Connemara-Kylemore Abbey-Galway

De zon is al vroeg van de partij...vrij goed geslapen afgelopen nacht. Eerst nog ff wandelingetje naar de zee, we zitten immers in een strandhotel...het zeewater in de Galway Bay is hier warm, er is hier doorstroming van water afkomstig uit de Caraïben.
Iets na 8u een gezond ontbijtje nuttigen want om 9u15 moeten we vertrekken voor onze daguitstap...althans dat was de bedoeling toch want direct na ons ontbijt zien we de chauffeur en deze is blijkbaar de sleutels van de bus verloren...op dat moment (8u30) is hij al 1,5 uur aan het zoeken. Aan de receptie weten ze ook niks van sleutels of een fluovestje waar sleutels in zouden zitten. Bart zegt dat de reservesleutels in de bus liggen maar we moeten wel in de bus geraken natuurlijk. We hebben met enkele personen nog de vuilzak met afval van de bus nog omgekapt om te zien of de sleutel hier niet tussen gesukkeld is...maar niks gevonden...
Na een telefoontje met het reisbureau krijgt de chauffeur de opdracht om alle compartimenten gewoon met een flinke ruk uit hun slot te trekken...en dit lukt nog ook (dus zo makkelijk is het blijkbaar om bagageruimtes open te maken). Maar in de compartimenten liggen geen sleutels. Uiteindelijk kan er toch in de bus gekropen worden door via het compartiment achter de deur naast de voorste zetel een wandje weg te duwen. Maar de vreugde is van korte duur want aan het bosje reservesleutels in de bus hangt geen contactsleutel. Na de kamer van de chauffeur nog eens te hebben doorzocht zijn er nog steeds geen sleutels boven water gekomen. Daar staan we dan...ondertussen al een uur verder...gelukkig warm weer, dat maakt veel goed. De chauffeur loopt vrij gespannen rond...je zou voor minder natuurlijk.
Onze gids Dirk komt met het nieuws dat er een lokale bus gecharterd is en dat deze ons rond 11u15 zal oppikken...het programma van de daguitstap zal wel wat worden aangepast. 
Er wordt nagedacht om de reservesleutels via DHL over te laten vliegen maar noch bij het reisbureau noch bij Van Hool (busmaker) kunnen ze de reservesleutels vinden. Ook is er nog een optie om een volledig ander slot te laten steken in de bus.
Maar dan plots nieuws dat het fluovestje met de sleutels erin terecht is. Blijkbaar was iemand van de groep nog naar de gesloten bar van het hotel gegaan (daar had chauffeur gisterenavond nog gezeten) en de poetsvrouw had een vestje zien liggen. Ik snap niet dat het personeel van de bar dit niet bij de receptie hebben afgegeven. Maar uiteindelijk kunnen we dan toch vertrekken rond 11u20. Hopelijk is de chauffeur niet te gestrest door dit gebeuren want we moeten nog wel wat km's doen vandaag.

We gaan het schiereiland Connemara, erg geliefd bij Ierlandreizigers, verkennen. Het is een uitgestrekt hoogveengebied, vrij woest, arm en dunbevolkt. Dit is ook een Gaeltacht-gebied, waar ze enkel het Gaelic als hoofdtaal hebben. Ook zien we hier een Connemara Pony...een paardenras van gestalte groter dan een pony, maar kleiner en meer tenger dan een gewoon paard. 
In de vele meertjes die Connemara herbergt zien we vaak witte waterlelies drijven...overal in de omgeving zie je schaapjes grazen...
Aan een watervalletje maken we nog een fotostopje...om daarna weer verder te trekken doorheen Connemara met een mooi zicht op de Black Mountains...men noemt ze zwarte bergen omdat ze bijna altijd in de wolken zitten.
Connemara doet me trouwens steeds denken aan het fameuze 'zwaai maar met je servet-liedje'...jullie weten vast wel wat ik bedoel, ieder van ons is ooit wel eens op één of ander feest zwaaiend met de servet (soms al staande boven op een stoel) uit de bol gegaan...geweldig, toch?
Opgepast hier voor schaapjes op de weg...hier staan vaak geen afsluitingen en zo kunnen ze overal lopen. Het zijn typische Connemara schaapjes met zwarte pootjes, zwarte kop en witte wol, ze zijn echt grappig om te zien. Dit doet me denken aan moeder schaap met haar lammetje dat afgelopen zondag over de weg paradeerde toen we over de Ring of Kerry reden...hopelijk zijn de twee terug op een veilige plaats geraakt (daar waren wel afsluitingen) want met al dat verkeer zouden ze nog als roadkill kunnen eindigen.
Rond 13u komen we aan bij Kylemore Abbey, een 19de eeuws fantasiekasteel gebouwd door de familie Henry dat in 1920 overgenomen werd door Ierse benedictinessen die tot aan WOI in Ieper gevestigd waren. Het internationale meisjesinternaat werd destijds ook van Ieper naar Kylemore overgebracht. De meisjes die hier verbleven kwamen meestal uit rijke families. Hoog boven op een berg zien we het Heilig-Hart standbeeld, opgericht door de Benedictijnse nonnen in 1932...
