Azoren/São Miguel/Ponta Delgada ~ Brussel

16 september 2019 - Hoogstraten, België

Hallo...vandaag onze laatste dag op de Azoren. We ontbijten vandaag wat later en blijven ook wat langer zitten aan tafel...we hebben toch alle tijd. Na het ontbijt lopen we nog even tot het winkeltje dat vlakbij het hotel ligt. In de buurt van het winkeltje staat ook een oude suikerfabriek die we de afgelopen week al vaak zijn gepasseerd en we gaan even een kijkje nemen. Bij de inkom staat er een grote suikerbiet...leuk om hier nog even een foto van te maken. 

In het winkeltje nemen we nog wat water mee en een pakje koekjes om toch al wat te kunnen knabbelen straks.

Terug in de kamer moeten we enkel nog de laatste spulletjes in de koffers steken. Daarna gaan we nog even aan het zwembad liggen om te relaxen. We moeten immers pas om 12 uitchecken en het is nog maar 10u30.

Rond 11u30 gaan we de koffers op de kamer halen en leveren we onze sleutelkaart in. De bagage kan nog gestockeerd worden bij de receptie en nu moeten we ons nog zien bezig te houden tot 14u30 om naar de luchthaven te vertrekken. 

We chillen wat in het loungegedeelte van het hotel...een mooie oosters getinte ruimte...eten nog een appel (ikke toch) en knabbelen wat typisch Azoriaanse koekjes (vooral mannetje). Ondertussen nog wat programmaatjes bekijken op de iPad en zo is het heel vlug 14u. We halen onze bagage weer op en maken voor het hotel nog een groepsfoto. Het hotel viel zeker in de smaak...ook heel lekker gegeten de afgelopen week. 

Omstreeks 14u45 arriveren we in de luchthaven van São Miguel, João Paulo II Airport (vernoemd naar paus Johannes Paulus II en er staat hier buiten voor de luchthaven een standbeeld van hem), en daar nemen we afscheid van Nicolle en Victor die de volgende groep vanuit Brussel al gaan opwachten. We kunnen meteen inchecken. Ditmaal toch naast elkaar maar wel met het gangpad ertussen. De veiligheidscontrole verloopt vlot en dan is het aan de gate nog wachten tot we kunnen boarden. 

Bij ons in de groep is een koppel uit Rijkevorsel en het komt ter sprake dat ze opgehaald worden door een taxibus samen met hun twee medereizigers uit Lommel die ook mee naar Rijkevorsel rijden. We hebben al veel plezier gemaakt samen afgelopen week en ze stellen voor om eens naar het taxibedrijf te bellen om te horen of we nog met hen mee kunnen tot Rijkevorsel. Dan hoeft mijn pa ons niet in Brussel op te halen. Dit was zo voorzien omdat we straks geen trein terug naar Station Noorderkempen hebben. 

Na het telefoontje krijgen we te horen dat het taxibedrijf ons wil meenemen, zelfs gratis als we voor hen reclame willen maken. Even nog vlug een sms naar mijn ma om te laten weten dat pa ons in Rijkevorsel mag oppikken. Dit scheelt voor hem toch een flink pak reistijd. 

Om 16u zien we ons toestel landen, een nieuwe groep Blauwe Vogeltjes kan aan hun Azorenreis beginnen. Het is weer het witte toestel, gehuurd door Tui Fly. 

Omstreeks 16u45 kunnen we aan boord en stijgen we 20 minuten later op dan voorzien. De vlucht zal zo’n vier uren duren. Ik zet mijn horloge alvast twee uren verder, onze Belgische plaatselijke tijd. 

In het begin van de vlucht is er regelmatig wat turbulentie en dan slaat de paniek weer toe bij mij...verschrikkelijke knoop in mijn maag. Op deze vlucht doet de piloot wel moeite om even wat te vertellen over het verloop van de vlucht. Zo vliegen we over de Atlantische Oceaan via het noordoosten van Spanje over Nantes terug naar Brussel. Is toch altijd fijn om wat te kunnen volgen.

