Flachau-Hoogstraten

Om 5u55 gaat de wekker...niet te lang treuzelen want om 6u30 moeten de koffers in de bus zitten. Daarna nog een uitgebreid ontbijtbuffet, kunnen we een flinke basis leggen voor een nog hele lange reisdag.

Vertrek staat gepland om 7u15 en niet veel later zijn we aan het rijden.

We krijgen nog een update van het zieke dametje…de operatie is goed geslaagd maar van de uitleg die de man in het ziekenhuis had gekregen had hij niks verstaan. Op dat moment was de zoon ook nog niet toegekomen. Straks misschien nog wat extra nieuws.

Ondertussen hebben we nog een tankstop gehad en onderweg is het weer genieten van het prachtige zicht op de Oostenrijkse bergen hier in Salzburgerland. 

Aan de overgang met de Duitse grens even een snelle controle en iets na 8u30 bollen we alweer op Duits grondgebied. 

In Holzkirchen maken we een ochtendstop van een half uur, hier nog even met onze snuit wat zonnestralen meepikken, en om 10u15 ‘back on the road again’.

Ondertussen heeft Marita de zoon van de zieke dame aan de telefoon gehad en het is wel een erg zware operatie geweest, het was een heel serieuze hersenbloeding. Nu wordt ze twee dagen in een kunstmatige coma gehouden en dan is het naar het einde van de week toe afwachten hoe ze hier uit zal komen. Afhankelijk daarvan zal de repatriëring naar een Belgisch ziekenhuis misschien kunnen plaatsvinden. Eerlijk gezegd...ik heb hier niet zo’n goed gevoel bij. Een onmiddellijke interventie na de eerste vaststellingen gisterenmorgen had misschien erger kunnen voorkomen.

In Aurach Nord Erlangen houden we onze middagstop...voor mij een broodje met tomatensoep...mannetje gaat voor een California burger met frietjes. Dit smaakte allemaal wel.

Iets na 13u30 zetten we onze neus weer richting België. Marita plaatst nog een dankwoordje voor de groep en stelt alvast wat andere reizen voor. Als souvenir krijgen we nog een leuke kaart van het amfitheater in Pula met daaromheen een das geknoopt, het symbool van Kroatië...want de das (cravat) is immers in Kroatië geboren. De oorsprong is een liefdesgeschiedenis. Een jongeman bond als teken van liefde het sjaaltje van zijn geliefde om wanneer hij voor lange tijd vertrok en creëerde op die manier een nieuwe mode. De das werd onderdeel van de nationale dracht in Kroatië en de soldaten brachten hem vervolgens doorheen Europa. Vooral de Fransen waren zeer onder de indruk van het fraaie kledingstuk. En zo is de das als kledingstuk geboren.

Bijna klokslag 16u pikken we de andere chauffeur weer op aan de luchthaven van Frankfurt. En wij ondertussen vliegtuigen spotten...om dan even later de skyline van Frankfurt am Main (Mainhattan) te zien liggen. 

In Medenbach Ost Wiesbaden wisselen de chauffeurs van plaats en zit Rudy zijn werkweek erop. Peter heeft het stuur nu in handen en stuurt de bus (en ons) vanaf 16u30 hopelijk veilig terug naar België.

De ondertussen welbekende Dom van Limburg en iets verder Slot Montabaur trekken weer aan ons uitzicht voorbij. 

Om 18u hebben we onze laatste stop in Siegburg Ost...wij bezondigen ons nog aan een ijsje en drie kwartier later is het weer rijden geblazen.

Omdat we de afgelopen dagen geen mopje van de dag hebben gehad vertelt Marita er enkele na elkaar. Wie zin heeft mag aan de micro komen om er ook wat te komen vertellen. Ons oudste manneke van de groep...83 jaar...komt er enkele mopjes vertellen in z’n sappig ‘Antweirps’...en best wel vuile mopjes...een broer en zus die mee zijn met ons kunnen er niet echt mee lachen, ze zijn best gelovig en ik denk dat ze dit toch net een tikkeltje te gortig vinden...soit, de rest van de bus vindt het hilarisch. 

Nabij Düren is het file...pfff...wel is het mooi meegenomen dat ik nu de kans heb om vanuit de bus de schitterende avondlucht vast te leggen op foto. Het lijkt wel of de hemel in brand staat, al die rode kleuren aangevuld met blauwachtige en roze schijnsels, ik kan er niet genoeg van krijgen. 

En als ik deze reis voor elke vrachtwagenchauffeur die met de gsm bezig was tijdens het rijden een Euro had gekregen dan was deze reis dubbel en dik terugbetaald geweest...onvoorstelbaar. Je zou maar net die personenwagen zijn die achteraan wordt aangereden door zo’n wegreus...en dat allemaal omdat ze net die ene post online willen zetten of een bericht willen versturen. Pas op, in personenwagens gebeurt dit ook maar bij hen kon ik niet altijd goed zien of ze met hun gsm aan het prutsen waren. 

De file heeft er wel voor gezorgd dat we nu zo’n drie kwartier vertraging hebben...en ik wil mijn zwart labje vandaag nog ophalen op haar vakantieadresje, hopelijk kan dit nog. 

Eerst nog een klein stukje door Nederland en dan terug in ons Belgenlandje.

Bij de park&ride in Zoersel moeten we al een deel van de groep afzetten, wij komen vervolgens om 22u10 in Rijkevorsel aan. 

We nemen afscheid van de rest van de groep...het was echt een hele leuke bende, ook al waren we weer de benjamins. We hebben ons samen goed geamuseerd...wel spijtig wat dat ene vrouwke is overkomen, ik denk er toch nog vaak aan. Laten we hopen dat ze op het einde van de week ook weer terug in België zijn.

Vervolgens vlug de auto in en dan richting Hoogstraten. De hoofdstraat is afgesloten omdat ze alle stukken van het groenten- en bloemenfestijn van afgelopen weekend aan het afbreken zijn (hebben we deze keer gemist maar ik heb mooie foto’s gezien van de vele creaties). Dan maar even een omleiding volgen. Koffers worden vlug in de garage gezet en dan gaat het snel naar m’n hondje...Mila blij, baasjes blij. Ze staat te popelen om mee naar huis te mogen, ook al komt ze zeker niks tekort op haar vakantieadresje. 

Ondanks het late uur toch nog maar de koffers leegmaken...morgen nog een dagje vrijaf om wat te bekomen van de toch wel vermoeiende maar mooie reis. 

Hiermee is onze vakantie naar het eiland Krk in Kroatië volledig ten einde. Het was een aangename kennismaking met het land van de Kroaten. Zon, zee, natuur en cultuur waren allemaal van de partij. Ik zou het land graag nog wat meer willen verkennen...maar eerst zoeken we andere horizonten op...binnenkort stap ik toch wat uit mijn comfortzone en gaat het richting het oosten. Maar daarover later meer...dank je wel aan iedereen die heeft meegelezen, dank je wel voor de leuke reacties...hopelijk tot een volgende keer...bye, bye...