Hoogstraten-Flachau (Oostenrijk)

Hoihoi...een nieuwe reis staat in de startblokken. Gisteren nog op het laatste moment de koffers gepakt, had afgelopen week wat last van uitstelgedrag...mijn dikke vriend is sinds gisterenavond weer op haar vertrouwde vakantieadresje en de thuisblijvers hebben de nodige instructies gekregen voor de gang van zaken in en rond huis. 

Deze keer gaat onze reis naar Kroatië, waar we zullen verblijven op het eiland Krk, ‘Kurk’ uitgesproken.

Iets voor 4u gaat de wekker...helemaal niet goed geslapen. Ondanks het vroege uur toch maar ontbeten en iets na 5u gaat het richting opstapplaats. Het is er een drukte van jewelste. Er vertrekken vandaag diverse bussen naar uiteenlopende bestemmingen. Goed opletten hier om in de juiste bus te stappen. 

Het is al na 5u30 als we met de bus de weg opdraaien. Blijkbaar hebben we een andere bus, degene waar we normaal mee zouden rijden is gisterenavond in panne gevallen. Hopelijk is deze bus geen afdankertje en hebben we er straks geen problemen mee. 

Bij de park&ride in Zoersel pikken we de overige reizigers nog op. In totaal zijn we met 43 personen...een grote groep...en dus ook een bomvolle bus. Deze keer geen mogelijkheid om apart te gaan zitten. 

Niet veel later zitten we al op de snelweg...richting Nederland en vervolgens naar Duitsland. 

Intussen heeft de gids, Marita, zich al voorgesteld. Ook chauffeur Rudy plaatst een woordje. Momenteel rijdt er een andere chauffeur, Raymond. Hij zal rijden tot Siegburg en vanaf daar gaat hij terug richting België en zal Rudy het stuur overnemen voor de rest van de reis. 

In Frechen-Süd houden we onze eerste ochtendstop...een broodje smaakt nu wel. 

Omstreeks 9u zetten we onze rit verder en krijgen we een plattegrond van Kroatië waarop we al kunnen zien waar we de komende dagen naartoe zullen gaan. Kroatië is best groot qua oppervlakte en heeft wat de vorm van een boemerang. Volgens Marita is het een land van zon, zee, rotsen, bossen, cultuur,... allemaal veelbelovend dus...

Iets na 9u30 is er de chauffeurswissel in Siegburg. Raymond wordt afgezet aan een wegrestaurant. Geen idee hoe hij weer terug naar België gaat. 

We zien verder onderweg net zoals vorige reis slot Montabaur en een tijdje later zien we ook de Limburger Dom van Limburg an der Lahn, met de zeven torens, statig pronken boven het historische stadje. 

Ook de luchthaven van Frankfurt wordt weer van alle kanten belaagd met opstijgende en landende vliegtuigen. Blijkbaar is Schiphol nog groter dan Frankfurt...Schiphol is inderdaad ook mega maar hier in Frankfurt komt het nog indrukwekkender over, geen idee waarom dit zo voelt.

Omstreeks 11u30 nog een korte ‘strek-maar-even-je-benen-stop’ en dan weer op weg. Ook hebben we ondertussen het hele weekprogramma overlopen. Lang uitslapen zit er niet in deze vakantie...

We houden wat later een langere stop om te kunnen eten. Wij eten buiten op een terrasje onze broodjes op met een stralende zon als getuige. Zalig vertoeven hier. Er is hier nog een bus van dezelfde maatschappij met Dirk als gids, die hadden wij ook tijdens onze rondreis Ierland. Om 13u30 weer verzamelen aan de bus en al snel blijkt dat er enkele zwartrijders op onze bus zitten. Die hebben zich vergist van bus en moesten op de bus naar Praag met Dirk als gids. Gelukkig staat hun bus nog op hen te wachten en kunnen we allen weer snel de weg op. 

Van de hopplanten onderweg heb ik dit keer niet veel gezien...toch even in dromenland geweest blijkbaar...

Vlakbij München zien we de Allianz Arena weer opduiken. Deze keer langs de linkerkant van de bus...vreemd, want in mei lag de arena aan de rechterkant van de weg toen we naar Karinthië reden. Maar niet veel later passeren we plots opnieuw de Allianz Arena, nu aan de rechterkant. Toch ergens iets misgegaan in de route denk ik, er waren dan ook veel werkzaamheden rond München. 

Omstreeks 17u, niet ver voorbij München maken we onze laatste tussenstop voor vandaag. Mannetje laat zich verleiden tot een Mc Flurry Pick-Up-koek met caramelsaus. Ik bezondig me aan een smoothie zwarte bes...ijs- en ijskoud, ik krijg er prompt een ‘brain freeze’ van. 

Op deze stop maken we kennis met een ander koppel van de groep...mannetje had hen eerder al herkend omdat hij een brandweerman in Wuustwezel is. Gespreksonderwerp is dan ook al vlug brandweer...of wat hadden jullie gedacht?

Omstreeks 17u45 gaat het dan rechtstreeks naar het skigebied Flachauwinkl waar we zullen overnachten in hotel Wieseneck.

Al heel snel zien we in de verte de Alpen opduiken...echt mooie omgeving...en nu onder een stralende hemel. Dat was vorige keer een ander verhaal...toen zaten de toppen van de Alpen meestal in de wolken. 

En het wateroppervlak van de Chiemsee of Beierse Meer, het derde grootste meer van Duitsland, wordt nu mooi opgelicht door de zonnestralen van de avondzon...prachtig stukje natuur. Een knalgele luchtballon hangt tussen de bergen...heb ik ook ooit gedaan boven onze Kempense gronden maar zo tussen berg en boven dal lijkt het me een mooie ervaring met net dat tikkeltje meer. 

Iets na 19u rijden we de grens over en zitten we in Oostenrijk...door de boxen klinken Oostenrijkse deuntjes en zetten wij koers richting Flachauwinkl in Salzburgerland.

We moeten het gebergte doorkruisen via enkele lange tunnels...tussen de twee eerste tunnels ligt de Adolfkloof. Hier zou Adolf Hitler destijds zijn schatten hebben verstopt maar tot op heden is hier nog niks van teruggevonden. 

Omstreeks 20u bereiken we ons hotel Wieseneck in Flachau, ski-oord Flachauwinkl. We kunnen meteen aan tafel voor een vier-gangenmenu. In de eetruimte krijgen we de sleutel van de kamer...wij mogen in een uit de kluiten gewassen appartement logeren. Het is al tegen 22u wanneer we op het appartement aankomen...lange reisdag achter de rug. Nog vlug de douche onder en beddeke in...vandaag zo’n 1000 km in de wielen, morgen de resterende km’s tot in Krk...slaapwel...