We besluiten eerst wat lunch te kopen en te eten en dan gaan we het landgoed, met een overvloed aan mooie natuur, binnen. Het kasteel (de abdij) is geweldig om te zien maar eerst wandelen we naar de mooie neo-gotische kerk. Deze kathedraal in miniatuur werd door Mitchell Henry gebouwd ter nagedachtenis van zijn vrouw Margaret die op 45-jarige leeftijd overleed aan dysenterie, opgelopen in Egypte. Binnen in de kerk laten we nog even een kaarsje branden voor alles en iedereen die ons lief is. In het kathedraaltje mag je ook een bladwijzer meenemen met hierop een mooie tekst...ik neem er eentje mee met 'An Irish Blessing' erop...mooi aandenken aan ons bezoek aan Kylemore Abbey...
We bezoeken ook het mausoleum waar het echtpaar Henry ten ruste is gelegd. Iets verder staat ook 'De Strijkijzer Steen'...de legende zegt dat deze steen van berg tot berg werd gegooid door twee mythische reuzen. Je mag een wens doen als je een kiezel over de top van de steen kan gooien, met je rug naar de steen gekeerd. 
Dan bezoeken we de abdij. Binnenin kunnen we een kijkje nemen in de leefwereld van toen gedurende de jaren die verstreken zijn.
In het landgoed is ook een Victoriaanse ommuurde tuin. Omdat we wat tijdsgebonden zitten nemen we de pendelbus naar de tuin. De tuin is 2,4 hectare groot en er bevinden zich serres, een bloemen- en moestuin, de huizen van de hoofdtuinman, van de tuinknechten en een kalkoven. We kuieren wat door de tuin en dan gaan we te voet terug richting bus...een tochtje van iets meer dan een km door prachtige natuur. Overal waar je kijkt zie je rododendron...in Ierland valt dit onder onkruid, het woekert hier overal in het wild. Maar het is wel mooi om deze 'en masse' bij elkaar te zien staan. Kylemore Abbey moet je zeker bezoeken als je naar Ierland komt. Het ligt vlak naast het Connemara National Park.
Om 15u30 reizen we verder met de bus richting Galway...Galway roept bij mij altijd herinneringen op aan de film 'PS I Love You'...echt geweldige, ontroerende film die je zeker moet hebben gezien met Gerard Butler (daarvoor alleen al zou je naar de film kijken) en Hilary Swank in de hoofdrollen en die zich ook voor een stuk afspeelt in Ierland. In de filmmuziek speelt Galway vaak een rol...
We passeren het vermoedelijk Killary Harbour Fjord (ben niet zeker van de naam) en houden hier even een fotostop...indrukwekkend mooi...Leenane is een plaatsje dat iets verderop gelegen is. Ook passeren we nog Oughterard en Moycullen.
Tegen 17u30 bereiken we Galway en gaan we eerst een kathedraal bekijken...mooi vanbuiten en ook binnen in de kathedraal is het heel speciaal met een altaar in het midden. Ook hier gaan we nog een kaarsje branden en daar zie ik plots iets bruin liggen in een bidstoeltje. Het blijkt een pakje te zijn met daarop de tekst dat er een boek inzit, in Ierland in deze kathedraal weggelegd door een Texaan en er wordt gevraagd om het eventueel mee te nemen en het boek elders op een heilige plaats terug achter te laten zodanig dat het boek zich verder kan verspreiden over heel de wereld. Ik laat mannetje het ook zien maar we besluiten toch om het niet mee te pakken, ook al wou ik het eerst wel doen. Buitengekomen vertelt mannetje het tegen de gids, die samen met mannetje even gaat kijken, en deze legt het voor aan heel de groep om eventuele geïnteresseerden de kans te geven om het pakje te gaan halen. Niemand voelt zich hiervoor geroepen en dan ben ik het toch maar gaan halen. Maar ik laat het nog even ingepakt zitten...spannend...
We maken samen nog een wandeltochtje door de straten van Galway...het is een aangename plaats om te vertoeven...we zien de (rock)pub Sally Longs en deze heeft op de zijgevel muurschilderingen van grote artiesten die hier ooit zouden zijn geweest...zoals Elvis Presley, Queen, The Rolling Stones, Tina Turner, Bono en ga zo maar door.
Ook zien we Lynch's Castle. Hier zou ooit een rechter gewoond hebben die een varken van een zoon had en deze heeft zijn eigen zoon hiervoor gestraft door hem te verhangen...dus de term iemand lynchen, het recht in eigen handen nemen, komt van de naam van deze rechter. 
Na de wandeling door Galway rijden we terug naar het hotel waar we om 19u meteen aan tafel kunnen...nadien naar de kamer en pakje nog uitpakken. Er zit een Engelstalig boek in met een handgeschreven brief. Het boek (volgens mij nieuw) heet 'Rediscover Jesus' en de brief is afkomstig van mensen uit Texas, USA...het is een mooie brief...wie weet ga ik het boek lezen...in ieder geval ga ik het boek een kans geven om de wereld verder rond te reizen door deze ook op een heilige plaats achter te laten...waar en wanneer weet ik nog niet...time will tell...
Nu nog ff bagage vertrekkensklaar maken want morgen steken we Ierland dwars over en reizen we door naar Dublin...