Velden-Pyramidenkogel-Klagenfurt (Wörthersee)

Een zéér zonnige goedemorgen vandaag...wel wat bewolking rond de bergen maar voor het overige een blauwe lucht en het zonnetje. 

Na een goed ontbijt gaan we om 8u15 op weg naar Velden, een mondaine plaats, het Monaco van Oostenrijk, gelegen aan de Wörthersee. Dit meer is het grootste van Karinthië met een oppervlakte van 19,39 vierkante km, gelegen op 439 meter hoogte, tussen Villach en Klagenfurt. Het meer heeft weinig doorstroming en daardoor mengt het koude water uit de diepte zich nauwelijks met de bovenlaag en in de zomer kan de temperatuur van het water oplopen tot zo’n 25°C. De Wörthersee is al vaak het decor geweest in diverse films en tv-series. Tegen deze regio zegt men ook wel eens de Oostenrijkse Rivièra.

Bij het ontstaan van de Wörthersee hoort een sage...een ludieke figuur (soort dwerg) kwam altijd naar de mensen om te zeggen dat ze naar de kerk moesten gaan en niet in zonde mochten leven maar de mensen wilden niet luisteren. Toen het figuurtje dit beu werd draaide hij het kraantje open van het tonnetje dat hij altijd bij zich droeg en zo liet hij alles onderlopen (enorme regenbuien) en zo is de Wörthersee ontstaan. In Klagenfurt staat er een ludiek standbeeld van dit figuurtje met het tonnetje. 

In Velden hebben we wat vrije tijd en we wandelen langs de wandelpromenade en zien Schloss Velden of Schloss am Wörthersee, een prominent aanwezig slot dat nu dienst doet als een 5*-hotel. Het zonnetje komt er goed door en het is vrij warm...het meer kleurt mooi blauw onder de zonnestralen. Heel vaak vertoeven hier belangrijke personen en celebrities, het is een echte VIP-buurt met ook enkele casino’s. 

Om 9u45 rijden we langs de oevers van het meer door naar het schiereilandje en bedevaartsplaatsje Maria-Wörth. We zien prieeltjes staan langs het water en privé-steigertjes...echt een mediterraans gevoel hier. 

Bij Maria-Wörth hebben we tijd om de twee kerkjes te bezoeken. Het ene is Winterkirche, een klein kerkje...de andere kerk is Wallfahrtskirche (waar we een kaarsje gaan branden) met een mooie kerkhoftuin eromheen. Momenteel wordt de toren gerestaureerd.

Rond het schiereiland kleurt het water van het meer mooi turquoise...dit levert fantastische plaatjes op...

Om 11u zetten we onze tocht verder naar de Pyramidenkogel in Linden, een houten uitzichttoren van 100 meter gelegen op een hoogte van 851 meter. De Pyramidenkogel staat op de gelijknamige berg (eveneens 851 meter hoog) en het is de hoogste houten uitzichttoren ter wereld. De spiraalvormige toren vormt een symbolische brug tussen de hemel en de meren en tussen vrijheid, plezier en natuur.

Daar aangekomen kunnen we met een moderne panoramalift naar het eerste uitzichtplatform op 64,16 meter en genieten we van een uniek 360° panorama over Karinthië en de vele meren. Het water kleurt magnifiek blauw-groen...aan de noordkant kijken we uit op de Wörthersee met het mooie schiereiland Maria-Wörth. Een ander schiereiland dat we zien is Pörtschach met daarop een groot hotel, Parkhotel Pörtschach waar onze eerste premier van een tijdje geleden, Guy Verhofstadt, een geheim gesprek had met de regering en daar met heel de meute logeerde (vermoedelijk op kosten van de belastingbetaler)...

Aan de zuidkant kijken we uit op de Karawanken, een bergketen in de zuidelijke Kalkalpen...deze vormen de grens tussen Oostenrijk en Slovenië. De hoogste berg in die bergketen is de Hochstuhl met 2238 meter. De hoger gelegen toppen zijn niet altijd goed te zien door de bewolking die momenteel rond de bergen hangt.

Met trappen gaan we ook nog naar twee hoger gelegen platvormen, op 67,36 meter en 70,56 meter, met telkens weer fantastische uitzichten over Karinthië. We zien zelfs de hoofdstad van Karinthië, Klagenfurt, liggen. Na de nodige oooh’s en aaah’s en een overbelast fototoestel kunnen we terug naar de begane grond. 

Wie wil kan met een overdekte glijbaan van 120 meter lang in 20 seconden naar beneden, de hoogste (52 meter) overdekte glijbaan in Europa...wel verleidelijk om te doen maar we hebben toch de trap genomen om weer af te dalen...441 trappen in spiraalvorm, ik word er duizelig van...en dan die snel omhoog en omlaag schietende panoramalift er nog eens bij doen mijn brein helemaal twijfelen of ik wel stabiel op mijn beentjes sta...

