Inari-Saariselkä

Vervolg noorderlicht...Gisterenavond rond 23u nog teruggeweest op het bevroren Inarimeer...wel alleen want mannetje lag al te slapen. Voorspeld was dat het noorderlicht in kracht zou toenemen maar dit bleek in realiteit niet zo te zijn. Het poollicht was er nog steeds, maar minder krachtig. We hebben nog wat foto's gemaakt en iets na 23u30 is iedereen terug naar het hotel gegaan. In de kamer aangekomen merkte ik dat ik mijn skibril niet meer bij me had. Dan maar terug naar het meer in m'n eentje en hopen dat ik hem terug zou vinden. Maar de zoektocht draaide op niks uit...weg skibril...
De noorderlichtapps spraken mekaar qua voorspellingen wat tegen. Wanneer ik rond 24u de metingen bekeek van de ACE-satelliet zat er de komende twee uren niet echt gigantisch noorderlicht aan te komen. Dan maar gaan slapen...ik zette wel de wekker om 1u30 om toch de metingen nog eens te raadplegen...je weet maar nooit.
Wanneer ik uit mezelf even wakker werd besloot ik al ff te kijken naar de metingen en dan zag ik tot mijn verbazing dat het al bijna 7u was. Blijkbaar had ik gewoon door het alarm heen geslapen...of er nog sterker noorderlicht is geweest kon niemand mij vertellen. Tot daar het noorderlichtverhaal van gisterenavond.
Alvorens te gaan ontbijten besluit ik toch om nog eens de route van gisterenavond langs te lopen op zoek naar de skibril. Maar weer niet gevonden. Dan maar even vragen aan de receptie of er misschien een skibril is binnengebracht...en ja, hoor...iemand is zo lief geweest om hem daar af te geven. Toevallig had ik gisteren zelf een  iPhone 7 gevonden op het toilet in het Scandic hotel in Kirkenes. Ik heb die daar ook aan de receptie afgegeven. Even later zag ik een Chinese dame wat onrustig rondlopen en ik vermoedde al dat zij het was die de iPhone zocht. Ik heb haar daarover aangesproken en ja hoor, het was haar toestel...wat was ze blij dat ze hem terug had. En ik had daar ook een goed gevoel bij. En zoals je ziet heeft 'karma' gewerkt want ik heb mijn skibril ook terug.
Na een lekker, uitgebreid ontbijt worden alle koffers weer geladen bij een temperatuur van -16°C. Om 9u45 rijden we een heel klein stukje naar het Siida museum. Hier krijgen we een uitgebreide rondleiding over de geschiedenis en de cultuur van de Sami (Lappen...is nu eigenlijk een scheldwoord) en ook over de jaargetijden, fauna en flora in Lapland. In afwachting van de gids kunnen we wat rondsnuffelen in de shop bij het museum. We nemen hier een klein wit pluche rendiertje mee. Daar zijn we nog iets mee van plan maar daar horen jullie nog wel van, dus blijf zeker de reisverslagen volgen...het heeft in ieder geval iets met reizen en speciale momenten te maken. Onze gids is Jacky, oorspronkelijk van Canada maar tijdens een verblijf in Lapland heeft ze haar hart verloren aan een Sami en is ze hier in Finland blijven plakken. Van Jacky horen we ook dat 6 februari de nationale feestdag is van de Sami, vandaar de festiviteiten in Kirkenes. Na de rondleiding krijgen we nog ruimte om eventueel wat te eten of wat rond te hangen in of rond het museum. Wij gaan buiten wat wandelen en daar staan van die typische kota's bedekt onder een dik pak sneeuw. We maken nog wat foto's en gaan ons dan weer even verwarmen in het Siida. Om 12u45 terug voor enkele minuten de bus op...om er dan weer uit te moeten voor een stop aan een grote souvenirshop. Mannetje koopt nog vlaggetjes van Finland en van de Samen (ook het officiële symbool van Lapland), ik laat me weer verleiden door een magneet. 
Om 13u15 weer de bus op en van hieruit gaat het dan naar Saariselkä, de oudste wintersportplaats van Finland...het ligt 250 km boven de poolcirkel en is zo het meest noordelijke skiresort van Finland. Het is gelegen naast het Nationale Park Urho Kekkonen met een loipenetwerk van meer dan 200 km. In Saariselkä is altijd wel wat te beleven, voor jong en oud...