Wanneer we op kruishoogte zijn is het weer snacktijd...deze keer goed voorbereid zodat we onmiddellijk alles kunnen bestellen. Ook veel honger nu want we hebben niet zo veel gegeten vandaag. 

Bij het bereiken van het vasteland van Spanje hebben we een tijdje last van turbulentie. Allemaal weer blijven zitten met de riemen vast...echt niet goed voor de zenuwen. Ik voel mijn ogen ontzettend hard prikken door de droge lucht. Toen ik daarnet naar het toilet ging schrok ik van mezelf want mijn ogen zijn echt vuurrood. Ook zijn de neus en luchtwegen geïrriteerd, als daar maar geen verkoudheid van komt. Toch maar even proberen om de ogen te sluiten...nog een uur te vliegen. 

Het is 22u45 plaatselijke tijd wanneer ik begin te voelen dat het toestel begint te dalen...en enkele minuten later krijgen we van de piloot dan ook de melding dat de landing op Brussel Airport is ingezet. Om 23u20 staan we weer veilig terug op de grond. 

Na een poosje taxiën naar de gate kunnen we van daaruit nog een fikse wandeling doen naar de bagagebanden. Ondertussen al wat afscheid nemen van de rest van de groep...het was echt een superfijne groep, heel veel plezier gemaakt...vooral met onze ‘penspony’ uit Sint Truiden, zoals hij zichzelf noemt. De koffers zijn er vrij snel (ook al was er dit keer iemand bijna met de onze weg...bleek dat hij donkerblauwe koffers met een gele kofferband moest hebben terwijl de onze lichtblauw zijn zonder kofferband...tja) en zoals eerder gezegd kunnen we met onze vier compagnons met het taxibusje terug naar huis, althans tot in Rijkevorsel. De chauffeur staat ons netjes op te wachten bij de aankomst en om 1u staan we in Rijkevorsel waar mijn pa al staat te wachten. De chauffeur van CJRoadtravel verdient wel een fooi. Nog snel een knuffel en flinke pol voor de vier supertoffe reisgezellen en dan op weg naar mijn woefke. 

We kieperen mannetje en bagage bij ons thuis al uit de auto zodat ik al mee kan naar ons Mila...ze ligt natuurlijk in dromenland, het is ondertussen al bijna 1u30, maar ze is direct goed wakker en heel blij als ik binnenkom. Zelf ook heel content dat ik haar weer kan knuffelen. Mannetje komt ons dan met de auto oppikken en zo kan ze weer naar haar eigen vertrouwde plekje thuis.

Ik besluit de koffers toch nog maar uit te laden...is binnen enkele uren dan toch leuker opstaan...kunnen we morgenvroeg meteen wasmachine en droogkast op volle toeren laten draaien. 

En zo zit onze ontdekkingstocht in de wondere wereld der vulkanen erop...de Azoriaanse archipel São Miguel herbergt een hele mooie groene natuur met een mysterieus kantje door de vulkanische activiteit en dit alles aangevuld met een overweldigende bloemenpracht. Ook de weergoden waren ons goedgezind...we hebben kunnen genieten van fantastische uitzichten bij warme temperaturen...het was puur genieten op de Azoren!!! Happy to be here, sad to leave...

Dankjewel om weer mee te lezen...voor de fijne reacties...hoop dat jullie er ook wat van hebben genoten.

Volgende keer steken we de grote plas over om wat kerstsfeer op te snuiven in een wereldstad...hopelijk lezen jullie dan ook weer mee...até logo...tot snel...

Foto’s

1 Reactie

  1. Corneel goris:
    17 september 2019
    brenda en swa:echt genoten weer van alles wat je te vertellen had;je kan het zo duidelijk verwoorden;het was een plezier om weer te volgen en fotoos waren ook weer heel tof zoals bv van de walvissen/hopelijk kan je nog effe uitrusten voor je alweer aan de slag moet; veel liefs