Om 12u30 kunnen we bij het restaurant Karawankenblick in Keutschach am See aan tafel schuiven...weer een viergangenmenu, amai, de kilo’s zullen er nogal aanvliegen...

Omstreeks 13u30 de bus weer op en richting Klagenfurt...daar aangekomen lopen we langs een oud stadhuis, het Stadttheater (stadsschouwburg) en lopen we via de poort van het Landhaus (gebouw in hoefijzervorm met twee hoge torens en vrijstaande trappen met balustrades) de oude binnenstad in waar we eerst in het Landhaus de wapenzaal een bezoekje brengen waarvan de wanden zijn versierd met honderden Karinthische wapenschilden (665 in totaal) en plafondschilderingen. Het plafond is zo geschilderd dat het lijkt of het een koepel is maar het is gewoon allemaal recht op recht. 

In dit gebouw is ook de zetel van de Karinthische deelstaatsregering. We mogen even plaatsnemen in het parlement...ik kan het niet laten om even in het opbergvak van het parlementszitje te snuffelen van de dame die hier normaal zit en hierin ligt een doos chocolade en bonbons...zal best lekker zijn tijdens de parlementaire bijeenkomst die morgen plaatsvindt. Ook ligt er een blaadje in met daarop de foto’s van alle 36 parlementariërs. Ik zit op de stoel van de benjamin van het parlement, een echt snoeperke blijkbaar...in het parlement (landdagzittingszaal genoemd) hangt een enorm grote fresco van Karinthië om de parlementariërs eraan te herinneren dat alles wat in die zaal beslist wordt in het belang moet zijn van Karinthië. De huidige gouverneur van Karinthië is Peter Kaiser. 

Na het bezoek aan het Landhaus komen we via de binnenplaats op de voetgangerszone Alter Platz...voor mij voelt het hier allemaal heel Italiaans aan en dan hoor ik van de gids dat hier vooral Italiaanse architecten hun ding hebben gedaan...mijn gevoel zat dus juist. Het is hier echt het historische centrum en het hart van de middeleeuwse stad. 

Via de Kramergasse lopen we naar de Neuer Platz en onderweg komen we het standbeeld tegen van de dwerg met het tonnetje, de Wörthersee-Mandl. Voor de originele fontein met de dwerg bevinden zich op de grond in mozaïek gelegde wapenschilden van de partnersteden van Klagenfurt en van Klagenfurt zelf...echt knap om te zien...

Op de Neuer Platz, een groot plein, staan dan weer de fontein met de lintworm (een slangachtige half-draak uit de Europese mythologie), de Lindwurmbrunnen, het symbool van de stad...volgens de legende moest de lintworm, die ook afgebeeld kon worden als draak, worden bestreden ten tijde van de stichting van de stad. Deze draak is ook afgebeeld op het wapenschild.

Op het plein ligt ook het huidige stadhuis en er staat een standbeeld van keizerin Maria-Theresia. 

Vanuit het plein lopen we verder naar de Dom, de oudste pilasterkerk van Oostenrijk, waar we ook een kaarsje aansteken voor iedereen die we een warm hart toedragen. De Dom ziet er geweldig mooi uit vanbinnen.

Mannetje en ik gaan vervolgens op eigen houtje Klagenfurt verder verkennen...lopen langs de Lemisch Platz en zo naar de Heuplatz, zetten ons even in het zonnetje (lekker warm hier, maar er komt in sneltempo dikke bewolking opzetten) op een bankje voor de Stadthauptpfarrkirche en wandelen dan via de Alter Platz nog even door naar het Landhaus waar we het Landhauspark nog bezoeken met de speciale Kiki-Kogelnik-fontein. 

Dan is het alweer tijd om terug naar de bus te wandelen...naast het stadstheater loop ik nog vlug een hoekje om naar een groot park met een enorme fontein, het Schubert Park. 

Klagenfurt heeft trouwens ook een eigen kleine internationale luchthaven en een universiteit. En de stad werd destijds helemaal heropgebouwd na een verwoestende stadsbrand in 1514.

Om 17u zitten we geen minuut te vroeg in de bus want net dan begint het al te regenen...hebben wij vandaag geluk gehad met het weer, het was echt een zomerse dag...zalig weer...

Vanuit Klagenfurt vervolgens terug naar ons hotel...onderweg nog mooie vergezichten op de Wörthersee en op de ruïne Burg Landskron in Villach. De ruïne is gelegen op een heuvel en in de ruïne is een arena waar men roofvogelshows opvoert.

Omstreeks 18u zijn we terug in het hotel en tegen 19u zitten we weer klaar voor ons 4-gangenmenu...voor mij forel vanavond en deze is heel lekker...

Tegen 21u braafjes naar de kamer, wat aan verslagje werken en misschien nog een tv-programma online bekijken...Gut Schlafen (slaapwel)...