Onderweg naar Saariselkä schijnt de zon volop en ze werpt haar stralen op de met sneeuw bedekte grond.  Veel sneeuw hangt er niet in de bomen...normaal gezien liggen de takken nu afgeladen vol met sneeuw zodat je amper ziet dat het een boom is. Vorig jaar hebben wij die besneeuwde bomen kunnen zien en dat was heel indrukwekkend. 
Op een gegeven moment begint er toch wat sneeuw en ijs in de bomen te verschijnen en dit wekt meteen het winterwonderland-gevoel op. De bus maakt even een korte fotostop zodat we deze sprookjestaferelen even op de gevoelige plaat kunnen vastleggen. We zien beneden ons een husky-safari voorbij trekken door het magische, witte landschap. 
Niet veel later arriveren we in Saariselkä aan ons hotel Riekonlinna. We kunnen onmiddellijk in onze kamer...vlug onze bagage daar wegzetten en dan naar Lapland Safari's waar we onze thermopakken moeten ophalen. Deze kunnen we gebruiken zolang we hier in Saariselkä zijn. Wij zijn bij de eersten om te passen en kunnen dan ook al snel onze husky-safari van vrijdag gaan betalen. 
Vlug de pakken naar de kamer doen en dan op zoek naar een perfecte noorderlichtplek. Bij Lapland Safari's had ik een plannetje meegenomen en hierop staat een noorderlichtspotplaats op, Aurora. Met enkele anderen van de groep besluiten we naar deze plek te wandelen. Het zou een plek zijn waar je geen last hebt van de verlichte skipiste. Na wat klimmen en dalen door een fantastisch sneeuwlandschap bereiken we Aurora. Er staat gewoon een heel groot houten gebouw waarin zelfs een houtkachel staat. Vanuit dat gebouw heb je uitstekend zicht op eventueel noorderlicht. Er is ook een groot panoramaterras aan. Vlakbij het gebouw staat er ook een houten cabine met toiletten en een opslagplaats met houtblokken voor de kachel. Ook buiten kan je zelf nog een vuurtje maken in een daarvoor bestemd kampvuur. Dit is echt 'de meest ideale' noorderlichtspotplaats. We vragen ons wel af of het gebouw straks niet afgesloten zal zijn. Temperatuur is nu -19°C, wat gaat dat vanavond dan wel niet zijn...
We wandelen samen terug naar het hotel en checken meteen aan de receptie of het gebouw afgesloten wordt. Dit is niet het geval...wij weten straks in ieder geval al waar naartoe...de waardes van de ACE-satelliet zijn alvast heel gunstig. Hopelijk blijft dat zo voor de hele avond/nacht.
Op de kamer nog ff wat relaxen en tegen 19u kunnen we aan tafel. Dit is in buffetvorm en er is keuze tussen vis en vlees en dit alles aangevuld met een saladebar, warme groenten, wat koude pasta en rijst, ratatouille en gebakken aardappelen. Er is ook nog pastinaaksoep en als nagerecht brownie met aardbeienkwark. Het smaakt ons wel.
Tijdens het eten kunnen we al zien dat de waarden van de ACE-satelliet niet meer zo ideaal zijn. Toch besluiten we om na het eten met z'n negenen naar de Aurora te gaan. We zetten ons in warme kledij en gaan op pad. Buiten zien we dat er ook nog eens bewolking is komen opzetten. Dat is een tegenvaller van jewelste. 
Op het pad naar Aurora komen we best veel mensen tegen en daar aangekomen zitten er aan een brandend kampvuur al enkele mensen en binnen in het gebouw brandt het kacheltje ook op volle kracht. Wat had dit ideaal geweest als er nu helder weer was geweest. Soit...we mogen uiteraard niet klagen want we waren de afgelopen dagen enorm verwend door het noorderlicht. 
Na een half uurtje bij Aurora besluiten we om terug te gaan naar het hotel. Één dame van de groep blijft nog even. Misschien klaart het straks nog wel op en kan het noorderlicht nog opduiken maar voorlopig zit dat er niet direct in. We hebben aan de receptie in ieder geval ons kamernummer opgegeven om te verwittigen bij noorderlicht. En voor nu...oogjes dicht en snaveltjes toe...slaap lekker...