fauna en flora dat voorkomt in dit nationale park. 

Daarna wandelen we terug via dezelfde weg als daarstraks en hebben we nog een kwartier om in het winkeltje Tunturi Market binnen te lopen. We snuisteren wat tussen de souvenirs en nemen een fruitsoep mee. Het zijn een soort minuutsoepjes maar dan met fruit. Wil ik wel eens proberen want die warme bessendrankjes van hier vind ik geweldig lekker. 

Wanneer we net buiten staan komt er een klein busje aangereden met een taxibord op. Dit blijkt de bewuste skibus te zijn die vier keer per dag tussen de verschillende skigebieden rijdt. Het kost ons €2 per persoon om ons naar boven te rijden en ons af te zetten voor de receptie van het hotel. 

Mannetje heeft al zin om terug naar de bungalow te gaan maar omdat het mooi zonnig weer is ga ik liever via het pad van de sneeuwscootersafari van gisteren eens kijken bij de dikbesbeeuwde bomen. Onze reisgenootjes hebben daar ook wel zin in en zo gaat mannetje dan ook maar mee. 

Wat we daar op de flanken van de Syöte-heuvel te zien krijgen is geweldig. Al die figuren in sneeuw waaronder de bomen verstopt zitten zijn een spektakel op zich. Deze schitterende sneeuwsculpturen worden ook ‘tykky’ genoemd. Vooral met het zonnetje dat alles toch wat meer kleurt waan je je hier in een levensechte sprookjeswereld...we staan als het ware in het decor van 'Frozen'. Het is wel uitkijken waar je stapt want voor je het weet zak je tot je middel in de diepe sneeuw. De camera moet flink zijn best doen want al dit moois moet gewoon op de geheugenkaart gezet worden...

We lopen ook langs de iglo die men hier voor een nacht kan huren om erin te overnachten. Doen we toch maar niet...

We vervolgen, met de nodige fotostops, onze weg en lopen de heuvel verder af terwijl we ons vergapen aan al die winterpracht. Maar wat krijg je van al dat fotograferen koude handen...ook nog snel de batterij van de camera wisselen want door de koude loopt die supersnel leeg...

Bij een uitzichtpunt kijken we over alle Kelo-bungalows (waarin wij ook logeren) en over het Syöte nationaal park dat een bosrijk gebied is rond de Iso- en Pikkuheuvel (grote en kleine heuvel), de zuidelijkste bergen van Lapland...wij verblijven op de Iso-Syöte. De beide heuvels liggen net buiten het park maar bieden dus een geweldig uitzicht op de omgeving. 

Ondertussen is de zon ook aan het ondergaan ( vandaag is de zon opgekomen om 8u49 en gaat ze onder om 15u56) en omdat het zo helder is kleurt de lucht fantastisch mooi roze en blauw. 

Moeder natuur laat zich hier van haar beste kant zien...fenomenaal mooi om te zien. Ook de sneeuw op de flanken van de heuvel begint roze te kleuren. Prachtig!!!

En zo lopen we steeds verder de heuvel af tot we bij de bungalows arriveren. 

Wanneer we bij onze blokhut zijn is de zon zogoed als onder...de horizon kleurt nu mooi rood, maar echt zo geweldig mooi. 

Tijd om ons te gaan opwarmen in ons huisje...ik doe dat alvast met een minuutsoepje van bessen. Het heeft echt de dikte van een crèmesoep maar smaakt dus naar fruit. Speciaal maar wel lekker. 

En uiteraard loop ik daarna nog even de koude terug in om nog wat te genieten van het blauwe uurtje...zo’n prachtige lucht...adembenemend en zo puur.

Later op de avond brengt de shuttlebus ons weer naar het restaurant en daar krijgen we weer een voortreffelijk buffet voorgeschoteld. 

Omstreeks 21u30 worden we weer afgezet aan onze slaapplaats...krijg ik nog telefoon dat de dierenarts bij m’n hondje is langsgeweest omdat ze terug ziek is geworden. Vorige week is ze ook al een dag niet goed geweest en blijkbaar is het teruggekomen. Morgen zouden we de resultaten van haar bloedname krijgen...pfff, hopelijk valt het wat mee. Ik denk sowieso al vaak aan m’n zwarte does maar nu nog veel meer natuurlijk. 

In de bungalow ga ik nog wat tijd aan het reisverhaal spenderen en dan maar beddeke in. 

Noorderlichtkansen zijn eigenlijk best goed maar ondanks de zonnige en vooral heldere dag is er ondertussen weer veel bewolking komen opzetten. Ik probeer het vannacht nog op te volgen via de app en door eens naar buiten te loeren maar ik vermoed dat het niks zal worden door die vervelende bewolking. Hopelijk krijgen we toch nog een kans om het te zien deze week...fingers crossed...

Foto’s

2 Reacties

  1. Thea:
    5 februari 2020
    Die fruitsoepjes hebben ze in Hongarije ook, echt wel lekker !!
  2. Brenda:
    11 februari 2020
    Ondertussen de fruitsoepjes geproefd en goedgekeurd...😉